Aria

tahela bardzo możliwe, ale czemu każde jej niepowodzenie ZAWSZE musi odbijać się na mnie? Niech sobie znajdzie inny obiekt wyżywania się na kimś. Ale jako, że ja jestem pod ręką (minus bycia jedynaczką) to trzeba na mnie wyładowywać swoją złość. Nienawidzę tego. Nienawidzę. A co się stało, że jesteś w takim stanie?

Fotel. Obcasy czy koturny?

Poniekąd. Czy masz zmywarkę?

sąsiedzka zazdrość - społeczniactwo

granit

Na BigMaca. A najlepiej na 2 lub 3.

Dlaczego moja matka zawsze musi robić awanturę kiedy mój tata wraca? Jak ja tego nienawidzę...

Ja nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Im dłużej mieszkam z rodzicami, tym bardziej się pogrążam w swojej chorobie... Jestem taka beznadziejna... Nic mi w życiu nie wyszło, nic.

Somatyzacje Twój wynik - 0.9. Jest to wynik przeciętny. Natręctwa Twój wynik - 2.4. Jest to wynik bardzo wysoki. Nadwrażliwość interpersonalna Twój wynik - 3.3. Jest to wynik bardzo wysoki. Depresja Twój wynik - 2.9. Jest to wynik bardzo wysoki. Lęk Twój wynik - 3.3. Jest to wynik bardzo wysoki. Wrogość Twój wynik - 2.7. Jest to wynik bardzo wysoki. Fobie Twój wynik - 2.4. Jest to wynik bardzo wysoki. Myślenie paranoidalne Twój wynik - 2.5. Jest to wynik bardzo wysoki. Psychotyczność Twój wynik - 2.3. Jest to wynik bardzo wysoki.

towarzyski sangwinik 6 energiczny choleryk 8 perfekcyjny melancholik 23 spokojny flegmatyk 3

Kolejny nerwowy dzień. Ale ekologiczna herbatka dla nerwusów o dziwo pomogła

Noopii całkowicie się z Tobą zgadzam!

rozwiązanie - euforia

na pastę jajeczną która jest w lodówce... ale już za późno na posiłek.

cholesterol - problem

Sabaidee jednak nie skorzystam z tej wspaniałej propozycji.

Coelho. Horror czy komedia?

Chips - tłuszcz

Sabaidee aż tak daleko za prawkiem ubiegała się nie będę. póki co próbuję szczęścia w Polsce

Może po prostu Twoja mama jest nadopiekuńcza? Wiem to z własnego doświadczenia. Potrafiła mi zrobić awanturę dosłownie o wszystko. A gdy tylko coś nie było po jej myśli, wściekała się i była nie do wytrzymania. Ja myślę, że Twoja mama chciałaby mieć nad Tobą pełną kontrolę, wiedzieć wszystko o Tobie, żeby móc (według niej) jak najlepiej wybrać Ci życie. Nadopiekuńczość jest gorsza od obojętności. Potrafi naprawdę zniszczyć drugiemu życie.

Przede wszystkim nie można się załamywać, próbować odbierać sobie życie (tak jak w moim przypadku). Życie jest długie i ciężkie, ale każdy ma złe i dobre dni. Trzeba patrzeć w przyszłość, stworzyć nowe priorytety i nie patrzeć w tył. Te dni które wydawały nam się najlepszymi w naszym życiu już nie wrócą i teraz trzeba czekać na nowe, lepsze. I najważniejsze: nie uganiać się za chłopakiem, nie myśleć o nim, znaleźć sobie zajęcie. A z czasem nawet nie zauważymy jego utraty, a w najmniej odpowiednim momencie będziemy szczęśliwi.

Ponad miesiąc jestem sama. I powiem szczerze, że chyba ciężko będzie mi komukolwiek zaufać od nowa. Bo związek trzeba stworzyć na zaufaniu, ale jak komuś zaufać skoro ciężko jest odnaleźć się samej sobie? Czasami zastanawiam się, po co to wszystko. Po co z kimś być, skoro tak naprawdę żyje się w ciągłej niepewności i strachu przed utratą bliskiej osoby? Coraz częściej stawiam sobie to pytanie i za każdym razem nie widzę sensu by dzielić z kimś życie. Chciałabym kochać i być kochaną. Ale nie można mieć wszystkiego, w tym wypadku sama nie wiem...

Nieumyty człowiek. Lubisz czytać książki?

Pokój. Okulary czy soczewki?

Bardzo. Czy masz jakieś zwierzątko?