Liz_Vicious

Ja tam chodzę do szkoły :) Jestem na oddziale dziennym.

Mi zawsze moja kochana pani neurolog wypisuje zwolnienie z wf Nienawidzę tych zajęć, coś strasznego...

Żałuję Miałam wtedy zajęcia

Dean, przepraszam, że nie odpisałam, ale i tak bym nie dała rady. Jak będzie jakieś spotkanie się kroiło to dajcie tutaj znać. Wczorajsze spotkanie wspominam bardzo miło i mam nadzieję na więcej takich, też w większym gronie :)

Krwiopij, Jak się cięłam to miałam jakieś 13 - 14 lat, a potrzeba powiedzenia rodzicom o samookaleczaniu (w moim przypadku sami zobaczyli, ale chciałam tego gdzieś tam w środku) to nic innego - tak mi się wydaję - jak stwierdzenie "to wszystko przez was, zobaczcie - cierpię!". Może właśnie to było coś w stylu zwrócenia na siebie uwagi. Teraz jeśli to zrobię raz na jakiś czas to tylko po to, żeby ulżyło, żebym przestała płakać etc.

BladzacyAniolek, to dobrze, że chociaż tak rodzice Cię potraktowali :) Ze mnie matka się przez długie lata śmiała, kiedy się kłóciłyśmy i trzaskałam drzwiami do swojego pokoju to słyszałam "idź się potnij!". Jak sobie to przypominam to znów nachodzi mnie ochota zrobienia sobie krzywdy, ale kurcze nie robiłam tego już z 4-5 lat, trochę szkoda tej mojej wytrzymałości ... Czasami jest ciężko..

To widzimy się, czy czekamy na resztę?

Ja tak jak pisałam: jutro mogę się spotkać o każdej porze, a jeśli chodzi o inne dni to mogę się dostosować :)

No Maleńka, gdzie się podziewasz? Widzę, że mieszkańcy Krakowa coś nie bardzo maja chęć na spotkanie ... Bo jak się uda, to będziemy tylko we trójkę. No cóż.. dobre i to :)

Spotkajmy się wreszcie -.- Ja mam jutro cały dzień w zasadzie wolny, bo mam tylko 3 lekcje, także kto ma ochotę - pisać! :)

Słodkie Lody zimą czy latem?

Maleńka, Ja mogę :)

Krwiopij, dzięki! Możliwe jest też, że mam jakiś uraz z dzieciństwa, jak nas ojciec zostawił, a potem przez długi czas (kilka lat) potrafiłam krzyczeć "mamo!", ona pytała o co chodzi, a ja odpowiadałam "nic". Chciałam się upewnić, czy jest w domu... Muszę o tym powiedzieć na terapii we wtorek -.-

Ostatnio moja współlokatorka zwróciła mi uwagę na coś, czego ja praktycznie nie zauważałam. Kiedy się czegoś boję (a najczęściej kiedy wiem, że ktoś chce mnie zostawić) siadam na łóżku, podkurczam kolana, obejmuję je rękoma, zaczynam się kiwać w tył i w przód i wypowiadam takie słowa: "Proszę, proszę, proszę, proszę, proszę, zabierzcie mnie stąd, proszę, błagam was, zabierzcie mnie!" I tak w kółko, podobno potrafię tak siedzieć ponad godzinę i nie zdawać sobie z tego sprawy. Najgorsze jest to, że nie mam pojęcia do kogo ja się zwracam? Czy to jest jakieś upośledzenie, coś groźnego? Pomóżcie!

Dziękuję ;* :)

Jak ja się cieszę! Dostałam skierowanie do szkoły w klinice psychiatrycznej :) Co prawda na miesiąc lub dwa, potem wracam do swojej szkoły na nauczanie indywidualne, ale w szpitalu przynajmniej będę pod stałą opieką lekarzy i wiem, że zrobię duże postępy :) Życzcie mi powodzenia, zaczynam w poniedziałek! :)

Iść spać. Przynajmniej mam teraz taki zamiar... Buziak w policzek czy przytulak? :)

Obijać się! Z cukrem czy bez ?

Kolczyk Zostać zjedzonym czy zjeść jakiegoś ludzika?

Ayreon - Day eleven: Love.

W sobotę wybija mi 18stka. Będę siedzieć sama w domu, może nawet prześpię cały dzień, bo niestety nie mam nikogo z kim mogłabym ten dzień spędzić. Ryczeć mi się chce cholernie, chcę być zdrowa i przede wszystkim nie chcę już tych potwornych tików, przez które tylko odstraszam ludzi od siebie! Nic mi się już nie chce...

19_latek, Psycholog bez problemu mnie przyjął, ale jak poszłam tam do psychiatry to się rzucał, że mogę sobie przychodzić za tydzień jak skończę 18, a teraz wypad. Na pw Ci numer do nich podałam, zadzwoń i oni wszystko spoko ci powiedzą.

19_latek ja chodzę na terapię na ul Stoczniowców 7, Dobra Nadzieja. Tyle że długo czekałam na termin. W każdym bądź razie mnie się te spotkania podobają. Chodziłam też na terapię na Zamoyskiego, ale tam już jest płatne...

Dzięki, będę robić wszystko co się da. :) Ale niektórzy psychiatrzy doprowadzają mnie już do szału...

Zostałam dziś prawie wywalona z naprawdę dobrego liceum, a to już ostatni rok, więc szkoda... A wszystko przez jednego psychopatę, z którym byłam kiedyś związana... Napisał do dyrektora w moim imieniu maila - potwornego! Na szczęście wszystko się wyjaśniło... ale boję się spojrzeć wszystkim w oczy, szczególnie nauczycielom, a będzie mi trudno bo mam nauczanie indywidualne... Wstyd. Przeraża mnie myśl, że muszę jutro iść do szkoły...