Korba

pławię się w marazmie. moim strojem oczywiście piżama.

Może by tak poćwiczyć uśmiech przed lustrem?

to jest raczej standard, u mnie na oddziale dziennym jest w regulaminie wyraźnie jest napisane, że każdy akt autoagresji jest równoznaczny z wylotem z terapii. dla mnie osobiście jest to motywujące, bo bardzo bym nie chciała wylecieć z terapii.

wysprzątałam mieszkanie, pranie się pierze, a ja się wyleguję z papierosem i słucham muzyczki....mmm

no to ruszaj na terapię

dominika92, dzięki :* jedź na działkę..., za ciepło na leżenie pod kołdrą.

Kolejny pozytywny dzień na oddziale. Dzisiaj nie był taki ciężki emocjonalnie jak wczoraj. Miałam okazję opowiedzieć trochę o sobie, a konkretnie o borderze, bo część osób nie ma na ten temat bladego pojęcia. Niektórzy słuchali mnie z otwartymi buziami. Mieliśmy też takie ciekawe warsztaty dwuosobowe oraz psychodramę jednej z dziewczyn. Coraz bardziej lubię tych ludzi i zaczynam lubić ich wszystkich. Jestem sama sobą zaskoczona. Teraz mam już weekend, a wieczorem skypową randkę. No. Żyć i nie umierać

Witojcie Ja piję kawkę, a niedługo zaczynam szykować się na oddział. Humor gra i buczy

Lady_B, strach ma wielkie oczy.... a potem, okazuje się, że nie ma się czego bać. Ja tam się czuję jak pod parasolem ochronnym.

Kochani spadam spać, bo jutro kolejny taki dzień. Śpijcie słodko :***

dune, ja też myślę, że to dobra droga. Pewnie będzie jeszcze trudniej, bo tam można usłyszeć też co nieco o sobie od innych, ale ogólnie jest to bardzo rozwojowe. I uczy komunikacji i wyrażania uczuć.

Lady_B, Dlaczego? Ja to odbieram pozytywnie. Uczę się przeżywać. Słucham wielu mądrych rzeczy które mówią terapeuci. A do tego wiążesz się z ludźmi, co dla mnie wydawało się nie do zrobienia.

Lady_B, Idź do Dzisiejszego Dnia :* -- 05 sie 2011, 00:14 -- wiola173, Wioluś u mnie jest rześko.

dobry wieczór :)

Drugi dzień terapii dziennej. Tak dobrze czuję się w grupie. Jest nas 9 osób i nikt absolutnie mnie nie drażni. Są ludzie, których polubiłam od razu, niektórzy mnie interesują - w sensie psychologicznym. Dziś był ciężki emocjonalnie dzień. Rozwaliła mnie jedna historia. Na grupie już się popłakałam, ale nie mogę do tej chwili się uspokoić. Musiałam przespać kilka godzin, a teraz znowu chce mi się płakać, jestem roztrzęsiona. A historia, która mną wstrząsnęła dotyczy mojego, nazwijmy go, borderka (bo też ma bpd), z którym się zżyłam od pierwszego dnia. Grupa przewyższa forum ponad wszystko. Na forum czytasz historie, robią na Tobie wrażenie, przywiązujesz się do ludzi, ale na grupie to inny wymiar. Widzi się żywego człowieka, który opowiada, widzisz, jak mu się szklą oczy, słyszysz jak mu się łamie głos, jak robi przerwy na oddech podczas opowiadania. Mimo, że nie było mnie jeszcze na tapecie, już czuję, że coś się dzieje ze mną, z moimi emocjami, z przeżywaniem. Czuję się inna. Chcę dalej iść tą drogą.

Ka_Po, o wlaśnie to, to, to...

beczę

oki doki

Ja odpadam 26-go jestem na dziennym.

piję kawę i się trzęsę ze strachu

trolling??? a jakież to masz zaburzenia osobowości? bo tu większość z nas cierpi na z.o. i to poważnie, więc trollowania poszukaj sobie gdzie indziej.

zrobiłam sobie domowe spa, a teraz rozmawiam z przyjacielem przez skype'a

bry wieczór

przytul

leżę i się boję Ka_Po, dasz radę, silna z Ciebie kobieta.