sebastian86

kiedys codziennie miewalem stany przedomdleniowe , zawsze gdy wychodzilem gdzies z domu. teraz tego nie mam ale lęk lekki przed omdleniem zostal i to sie ujawnia przy robieniu zakupow np. Te stany przedomdleniowe doprowadzily mnie w koncu do depresji i niestety slady sa do dzis.

betii, to w koncu jaka forme ma ten osrodek? oddzial szpitalny? sanatorium?

ketjow_bis, no czasem omdlenie moze byc grozne jak sie upadnie na beton, ja kiedys nabilem sobie guza przy omdleniu. co do osmieszenia sie to ja niestety balem sie zawsze ze bedzie zamieszanie wokol mnie gdy zemdleje np w sklepie czy w szkole. na szczescie jesli mdlalem to przy malej grupce ludzi lub przy jednej osobie.choc i tak potem mialem doła. wstydzilem sie tego. dorosly facet mdlejący z byle czego podczas gdy dzieci nawet nie mdleja w pewnych sytuacjach...wydawalo mi sie to żałosne.

ketjow_bis, "Gdy czujesz że zemdlejesz to tłumacz że to jest reakcja na stres walcz albo uciekaj ale jeszcze nigdy nie zemdlałeś i wiesz że do tego nie dojdzie". - a co jesli sie zemdlalo nieraz??? jak wtedy mam sobie tlumaczyc to?

ja mimo wielokrotnej zmiany leków nadal męcze sie z objawami psychosomatycznymi. do tego czeste niskie nastroje i poczucie ze tego nie wylecze. nie wiem co mam poczynić. psycholog tez nie pomaga mi raczej juz.

ekspert_abcZdrowie, cytat ktory podalas jest nie mój

carlosbueno, ja bym chcial wiedziec ktora liga jest moja ale trudno to okreslic

ekspert_abcZdrowie, zdaje sobie sprawe ze sam sobie szkodze , sęk w tym ze to sie dzieje samoistnie , automatycznie , odruchowo...nie umiem tego usunac z glowy.

moja niska samoocena najbardziej daje sie we znaki w kontaktach z dziewczynami. juz na sam widok ladnej kobiety uruchamia sie we mnie mysl ze widze cos niedostepnego i szybko lapie dola ze nie bedzie mi dane nigdy obcowac z kims takim. mam takie poczucie nizszosci ze nie widze szans dla siebie zeby nawiazac kontakt z kims atrakcyjnym mimo ze nie jestem jakis odpychający. jak wyjsc z tego blednego kola?

ja codziennie czuje jakis cięzar w sobie , przyjemnosc jest u mnie jakas plytka i krotka , nie umiem sie odpręzyc i wylaczyc od myslenia. czesto mam blokady jakies i zaburzoną koncentrację. pamięc tez nienajlepsza. chodze do psychologa i biore leki ale nie czuje wyraznej poprawy. na pewno mam dystymię ale duzym problemem jest tez u mnie nerwica. i to sie tak naklada na siebie nawzajem.

ja czesto myslalem ze bylbym tylko cięzarem dla kogos. no bo jaki ze mnie pozytek dla dziewczyny by byl. trudno jest jednoczesnie walczyc z choroba i byc fajnym partnerem...

piotrekd04, pan psycholog powiedzial ze nie reprezentuje zadnego nurtu chyba , mowil ze do kazdego ma indywidualne podejscie i sposob terapeutyzowania. spotkania mam raz na dwa tygodnie. gdybym tylko znalazl jakas prace to bym poszedl do prywatnego. na oddzial dzienny tez bym poszedl ale mieszkam w malym miasteczku skad mam 45 km do wawy. nie dalbym rady codziennie dojezdzac na oddzial.

piotrekd04, ten moj ma certyfikat psychoterapeuty , a psychologów juz zmienialem. sprobowalbym prywatnie ale niestety nie stac mnie na dzien dzisiejszy

czy dystymia moze samoistnie ustapic?

chodze do psychologa i srednio to pomaga. nie czuje po wizycie zeby mi ten ciezar spadl z serca.

lepiej mi powiedzcie jakie macie sposoby na natrectwa pozafarmakologiczne :/

ile ja bym dal zeby ktos tak zabiegal o moje wyleczenie...

na pewno nie wchodzi w gre zakomunikowanie tego w pierwszych tygodniach znajomosci...

Rindpvp, nie mam lęku w nocy , nie czuje zagrożenia zadnego, po prostu glowa jest pelna mysli o tym co bylo , jest i bedzie.

boje sie nadchodzącej nocy juz, znaczy sie bezsennej nocy. poprzedniej to co jakis czas wstawalem , szlem do kuchni lub do okna w duzym pokoju i wracalem do lozka itd...czemu najgorsze natrectwa sa w nocy?

Rindpvp, probuje z muzyka na uszach ale i tak w koncu natrectwa biorą gore...czytanie ksiązki daje niewiele lepszy efekt zazwyczaj. czemu te natrectwa dotycza spraw ktore mnie wkurzaja najbardziej?

u mnie wrocily natrectwa nocne. nie moge spac , nie wiem czy to natrectwa powoduja brak snu czy moze brak snu powoduje natrectwa ale męcze sie niesamowicie. przypominaja mi sie wszystkie krzywdy i przykrosci jakie mnie spotkaly w zyciu. no i nie moge lezec za dlugo, musze podnosic sie z lozka i przejsc sie pare metrow.

na pewno nie ma co sie przyznawac na poczatku. potem mozna zaryzykowac. gdy juz osoba o ktora sie staramy oswoila sie z nami.

dziewczynka24, oto jestem

ekspert_abcZdrowie, fajny wpis, dzieki, podnosi na duchu :)