patrycja03

Ja biorę inne leki też na co dzień od kilku lat tylko wiadomo miałam zmieniane. Teraz biorę Escitalopram 20mg rano, Pregabalina 75mg trzy razy dziennie, Neurotop 1/2 rano i cała 300mg wieczorem ale to bardziej mam na stabilizację nastroju chociaż to i tak ch. daje. No i Kwetaplex 25mg dwie wieczorem i on mi bardzo pomaga w zaśnięciu. Bez niego to ja nie umiem zasnąć. Ja już nie wiem co brać na uspokojenie tych ataków paniki. Kiedyś mi pomagała Hydroksyzyna a teraz to już nie pomaga bo mam tak silne te ataki. Potem brałam w razie ataków Alpragen (Xanax) 0,25mg ale też już chyba przestał pomagać. No i teraz mam ten Lorafen a wcześniej przed nim brałam Cloranxen ale on też wiem że uzależnia. I masz rację a czytałam na różnych forach jak ludzie pisali że się od niego uzależnili a ja tego absolutnie nie chce. Dziś nie brałam go i jakoś sobie radzę…No a do psychiatry następny termin mam dopiero na sierpień bo takie są terminy. Ale w ten piątek idę do lekarza rodzinnego bo chce skierowanie na badania krwi więc może on mi coś dałby radę przepisać uspokajającego i co nie uzależnia…

Co myślicie o leku Lorafen? Dostałam go wtedy na izbie przyjęć w SP bo miałam atak paniki i lekarz dał mi 1mg tabletki a jak wróciłam do domu to czułam się świetnie i niesamowicie spokojna. Potem to brałam już tylko ten Cloranxen 5mg dwa razy dziennie (przez 10 dni no troche więcej) i było git, ataki paniki i uczucie niepokoju minęło, kilka dni temu no może już tydzień temu skończył mi się ten Cloranxen ale mimo wszystko dalej mój dobry stan się utrzymywał aż od 2 czy 3 dni znowu powróciły te codzienne ataki paniki, ciągłe uczucie lęku i strach o moje zdrowie, znów brak apetytu…Byłam u psychiatry przedwczoraj, opisałam sytuację i zapytałam czy da mi Lorafen no powiedziała żebym go stosowała tak już w razie naprawdę potrzeby (tyle że ja tą potrzebę mam teraz codziennie znów…) a chciałam go zamiast Cloranxenu bo pamiętam jak świetnie się czułam już od razu po jednej takiej tabletce Lorafenu dobrze a jak go wzięłam po powrocie od psychiatry to już nie czułam tego samego…I dalej jak go biorę to też nie czuję a jest to 1mg też i nie rozumiem o co chodzi…Też mnie aż tak nie uspokaja jak wtedy co byłam…Dziwi mnie to a też wiem ze nie można go długo ciągiem stosować bo jest bardzo uzależniający a ja też nie wiem kiedy mi te codzienne ataki paniki znów miną…Nie wiem co robić

Właśnie póki co to nie mam pojęcia od czego ją mam. Mam nadzieję, że uda mi się nad tym popracować z moją terapeutką żeby dojść do źródła tej nerwicy i hipochondrii. Ja właśnie tak samo od zawsze byłam lękliwa, wszystkiego się bałam nawet koleżanki w pierwszych klasach podstawówki mi mówiły, że ja to taka bojąca się wszystkiego. Też dodatkowo jak miałam 5 lat to miałam „wypadek” bo zadławiłam się gumą kulką do żucia i tak naprawdę otarłam się o śmierć. Tata mnie ratował ale ja w pewnym momencie już straciłam przytomność bo nie mogłam oddychać, ta guma za głęboko mi utknęła. Potem w końcu się na szczęście udało ją wyjąć, pogotowie mnie zabrało i w szpitalu po tym wszystkim stwierdzili zachłystowe zapalenie płuc. Tego wszystkiego to ja nie zapomnę do końca życia. Trauma już na zawsze. I rodzice mi mówili, że dopiero po tym incydencie zaczęłam mieć taki problem z jedzeniem ale nie trwał on zawsze aż do teraz tylko przez pewien czas. No i wrócił na moje dorosłe, młode lata. Właśnie nie raz jak czytałam Twoje wpisy to widziałam jak pisałaś, że masz ADHD. Ja widzę mnóstwo filmików na ten temat na Tik Toku i nawet mam wrażenie, jakbym sama miała niektóre objawy. Ale no jak byłam mała to chodziłam po psychologach, pedagogach no takich poradniach i jedyne co mi stwierdzono to niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim. Dobrze, że te leki Ci pomagają i masz jako tako spokój z tą nerwicą i oby tak dalej Tak mieszkam z rodzicami. Dziękuje za te słowa wsparcia bo to naprawdę pomaga i daje takiej motywacji do działania

Mam 21 lat, w tym roku 22. Współczuję Ci bardzo tej męczarni jaką musiałaś mieć…Ja swój najgorszy okres przeszłam 5 lat temu i teraz się powtarza także no…Jednym słowem masakra. Taak ta terapeutka już mi się podoba więc myślę że moje nastawienie do niej już się nie zmieni:) Oj to jest całkowita prawda. Takim osobom jest najłatwiej mówić i w ogóle myśleć o tym wszystkim, ale jednak nie wiedzą co przeżywamy w środku, jak bardzo nam jest ciężko…Nawet jeśli próbują pomóc i zrozumieć, to nigdy nie uda im się to w 100% skoro nigdy nie doświadczyli takich stanów. Wiesz, mi się wydaje że przyczyną tych wszystkich lęków jakie mam, jest moje dzieciństwo. Ja również wychowywałam się w trudnym środowisku domowym (główny problem był z tatą ale teraz wyszedł na prostą) i ogólnie rodzice mi mówili, że ja odkąd byłam mała to już byłam taka lękliwa, już miałam problemy z jedzeniem. Ja już sama nie mam pojęcia co mi może pomóc…Zdaje się na pomoc tej mojej Pani psycholog i będę starała się mocno z nią współpracować bo wiem, że bez mojej współpracy efektów po prostu nie będzie. Ooo a ta książka jest może dostępna też online? W sensie że dałoby się ją przeczytać internetowo? Czy tylko do zakupienia gdzieś?

Rozumiem, zazdroszczę Ci szczerze mówiąc tego, że jakoś się z tym uporałaś, że udało Ci się zrozumieć siebie. Ja sama niestety tego nie potrafię, nigdy nie umiałam a moim rodzicom jest trochę łatwo mówić w momencie gdy mam jakiś atak paniki „staraj się o tym nie myśleć, pomyśl że jest dobrze” tylko że ja dodatkowo odkąd pamiętam jestem straszną pesymistką i nie umiem po prostu nie umiem tak. A strasznie bardzo bym chciała. Właśnie od 19-tej znowu zmagam się z uczuciem niepokoju i atakiem paniki, wzięłam już Cloranxen a do tego Alpragen żeby się uspokoić i staram się nie nakręcać na nowo z tym wszystkim ale nie umiem i to mnie dołuje i niesamowicie wkurw.. Przez tydzień miałam duży problem z jedzeniem, nie umiałam nic zjeść choć żołądek był pusty, bałam się jeść w obawę o zwymiotowanie. Aż w końcu chyba ten Cloranxen zdziałał „cuda” i przez jakieś ostatnie 2 czy 3 dni było wspaniale, jadłam ze smakiem, mało ale często. Brak ataków paniki zupełny spokój i chęć życia. I dziś mi znowu się pojawiło i bardzo na to liczę że to jest tylko jednorazowe teraz, bo ja już nie zniosę tego więcej. To jest moja trauma, ogromny strach przed tym, że to wszystko powróci na nowo. Wczoraj byłam na pierwszej wizycie u Pani psycholog i dobrze mi się z nią rozmawiało ale powiedziała mi, że na razie na początku kilka pierwszych wizyt to będą konsultacje z nią bo musi zebrać o mnie wszystkie informacje. A potem będzie taki kontrakt zawarty i regulamin do czego oczywiście będę musiała się stosować no i powie mi w jakim nurcie będzie ze mną pracować żeby dopasować tą psychoterapię do mnie jak najlepiej. Wizyty będę mieć co każdy czwartek o stałej godzinie. A jeszcze co do Ciebie kochana, to trzymam mocno kciuki żeby Twoje aktualne problemy, z którymi się zmagasz, minęły i żeby było wszystko dobrze u Ciebie

To tyle dobrze, że jakoś sobie radzisz ze swoimi lękami i nie masz ich aż tak uciążliwych ja to trochę tych leków biorę, kwetiapina, karbamazepina(?), escitalopram i pregabalina. Kiedyś brałam też już escitalopram kilka lat temu to wtedy dodatkowo chodziłam na oddział dzienny i czułam że żyję. Potem po skończeniu trzy razy terapii tam już żadnej nie miałam i jutro idę na pierwszą wizytę do nowej psycholog. A Ty masz jakąś terapię która daje Ci takie wsparcie w tym wszystkim?

Właśnie nie wiem czy mogę zwiększyć bez konsultacji z żadnym lekarzem:/ czytałam że największa dawka Cloranxenu jaka może być to 30mg a ja biorę dziennie 10mg bo mi tak ta psychiatra z izby przyjęć zaleciła. Tata też mi mówił żeby tam pojechać jeszcze raz i powiedzieć o tym, żeby przepisali mi zamiast Cloranxenu to Lorafen ale ja sobie mówię, że akurat na dyżurze będzie tam inny lekarz który mi powie coś typu że oni nie są od tego no nie wiem takie natrętne myśli na temat tego mam. Cóż chyba wolę już poczekać do tego kwietnia jak będę u mojej psychiatry i od razu jej powiem że ja chce doraźnie Lorafen. Dziwnie, że nie działają na Ciebie żadne benzo a jakieś inne leki uspokajające oprócz benzo działają?

Rozumiem, no to na mnie nie działa albo sama sobie to wmawiam.

(Piszę jeszcze raz bo chyba się nie dodało) w takim razie ja nie wiem po co ona mi to przepisała. Z tego co czytałam to Cloranxen to jest praktycznie taki sam lek co Alpragen a on też na mnie już nie działa. A mówiłam jej że go brałam cały czas w razie potrzeby także no nie wiem. Ja będę u mojej psychiatry w kwietniu to jej powiem że chciałabym doraźnie Lorafen bo jednak mam porównanie. I dziękuję za odpowiedź!

Cześć mam pytanie, czy brał ktoś z Was lek na uspokojenie/ataki paniki o nazwie Cloranxen? Ja byłam przedwczoraj na izbie przyjęć w szpitalu psychiatrycznym ponieważ od tygodnia jestem w kiepskim stanie psychicznym, mam dzień w dzień praktycznie całe dnie ataki paniki i czuję mega niepokój w sobie (oczywiście związany z moim zdrowiem) moja Świętej Pamięci już Babcia była przez długi czas w szpitalu i przedwczoraj niestety właśnie zmarła co mnie dodatkowo dobiło. Moja mama musiała pojechać już wtedy wieczorem do miasta w którym Babcia mieszkała załatwić wszystkie formalności i pogrzeb a ja w domu tylko przy niej czuję się w miarę bezpiecznie i przez mój stan już zdecydowałam się pójść na oddział zamknięty w SP z tego względu, że już nie widziałam innego dla siebie wyjścia. I tam skończyło się na konsultacji jedynie z lekarzem psychiatrą który mi przepisał właśnie ten lek Cloranxen 5mg i mam go brać 2 razy dziennie rano i wieczorem po jednej tabletce przez 10 dni na te ataki paniki. W międzyczasie tam dostałam też ataku paniki i dała mi jedną tabletkę Lorafenu 1mg potem zmodyfikowała mi trochę leki podwyższyła dawki i gdy już wyszłam stamtąd to poczułam już działanie tego Lorafenu i w domu już czułam się wprost cudnie (miałam dobry nastrój, kręciło mi się trochę w głowie ale było to takie przyjemne odczucie i byłam bardzo spokojna przede wszystkim i noc też super przespałam plus lek działał mi aż do następnego dnia jakoś do południa). A gdy przestał działać to już zostało mi jedynie branie Cloranxenu i zauważyłam że on mi nie pomaga a jak już to dosłownie na chwilę i jestem ciekawa czy ktoś z Was go brał też i miał podobnie jak ja? Wiem, że działanie leków to jest bardzo indywidualna sprawa każdego organizmu ale ciekawi mnie to czy to tylko na mnie ten lek nie działa czy na kogoś też…Nie wiem co mam robić bo do mojej psychiatry mam dopiero na 4 kwietnia a boję się że cały czas będę mieć te ataki paniki non stop

Dziękuje za pocieszenie, postaram się jakoś nie martwić aż tak tym:( zobaczymy co mi lekarka powie

Kochani jak długo po zakończeniu stosowania tabletek żelaza może być jeszcze czarny kolor stolca? Bo znowu się martwię i chyba nakręcam…W tamtym tygodniu skończyłam brać te tabletki a dziś zauważyłam że mam właśnie czarny stolec…Wczoraj miałam pobranie krwi i wyniki sobie na razie sama „sprawdziłam” (bo do lekarki umówiona jestem dopiero na środę) i ogólnie są w porządku tylko mam limfocyty podwyższone trochę, neutrofile zaniżone i RDW SD dosyć podwyższone a RDW CV zaniżone…Boję się, że ten czarny stolec oznacza krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego

Tylko ze mnie nie bolą w ogóle zatoki i nie wiem czy kiedykolwiek bolały…A jak miałam taki duży problem z nosem bo miałam w nim katar którego nie umiałam wysmarkać i zatkany nos to miałam robiona tomografię zatok przynosowych i nic nie wykazało tylko właśnie byla ta krzywa przegroda…I coś tam w opisie było napisane że widoczna jest jakaś concha bullosa(?) obustronnie ale dalej nie wiem co to jest. Dodam jeszcze że palę e-papierosy i czasem też zwykłe więc nie wiem czy to może nie przez to. Bo wtedy z zatokami nic mi nie wyszło więc wątpię że teraz by było. Ehh po prostu problem za problemem i zamiast myśleć o czymś milszym to myślę o tym…

Czy ma ktoś z Was ciągle flegmę w gardle? Ja mam od zawsze praktycznie ale od kilku dni czuje ją bardziej i zaczęłam się tym strasznie przejmować…Nie mam kataru, jedynie czasem smarkam bo coś mi się tam znajdzie w nosie ale nie jest to katar taki całkowicie, nie boli mnie gardło ani nie byłam przeziębiona i nie jestem. Po prostu bez przerwy przy połykaniu czuję taką „gulę” w tym gardle i najbardziej czuje podczas picia czy połykania śliny niż podczas jedzenia czegoś. Już oczywiście czytałam na necie i wyszło że może to być refluks albo wrzody żołądka a ja się tego boję mimo wszystko, nawet jak się na to nie umiera. Myślę o tym cały czas i ani na chwilę mi to nie ustępuje i też nie umiem tego odchrząknąć…Dodam że mam od małego skrzywioną przegrodę nosową więc nie wiem czy to nie ma związku z tym

Ogólnie to jak byłam u tego lekarza z wynikami z badań krwi to okazało się że mam niedobór kwasu foliowego no i dostałam na to lek żeby go uzupełniać przez 3 miesiące a tak poza tym to wyniki bardzo dobre nawet żelazo z którym zawsze się zmagałam bo miałam zbyt niskie a teraz jest bardzo dobre.. Jeszcze tylko wyszedł w moczu stan zapalny jakiś dróg moczowych ale to też już to leczę. Ogólnie zapewniała mnie, że jestem zdrowa ale jakoś nie umiem się do tego przekonać i dalej myślę swoje…Biorę jeszcze lek na tą zgagę co mam nie raz nazywa się Emanera no i póki co to ani wczoraj ani dziś nie miałam zgagi więc może pomaga. Ale brzuch mnie dalej pobolewa często w sensie że niedobrze mi jest i w ogóle czuję się jakaś jak bym była chora…Dziwne to

No i byłam u tego lekarza rodzinnego, dała mi skierowanie na badania krwi rozszerzone i mocz więc jutro idę, potem mam z wynikami przyjść do niej. Pokazałam jej też te wyniki z tej gastroskopii sprzed 3 lat (to była moja pierwsza i na razie jedyna gastroskopia) i powiedziała że faktycznie miałam w tej dwunastnicy jakiś minimalny stan zapalny ale że był on tak mały że pewnie sam się wygoił. Tylko czy to jest możliwe żeby się wygoił? Martwię się że może się po prostu zwiększył albo dopiero zaczynał...Nie mam jakichś bardzo niepokojących objawów, nie wymiotuje, biegunki mam sporadycznie, no tylko często nudności, brak apetytu i ta zgaga. Tylko że mam stwierdzoną tą niestrawność a z tego co czytałam to ona objawia się dokładnie tak jak ja opisuje moje objawy. Zobaczę co mi wyjdzie w tych wynikach... Dała mi jeszcze tabletki jakieś na tą zgagę. Ehh ciągle same problemy

Dziś sprzątałam w szufladzie i spojrzałam znowu na wynik z mojej gastroskopii i z badania histopatologicznego jak miałam robiony wycinek z dwunastnicy. I nadal zastanawiam się co oznacza opis: ,, naciek nieznacznego mieszanego stanu zapalnego" jak czytam na internecie o tym to wychodzi mi ciągle że zapalenie żołądka i dwunastnicy/wrzody dwunastnicy. I boje się że po tych kilku latach odkąd miałam robione to badanie to teraz coś się mogło tam rozwinąć... I się tym martwię ciągle mam częste zgagi (tak myślę że to są zgagi), często mnie boli brzuch albo raz nie mam w ogóle apetytu a na następny dzień mam duży apetyt. Wtedy gastrolog stwierdził mi po prostu że mam dyspepsję czyli niestrawność i zespół jelita drażliwego ale teraz mogło się to zmienić po 3 czy tam 4 latach...Jutro idę do mojego lekarza rodzinnego i powiem o tych objawach co mnie niepokoją i zobaczymy czy da mi znowu skierowanie na gastroskopię czy nie ale czy ktoś z Was rozumie jakoś ten opis o tym nieznacznym nacieku zapalnym? Bo ja tego dalej nie rozumiem..

"Żyj" łatwo powiedzieć. Ludzie stąd potrafią sobie wkręcać wiele rzeczy i ja nic nie poradzę na to, że akurat wkręcam sobie takie coś. Może z tym rakiem przesadziłam ale bardziej myślała bym, że to coś z żołądkiem.

Czy miał ktoś z Was może kiedyś grudki na języku? Takie wystające..Ja teraz zauważyłam że mam ich dość dużo tak przy końcu języka i już świruje że to jakaś kandydoza czy coś z żołądkiem albo rak bo w internecie już czytałam...One mnie nie bolą tylko po prostu są, jedynie mnie zabolało jak próbowałam to "zdrapać" w nadziei że to jakiś osad tylko...

Tak na baterie

Mam takie pytanie. Czy mieliście kiedyś podczas takiej a la biegunki (luźniejsze stolce, nie sama woda) temperaturę podwyższoną? Bo ja tak dziś miałam. Wróciłam do domu, jakoś apetytu nie miałam i zachciało mi się do toalety no i byłam tak może z trzy razy w krótkich odstępach czasowych i potem sprawdzam sobie temperature i miałam 38,5 a nie czułam się jakoś słabo fizycznie czy coś...Wzięłam Ibuprom i spadło i póki co mam równe 37 a w toalecie już nie byłam na razie i w jelitach też już mnie nie skręca. W sensie wiem, że np. przy takich infekcjach wirusowych czy jelitówce występują podwyższone temperatury ale ja się nie czuje jakoś chora i to mnie dziwi... Dodam jeszcze, że piłam dziś dwa większe energetyki w puszce ale nie piłam ich sama. Ale wątpię czy to by miało coś wspólnego

A ja wracam tu ponownie ale tym razem z czymś innym...Dzis rano tak jakoś zaczęło mnie boleć po lewej stronie szczęki ale to bardziej przy połykaniu ale nie było to za każdym razem. No i zaczęłam sobie macać tam pod żuchwą blisko ucha i wyczułam guzek. Pytałam się mamy i przyjaciółki czy coś tam widać w ogóle, czy jest czerwone ale powiedziały że nie i ja sama też robiąc sobie zdjęcia tego nic nie widzę żeby było zaczerwienione. No i przyjaciółka mi powiedziała, że może jakiś owad czy pająk mnie ugryzł po prostu. No i tak jakoś prawie cały dzień o tym myślałam a teraz tym bardziej nie daje mi to spokoju i przeczytałam na necie, że to jest niby węzeł chłonny powiększony. I mam to tylko po jednej stronie a raczej nigdy nie miałam go tak wyczuwalnego i się zastanawiam czemu by mi się powiększył, jak nie jestem ani chora, nie mam żadnej infekcji ani nic...I sie już przejmuje, już wymyślam najgorsze rzeczy choć staram się to powstrzymać ale ciężko

Nie chodzi o to że niby panikuje bo wiem że nic się nie dzieje złego, tylko po prostu to wkurza. To że Tobie to nie przeszkadza to już nie mój interes i tak tylko dodam, nerwica to nerwica i każdy się z nią zmierza po swojemu

Ja byłam w czwartek na tej wizycie kontrolnej u laryngologa i powiedziała, że nic się nie dzieje u mnie w zatokach i że jedyną nieprawidłowością jest ta skrzywiona przegroda nosowa w lewej dziurce. No i zapytalam czy możliwe że to przez nią mam tak z tym nosem i powiedziała, że możliwe no i o operacji powiedziała czy bym chciała, ale powiedziałam że nie. Może kiedyś się zgodzę ale póki co po prostu się boję. Ale i tak bardzo wątpię w to, że to jest przez tą przegrodę, skoro ja ją mam skrzywioną od małego i nigdy wcześniej nie miałam takiego problemu, że zatykał mi się nos albo właśnie ta prawa dziurka gdzie przegroda jest okej i żebym czuła jak bym tam katar miała. Pierwszy raz takie coś mi się zaczęło w tamtym roku jakoś ale nie pamiętam który miesiąc to był. I potem było w porządku i znowu później na nowo to samo przy chorobie. Teraz jestem cały czas zdrowa i nadal mi się to pojawia (teraz już np. chyba mam to 3 dzień) i najbardziej mnie wkurza to, że pociągając nosem czuć i słychać jak bym miała ten cholerny katar w tej jednej dziurce (i to w tej w której przegroda jest normalna) ale za cholerę nie idzie tego wysmarkać, gardłem też mi nie schodzi i ja już naprawdę nie wiem z czego to może być. Uczulenie mi serio nie pasuje, to nie wiem co powietrze suche? Albo na tle nerwowym no już naprawdę nie wiem a irytuje mnie to strasznie.

Ja jutro jade znowu do tego laryngologa tym razem z wynikiem z tej tomografii zatok. Na dole załączam Wam opis tego badania no i wychodzi na to, że jest wszystko dobrze z zatokami, to już nie wiem skąd te problemy z nosem. Może przez tą przegrodę nosową tylko dziwne, że mam ją od małego skrzywioną a dopiero teraz bym miała problemy z nosem. Jeszcze wyczytałam w necie co to jest ta concha bullosa i to jest przerost małżowin nosowych a mam to właśnie obustronnie. Podobno to jakaś wada anatomiczna no i co najgorsze żeby się tego pozbyć to tylko operacja, a ja na to się nie zgodze na pewno ze względu na to, że boje sie po prostu czy byłyby później jakieś powikłania i nie chce ryzykować. Żyć się z tym na szczęście da i chyba nie jest to groźne, ogólnie polega to na tym że naprzemiennie zatykają się dziurki nosa - raz lewa a raz druga i to akurat ja właśnie mam. No tylko martwi mnie trochę to że nadal co chwilę pojawia mi się to zatkanie nosa (albo jednej dziurki) i uczucie jakbym właśnie miała w tej dziurce katar a oczywiście wysmarkać się tego nie da. I też dziwne, że jak mi się to pojawi to np. na następny dzień albo nawet w ten sam dzień tylko dużo później znika mi to normalnie jak gdyby nic. Ehh nie wiem, zobaczymy co ta laryngolożka jutro na to powie