Konrad85

Nie wiem, czy to klapki depresji. Po prostu czuje, że taki zestaw leków u mnie nie działa. Starałem się być cierpliwy, ale po 5 tygodniach leczenia jest ze mną bardzo źle. Zobaczę, co jutro lekarka powie

Nie widzę niestety słońca. Wcześniej miałem nadzieję, że będzie lepiej. Zaciskałem zęby i czekałem, bo wszyscy kazali mi czekać. Nawet poczułem poprawę przez kilka dni i dlatego wyszedłem ze szpitala. Na ten moment jest gorzej niż przed szpitalem. Każdy dzień mnie bardzo dużo kosztuje. Po południu zwykle jestem cały obolały i senny przez zmęczenie.

Nie pamiętam, bo było to dość dawno. Na pewno brałem Amitryptyline i lit, ale to było 13 lat temu. Teraz nie mam lekarza, który mnie prowadzi. Miałem kiedyś zaufanego psychiatre, ale przeszedł na emeryturę

W szpitalu było przygnębiająco. Opieka ograniczała się do leków uspokajających, gdy już nie byłem w stanie wytrzymać. Nie czułem się tam bezpiecznie. Największe wsparcie miałem u jednego chorego, który zawsze ze mną rozmawiał, gdy miałem kryzys i z którym nadal mam kontakt. To nie pierwszy raz, gdy choruje na depresję, ale wszystko czego nauczyły mnie poprzednie epizody, wszystkie techniki obronne teraz nie działają, bo dostaje aż w łeb tymi depresyjnymi myślami. Próbowałem już wiele rzeczy od powrotu ze szpitala, ale nadal wpadam, co chwilę w rozpacz. W internecie szukam tego samego, co od lekarzy - zainteresowania moją osobą, żebym nie czuł tej przerażającej pustki i samotności, żeby ktoś chwilę o mnie pomyślał. Mam szczęśliwe życie, które wymyka mi się z rąk. Co do leków- pregabaline dostaje, bo bardzo kiedyś dobrze na nią zareagowałem, choć to były bóle neuropatyczne. Boję się jutrzejszej wizyty, tego że lekarka nic nie zmieni, każe mi się dalej męczyć. Nie widzę w tej chwili żadnego światełka w tunelu. Wszyscy mi mówią, że to z powodu depresji i trzeba czekać na działanie leków. Leczyłem się przed szpitalem trazodonem i też bez efektu. Do szpitala poszedłem z desperacji, licząc, że tam mi dobiorą odpowiednie leki. Teraz nie wiem, co mogę jeszcze zrobić

Tak, miałem w życiu kilka epizodów depresji, ale ostatni 8 lat temu. Trittico biorę na sen i tu się poprawiło. Mozarin biorę w dawce 15 mg i pomógł mi w takim zakresie, że przestało mi mocno bić serce. Ale myśli depresyjne nie dają mi żyć. W szpitalu poczułem się lepiej po 2 tygodniach, a później był silny kryzys i znowu poprawa, a po wyjściu ze szpitala każdy dzień to walka z myślami depresyjnymi

Ale wiele osób twierdzi, że lek coś tam działał i nagle przestał działać. Mija już prawie 5 tygodni a moje życie to chaos. Nawet jak się uspokoje, to za chwilę odczuwam silne uczucie beznadziei. Kiedyś przy stanach lękowych potrafiłem się uspokoić na godziny czy nawet dni. Teraz uczucie depresji przychodzi do mnie cały czas i rujnuje moje szczęśliwe życie.

Czuje się coraz gorzej. Lęki usunęły j mnie takie objawy jak kołatania serca, polepszyły sen. Ale objawy depresyjne są nawet silniejsze. Od kilku dni czuje jakbym walczył o życie, każdy dzień to walka z bardzo silnymi myślami depresyjnymi. Jutro idę do psychiatry, ale boję się, że nic nie zmieni w leczeniu i będzie kazała mi czekać

Brałem to na bóle neuropatyczne, nie na depresję. Escitalopram (Mozarin) 15 mg biorę już miesiąc i najlepiej się czułem w 3 tygodniu brania, od wczoraj znowu depresja się przebija, a wcześniej objawy depresyjne minęły i męczyła mnie głównie senność

Witam, Od miesiąca biorę Mozarin 15, Pregabaline 150 i trittico 150. Przebywałem przez miesiąc w szpitalu i mój stan poprawił się na tyle, że wczoraj mnie wypuścili. Dzisiaj czuje się bardzo źle, jakby leki nagle przestały działać. Powrót do domu ,do żony i dzieci to był stres, ale nie rozumiem czemu czuje się tak źle. W szpitalu czułem, że leki zaczęły działać, byłem spokojniejszy, patrzyłem na przyszłość z lekkim optymizmem, a dzisiaj nie jestem w stanie nic robić, bo nic mnie nie cieszy i jestem bardzo zmęczony. Czy to możliwe, że leki z dnia na dzień przestały działać? Miałem w przeszłości epizody depresyjne, ale leki zwykle działały na tyle, żebym mógł w miarę normalnie funkcjonować

Tak, ale przy okazji działał nasennie

Biorę też triticco 150 i Pregabalinę 75 przed snem. W sumie nie wiem czemu dawali mi klonazepam, bo w sumie nie było tak źle z moim snem, choć trochę narzekałem, że mój sen mógłby być dłuższy, więc może dlatego

Brałem jednak klonazepam 2x0,5 mg, a nie 2x2 mg. Po ponad 3 tygodniach odstawili mi klonazepam rano i nie było problemów, ale wczoraj odstawili mi na noc i miałem problemy ze snem, spałem gorzej niż po klonazepamie. Trochę zacząłem się denerwować, bo mają mnie wypisać ze szpitala w następnym tygodniu, bo mój stan się poprawił. Czy to możliwe, że sen się pogorszył przez odstawienie klonazepamu i czy to minie?

Wyjść nie mogę na własne żądanie. Czemu nie można leczyć pregabaliną? Kiedyś ją brałem z bardzo dobrym skutkiem

To nie jest nawet senność, raczej takie napady senności. Dzisiaj do godziny 14 czułem się dobrze i nagle miałem atak senności, nogi zrobiły się jak z waty. To nie był atak paniki, tylko właśnie takie silne uczucie senności. Nie jestem w stanie zasnąć w dzień, bo coś mi się przestawiło i nie jestem w stanie nawet na chwilę zasnąć. Nie ma to związku ze snem w nocy, bo sypiam po 6,5-8 godzin, a ta senność nie jest ciągła, tylko mam takie napady

Biorę Mozarin 15 mg od 2,5 tygodnia. W ciągu dnia męczy mnie straszna senność. Jestem leczony na oddziale psychiatrycznym, ale lekarka nie zmienia mi leku tylko dodała dodatkowo pregabalinę. Czy z waszego doświadczenia jest jeszcze szansa, że to okropna senność minie?

Witam, Od 2,5 tygodnia przebywam na oddziale psychiatrycznym. Biorę mozarin 15mg, pregabaline 75 i trittico na sen. Początkowo wszystko szło małymi kroczkami do przodu. Jednak 2 dni temu wszystko się zawaliło, jestem bardzo zmęczony i mam ciągle ataki paniki i zacząłem mówić o samobójstwie. Wczoraj było tak źle, że musiałem dostać zastrzyk lorazepamu. Lekarze mnie uspokajają, że tak może być w depresji, że lek nie zaczął jeszcze działać. Nie mam powodu im nie wierzyć, ale nie wiem, jak sobie dłużej poradzę.

Te leki dostawałem dodatkowo do mozarinu 15 mg, pregabaliny 75 i trittico 100

Dostawałem te leki, bo źle znosiłem pobyt w szpitalu i początek leczenia (ciągle ataki paniki i płacz). Według ulotki tych leków to normalna procedura.

Przebywam obecnie w szpitalu. Od 2 tygodni dostawałem 3x1 lorafen 1 mg. Następnie przez tydzień klonazepam 2 mg 2 razy dziennie. Dzisiaj pierwszy raz nie dostałem nic i czuje się poddenerwowany. Czy po tak krótkim okresie brania tego typu leków można odczuwać jakieś efekty odstawienia?

Biorę mozarin 10 od 5 dni plus triticco 100 na spanie. Dostaje też dodatkowo 3x1 mg lorafenu o 8,14 i przed spaniem. W dzień czuje się źle, mimo brania lorafenu i mój nastrój jest lepszy dopiero od około 18. Czekam niecierpliwie na działanie leku, bo jestem na oddziale psychiatrycznym, a to dość przygnebiajace miejsce

Musi coś zadziałać. Mogę nawet codziennie wymiotować przez tydzień, ale chce żeby depresja w końcu odpuściła

U mnie niestety sprawdził się tylko na sen. Trafiłem wczoraj do szpitala psychiatrycznego i dodali mi tutaj escitalopram 10. Mam nadzieję, że to pomoże, bo depresja mnie bardzo męczy

Przewertowałem prawie cały ten temat i mało kto brał triticco na depresję, a jak brali to bez efektów. Bez czytania tego forum czuje, że to nie ten lek, bo do trazodonu dostałem także trazodon. Po tygodniu leczenia jest koszmar i nie widzę dla siebie perspektywy, żeby ten lek mi pomógł skoro na razie bardzo pogorszył mój stan

Wiele razy już leczyłem depresję i wydaje mi się, że nie miałem aż takiego pogorszenia po włączeniu leku, a może mi się tylko wydaje, bo depresja za każdym razem to taka trauma, że wolę je wymazać z pamięci

Biorę od tygodnia trittico xr 150 i mój stan bardzo się pogorszył. Lekarka twierdziła, że tak może być, ale ja już jestem na skraju wytrzymałości. Poradźcie mi, co robić dalej? Czekać aż lek może zadziała, czy prosić o zmianę leku?