ewaryst7

Witaj.Rozumiem przez co przechodzisz , bo miałam podobnie.Ja odstawilam dziecko od piersi i poszłam do psychiatry po leki.Zeby żyć i funkcjonowac.Trudno Ci cokolwiek doradzić , bo nie możesz pić nawet ziółek uspokajających.A może pomyśl o terapii?

Witaj:)

Witaj w kosmosie:)

Twój ojciec ma powazny problem osobowościowy.I sam powinien skorzystać z porady psychologa.A Ty.. Koniecznie porozmawiaj z peagogiem szkolnym(jeśli mu ufasz), lub z mamą.Możesz liczyć na swoją matkę?

Witaj.Szkoda , że nie chodzisz już na terapię.Czy masz wsparcie w rodzinie ?

Witaj.Czy byłeś kiedyś u specjalisty?

Witaj.Piszesz , że żyjesz w trudnym związku.Od czterech lat...Jeśli , od czterech lat żyjesz w ciagłym stresie , to depresja jest tego efektem.Radze przyjrzec sie dokladnie swojemu zwiąkowi , i jeśli to mozliwe, ewakuowac sie..Dla swojego dobra.Pomyśl też o wizycie u terapeuty.Pozdrawiam.

Terapia.To jest to czego bardzo potrzebujesz.Pozdrawiam Cię.

Witam:)

Witaj.Cały czas sobie strasznie dokopujesz , jaki to jestes zwichrowany , i zly...Aż zlosc bierze , kiedy się to czyta..Skąd wiesz , ze jesteś zwichrowany?? Kto Ci to powiedział? I dlaczego bez przerwy w kolko to powtarzasz?? Po co? Otóż powiem Ci , ja też bylam zakochana w kuzynie .To minęlo.Rozsądek wziąl górę.Wiedzialam , że nasz zwiazek nie ma przyszłości .NIe jestes zwichrowany.NIe jestes rownież przypadkiem odosobnionym.Jestem pewna , że więcej ludzi przezywa takie fascynacje.Nie martw sie tak bardzo.Zostaw to dla siebie.Ogranicz jesli możesz kontakty z kuzynką , i żyj.Po prostu.

Myślę , że to nerwica natręctw.Pomyśl o terapii koniecznie.Nie zwlekaj.Pozdrawiam.

Dzięki:) Właśnie dlatego się nie poddam.

Tak.To objawy nerwicy lękowej.Ale najpierw badania u lekarza ogólnego.

Witaj.Czy myslałes o psychoterapii?

witaj.Czuję się dokładnie tak samo jak Ty..To okropne.Mam tak serdecznie dosć otępienia , że wybieram sie do neurologa.Podobno , choroby neurologiczne , dają takie objawy.Nie spocznę dopóki nie dowiem sie co to jest.Bo trudno mi uwierzyć w depresje...

Witaj:) Fajnie , że jestes:)

Witaj.Nie.Nie jestes odosobnionym przypadkiem.Ja też tak cierpialam.Trwało to , prawie dwa lata.Totalne wyczerpanie , no i bole..Okropne.Niby teraz mam trochę więcej energii, ale nie jest normalnie.Tak , ja też u siebie podejrzewam fibromialgię..Wiem , że często jest mylona z depresją.Rozumiem , co czujesz.Człwiek w takim stanie , czuje się bezradny.Powiedz , cy robiłaś sobie jakieś badania? Badałas tarczycę , poziom hormonów, itd? Odpisz , jeśli możesz na priva.Chętnie z Tobą pogadam.

Zgadzam się z przedmówcą.I zadaję to samo pytanie.leczysz się?

Witam.Lekarstwa na to nie ma.Byłoby dobrze , gdybyś mógł skorzystać z terapii u dobrego psychologa.Porozmawiaj o tym z kim doroslym , komu ufasz.Pamietaj , że można z tego wyjść.Trzymam za Ciebie kciuki:)

Witaj.Czy miałaś robione jakies badania? To co czujesz może być objawem nerwicy, ja mialam bardzo podobnie.Ale najpierw zrób sobie badania.I spróbój , pić np melisę.Systematycznie 3x dziennie.Czy lubisz szkołę?Może tam lezy problem , który wyzwala lęk?

witaj:)Tutaj , poznasz wiele osob z podobnym problemem..A jeśli chpdzi o leki , to nie powinno tak być , że boisz się , po przeczytaniu ulotki.W ten sposob , nigdy się nie wyleczysz.Przecież wiesz o tym..Pamiętaj , że nIE MUSISZ mieć objawow z ulotki.Przelam się.Zacznij choćby od polowy tabletki, ale zacznij.Pozdrawiam Cię.

Witaj.Tkwisz po uszy w zwiąku toksycznym.Twój partner powinien , jak najszybciej zgłosić sie do specjalisty.Nie ma innego wyjścia.Jeśli tego nie zrobi , powinnaś odejść.Odejść , żeby ratować siebie.Sama widzisz , że się pogrążasz.W lęku , niepewności, poczuciu winy...To , że staniesz się idealna , NICZEGO nie zmieni,bo to NIE TY masz problem , a on..Rób coś.Nie czekaj.

Podpisuje się obiema rekami pod Deanem.Optymistka , dusz towarzystwa , a w duszy coś gryzlo

Witaj.Martwisz się , i placzesz , a przecież NIE WIESZ jak będzie.Pomyśl , czy to ma sens? Martwić się na zapas? Są rzecy na ktore nie mamy wplywu.Niestety.Oddaj to losowi , ciesz się dniem dzisiejszym i nie zamartwiaj się..Pozdrawiam Cię:)

Nie kocentruj sie za bardzo na tym , zeby to sie nie powtórzylo, bo będziesz sie bardzo stresować , i będzie Cię telepac.Olej to.Wyluzuj.Żyj.Pozdrawiam Cie.