depas

cytrynka84, musisz być naprawdę silna, ja po dwóch nieprzespanych porządnie nocach czuję się okropnie...

W moim wypadku zmiana otoczenia zawsze niestety powoduje pogorszenie objawów, do każdego nowego środowiska muszę się od nowa przyzwyczajać.

He he, też bym może chciał żeby moje wizyty tak wyglądały, ale wtedy pewnie nie zostałbym na żadnym leku dłużej niż miesiąc, jednak potrzeba mi trochę zewnętrznej kontroli. A gdybym się naprawdę uparł na jakiś lek, zawsze mogę pójść do innego lekarza, jednak wolałbym tego nie robić.

Bezimienna123, być może należysz niestety do tych osób które nietypowo reagują na wenlafaksynę i zamiast aktywizacji jest zmęczenie i senność. Zaczekaj jeszcze, pobierz miesiąc i wtedy będziesz wiedziała na pewno jak to jest z Tobą. Mnie już 75mg kiedyś dodało wigoru, kiedy nie brałem jeszcze żadnych innych leków.

elfrid, u mnie na szczęście tak to nie wygląda, rozmawiamy na różne tematy, pyta mnie jak sprawy prywatne i zawodowe, a recepta na końcu i najchętniej w ogóle żeby się nie zmianiała. Chyba że przychodzę do niego z jakąś awarią i trzeba kombinować. Nawet o piłce pogadamy często

elfrid, no właśnie, to tłumaczenie z uzależnieniem też niebardzo do mnie trafia, chociaż faktem jest że paro i wenlę odstawia się najciężej. Ale faktem jest też że przez ładnych kilka lat naszej znajomości nigdy nie sugerował nawet paro, mimo że lecząc się u niego długo mieszkałem za granicą i tam zaopatrywałem się w leki, także kwestie farma-sponsoringu odpadają. Chyba każdy lekarz po prostu ma swoje "ulubione" leki w które wierzy i które najczęściej przepisuje. Innym z jego "ulubionych" leków jest buspiron, co akurat trochę mnie dziwi bo w przeciwieństwie do mnie, większość ludzi jest z tego leku średnio zadowolona, mówiąc delikatnie. Tak to przynajmniej wygląda na forum.

elfrid, niestety, masz dużo racji jeśli chodzi o terapię, ja również wiem całkiem dobrze co i dlaczego, skąd się wzięło itd., ale póki co terapia nie oferuje mi rozwiązań tych kwestii, jedynie pokazuje mi rzeczy z których większość już wiedziałem. Chociaż nie powiem, doraźnie nieco pomaga i wierzę że może coś kiedyś z tego być.

Nie wiem, może masz rację że trzeźwienie to trudniejszy i ważniejszy proces, ale nie do końca rozumiem co to znaczy. Ja cieszę się że nie piję i stopniowo co raz mniej myślę o alkoholu i odzwyczajam się od odruchu myślenia i sięgania po niego. A na terapii próbuję zmienić coś, usunąć przyczyny tego że sięgałęm po alkohol - zero poczucia własnej wartości, nieśmiałość, lęk itd.

elfrid, to nie tak że jego zdaniem 5 miesięcy to za mało żeby lek zadziałał w ogóle, ale stwierdził że po tym czasie sertra może jeszcze dać poprawę. Generalnie jest zwolennikiem dłuższego brania leków i ewentualnie zmian dawki. A poza tym wydaje mi się, że jego zdaniem zbyt wiele oczekuję od leków i powinienem zostać przy jednym jak najdłużej dla stabilności, a skupić się może bardziej na terapii i pracy nad sobą, cokolwiek to znaczy.

elfrid, paroksetyna mi nie pomogła, przeciwnie, kiedy ją brałem wylądowałem w szpitalu (ale byłem wtedy w obiektywnie trudnej sytuacji), w każdym razie na lęk nie pomogła, tylko pogorszyła. Brałem ją zresztą tylko miesiąc, w szpitalu zmienili mi na sertralinę. Byłem wprawdzie gotów raz jeszcze zaryzykować i dać jej szansę na dłużej, ale jednak bałem się zaryzykować, a do tego doktor nie był chętny ją przepisać. Uważa wprawdzie paro za dobry lek, najlepszy w jego opinii na lęk obok wenli, jednak nie często ją przepisuje ponieważ silnie uzależnia. Tego akurat nie całkiem rozumiem bo wenlafaksyna również uzależnia i ciężko z niej zejść, także nie wiem. W każdym razie on jest dużym fanem wenlafaksyny i chyba dlatego zgodził się na zmianę z sertry, bo uważał ogólnie że powinienem jeszcze ją brać.

Tradycyjnie, pobudka już z lękiem na plecach.

Ciężki. Miło że już się kończy. Jutro od nowa.

bułka, tak, miałem ostatnio dość stresujący moment, powróciły lęki i ogólnie gorszy stan, i uznałem że sertralina jednak nie sprawuje się tak dobrze jak myślałem. Dlatego postanowiłem wrócić do leku już sprawdzonego który pomógł mi przed laty i postaram się go trzymać dłużej, choć wolałbym w wyższej dawce (150mg). Zobaczymy jak będzie, jestem optymistycznie nastawiony.

re33, tak trzymać, z anticolem na pewno Ci się uda. Z czasem chęć do napicia się będzie co raz mniejsza.

Evele, to zdarza się przy wenlafaksynie, niekiedy niestety dość długi czas, ale w końcu powinno minąć. U mnie przy 75mg przeszło po ok. 3 tygodniach. -- 31 sty 2013, 17:25 -- Tańczący z lękami, w porządku całkiem, mimo że dziś dopiero wziąłem pierwszą dawkę mam wrażenie że jest jakoś inaczej, choć nie potrafię powiedzieć czy lepiej czy gorzej. Mój doc niechętnie zmienił mi sertralinę na wenlę, jego zdaniem 5 miesięcy to za mało żeby w pełni poczuć jej działanie i powinienem brać ją dłużej. Ale dał się w końcu namówić bo wenla to jeden z z jego ulubionych leków i pomógł mi w przeszłości. Zaznaczył tylko że od teraz nie będziemy zmieniali leków tak często jak do tej pory. Spoko, zobaczymy

xjoasiax, nie masz powodu do obaw, nie ma żadnych przeciwwskazań. No chyba że wybierasz się pod narkozę, wtedy lepiej wspomnieć o wenli, ale również nie widzę problemu.

Kalebx3, zgadza się, najczęściej brałem połówkę, zdarzało się też i całą. Mi również disulfiram bardzo pomógł, mianowicie przetrwać chwile kiedy strasznie chciało się pić i kiedy bez niego nie dałbym rady i się nachlał. A tak udało się przeczekać i po jakimś czasie to mijało. Denerwuje mnie podejście niektórych ludzi, w tym lekarzy, dla których "to nie jest żadne leczenie, to tylko straszak i nic nie daje". Jak dla mnie bzdura, daje bardzo wiele, może i nie faktyczne leczenie ale człowiek nie pije i to jest najważniejsze. A zaszyłem się bo raz i drugi pozwoliłem sobie odstawić. Poza tym żona kazała

U mnie wejście na wenlę było dość spokojne, początkowo problemy ze snem ale i dość szybko zmniejszony lęk. Za to kiedy wenla mi się kończyła na kilka dni, oooo, to się działo.

niecierpliwy, może za krótko to paro bierzesz? Niektórym pomaga nawet po dwóch miesiącach dopiero...

Calineczka1990, jak każdy SSRI im dłużej stosowany tym prawdopodobieństwo nieco większe. Ale wcale nie jest powiedziane że takie problemy w ogóle się pojawią, czy na początku czy po długotrwałym stosowaniu. U mnie się nie pojawiły na żadnym SSRI a stosowałem je przez lata.

re33, masz jakieś problemy z Anticolem, jakieś skutki uboczne? Ja kiedy zaczynałem brałem 250mg dziennie i nic się właściwie nie działo, może lekka senność przez pierwszych parę dni, ale podobno niektórych może dość mocno zglebować.

Kilka lat temu kiedy byłem na 150mg niedopilnowałem recepty i przez ponad tydzień nie brałem wenli, z dnia na dzień mi się skończyła. Absolutny koszmar, fizycznie i psychicznie. Co innego przejście na inny lek płynne z wenli (tak zrobiłem z fluoksetyną, bez problemu), ale odstawienie i nie branie niczego jest okropne.

Po bardzo pozytywnym dniu wczoraj, dzisiaj od rana dość silny niepokój i poddenerwowanie. Zaczynam dzisiaj (trzeci raz) wenlafaksynę, może o to chodzi.

bułka, żeń-szeń wydaje mi się że może pomóc, choć trzeba by go było pewnie dłużej i regularnie stosować. Nie wiem jak działają, ale są w aptece ostatnio reklamowane różne preparaty na potencję. Swoją drogą to ciekawe czy te rzeczy są w ogóle coś warte.

Od dziś biorę wenlafaksynę, wielki powrót na lek który dużo dobrego dla mnie zrobił kilka lat temu. Na razie w niskiej dawce (trochę za niskiej jak dla mnie...), ale doc mówi że buspiron wzmocni jej działanie i być może nie będzie potrzeby zwiększania. Hmmm, ja tam bez oporów brałbym 150mg i buspiron do tego ekstra. Ale - zobaczymy. Do tego Depakine poszło całkiem w odstawkę, także powinienem być odrobinę bardziej żywotny.