cookiecrisp

A masz chociaż kilka osób, z którymi rozmawiasz? Nie wiem, rodzice, rodzeństwo? Myślę, że jedyna metoda to małe kroczki. Jedna, dwie osoby na początek. Można kogoś spytać o godzinę, o drogę. A potem próbować coraz więcej Najgorsze, to dalej się w tym pogrążać i nic z tym nie robić. Może terapia grupowa?

mantra

człowiek jest istotą społeczną, czy tego chce, czy nie, na dłuższą metę potrzebuje innych. jesli Ty umiesz pomagać innym tak ze sprawia Ci to radosc, a nie poczucie ze jestes wykorzystywany, to tak samo powinieneś przyjmować pomoc i oparcie od innych bez wyrzutów sumienia.

zachód Warszawa czy Kraków?

łaaaał nie było mnie tu półtora roku....

mnie się akurat wydaje, że właśnie z powodu deficytu może być wzięcie na ludzi wrażliwych ^^ (na idiotów oczywiście nie )oceniając po Twoim poście - czytałam tylko ten jeden, więc jeśli się mylę, nie bierz tego do siebie - problemem u Ciebie jest raczej narzekanie i niezadowolenie ze świata. helołłł, ja mam newicę lękową od kilku lat, za sobą okaleczenia, depresje, próby samobójcze, hipochondię-lekomanię , a ostatnio mam fazę na pro-ana i obsesyjne liczenie kalorii - a mimo tego potrafię brać się do kupy każdego dnia (no, prawie ) i stawiać światu czoła... tym bardziej powinieneś Ty, tzw. "normalny". uśmiech i trochę pozytywnej energii a przyciągniesz do siebie ludzi

gdyby tak było, znaczyłoby to, że większość moich znajomych ma natręctwa (nie sądzę ) ja ciągle robię listy, plany, spisy (np. wszystkich posiadanych książek, ubrań ect.) i nie uważam tego za problem. przeciwnie, pomaga porządkować życie

ja tak nie mam. ale może to jakieś kolejne zaburzenie.

nirwana - boski Kurt (musiałam )

gówno nie gówno, ważne że jest szansa że po nim poczujesz się lepiej kurczę żarty żartami ale faktycznie coś w tym jest

witaj wiolu, to wspaniale że udało Ci się pozbierać, tak trzymaj! powodzenia :)

matematyka - uporządkowanie myśli

no dokladnie, "wez sie w garsc" na depresje i "nie denerwuj sie/nie panikuj" na nerwice. boże to tak żałosne że aż śmieszne. mi niestety leki nie pomagają na tyle żeby całkiem znikły objawy dlatego najbliżsi znajomi wiedzą o mojej chorobie. nie chciałam żeby myśleli że np. spławiam ich albo sie na nich gniewam (bo np. przez tydzien zapadam sie pod ziemie, nie odbieram telefonow etc.). ale, jak sam wspomniales, zdrowy nigdy nie zrozumie chorego. moze co najwyzej sobie powspółczuć.zresztą (na szczęście?) teraz być psychicznie chorym nie jest tak ogromnym wstydem jak np. 30 lat temu. coraz częściej niestety to się ludziom przytrafia. i nie trzeba aż tak się z tym chować, a już zwłaszcza z nerwicą i depresją które przecież nikomu nie wyrządzają krzywdy prócz samym chorym (w przeciwieństwie do np. psychopaty który lata z nożem i morduje ludzi "bo tak mu każe Szatan"). inna sprawa że ludzie zaczynają przeginać w drugą strone i wmawiają sobie choroby psychiczne mimo iz takowych nie posiadają. zresztą juz od dawna w niektorych kregach depresja jest po prostu modna wnioski: nie zadawać się ze zdrowymi, bo nas nie zrozumieją. nie zadawać się z chorymi, bo tylko pogorszą nasz stan.

będzie dobrze a jak nie... to spotkamy się w Zagórzu ^-^

ja za tydzień wracam do szkoły, a jak pomyślę że to właśnie 1 września zaczęła się moja nerwica (wiec ciezko zaprzeczac ze mialo to zwiazek z pojsciem do szkoly) to az mnie drgawki biorą hohoho zajeb*oza po prostu ^-^ ale jak jest ciezko to sobie mysle ze najwyzej sie zglosze do tego mlodziezowego osrodka nerwic w zagórzu (tam mam nawet bliżej niż do wa-wy), i zanim podejmuje konkretne kroki w tym kierunku, juz mi troche przechodzi przezylam tamten rok, moze i teraz sie uda. a leki... mimo tego co mówi wiele osob (ktore zwykle nie maja problemow wymagajacych powaznego leczenia), ja uwazam ze przy ciezkiej nerwicy dobrze jest je sobie brac przez dluzszy czas, no bo jak mowią: w spokojnym ciele spokojny umysl... czy jakos tak

haha :/ nie, nie warto się zastanawiać. mam nerwicę lękową z atakami paniki i jak sobie pomyślę że miałabym się umówić z osobnikiem płci męskiej to... no, kto choruje na to samo co ja, wie jakie "atrakcje" wywołuje stres. mogłabym się spotykać z facetami, którzy nie robią wobec mnie ŻADNYCH, nawet najmniejszych aluzji seksualnych. a niestety, nie miałam jeszcze przyjemności takiego poznać. wszyscy tracą przy bliższym poznaniu. zresztą jakiś czas temu próbowałam się związać z pewną osobą, ale on okazał się być totalnym oszołomem, który spaczył mi mózg i w dodatku gdy mu powiedziałam o mojej chorobie, stwierdził że to - uwaga, cytuję - "ciekawe". kur** no ale długo z nim nie pobyłam, gdyż okazał się być typowym samcem, który po zaspokojeniu swych fizycznych potrzeb nie wykazywał wobec mnie większego zainteresowania

widac ze nigdy nie byles w powaznym stanie. doceniaj to :) kiedy czlowiek jest w stanie "jak mogę najszybciej i w miare malo bolesnie sie zabic?" kazdy srodek jest dobry, nawet jesli jest dorazny.

ja niby jestem wolna w tym tygodniu... a w nastepnym mialam jechac nad morze chociaz nie wiem czy bede w stanie niezbyt mam ochote wychodzic z domu... zrobilam sobie dzis taki test http://stamp.roni.pl/lieb/test.php i mi wyszlo ze mam zaawansowaną fobię społeczną... bosko po prostu. żyć nie umierać. a wszystko przez tą nerwicę

podziwiam mi podczas ataku paniki jakoś ciężko dyskutować z moim pomylonym umysłem :/ im wiecej mysle, tym jest gorzej. dlatego biorę dużą dawkę leku i ide spac. jak sie wyspie, zwykle jest lepiej... to tylko taki doraźny środek, ale moje zycie polega wlasnie na tym zeby tylko przezyc do jutra/weekendu/spotkania z terapeuta/wakacji/etc.

teoretycznie tak. w praktyce - w ogóle mało co ostatnio jem. najmilsza rzecz jaka ostatnio Cię spotkała? (na pewno COŚ było...:))

nieee. brakuje mi mobilizacji i czasu. używasz czerwonej szminki?

mozesz byc po nim zmulona nieco, chociaz wszystko zalezy od tego jak Twoj organizm reaguje. ja na poczatku po Pramolanie przysypialam na lekcjach. ale szczerze mowiac wole to niz ataki paniki...

to zależy w jakim jestem stanie, ale generalnie uwielbiam wydawać pieniądze, zwłaszcza cudze ==" lubisz pić niegazowaną wodę?

mi pomaga usnąć Pramolan chociaz to nie jest typowo nasenny lek. wypisuje mi go moja lekarz rodzinna w przychodni. bo mam już DOSYĆ psychiatrów wrrrrr

nie pracuję, chodzę do liceum. farbować włosy na czerwono czy nie farbować?