idle

Ja tam i w Trójmieście się niższa nie czuję Dziś 1,8 m dla faceta to chyba naprawdę dużo, szkoda

Steviear, no krótko :) Jakie gówniane święta, są pierogi, jest radocha!

Steviear, od mola do mola sobie liczę ile już przeszłam półtora roku. Metropolitalny to droga sprawa, poza Gdańskiem to na jednorazówkach biegam

Musisz to, to też musisz. Znam takie rady.

kolekcjoner snów, często się nie da Ja w ogóle jakaś taka nieśmiała jestem w pierwszym kontakcie, a wolałabym w realu ludzi poznawać.

Ja z Warmii nie jestem Kawałek na zachód Ale realia te same. -- 30 lis 2013, 19:29 -- kolekcjoner snów, po prostu trafiam na ciekawych ludzi tylko stamtąd. Ogólnie rzadko trafiam w internecie na kogoś z Trójmiasta czy pomorza w ogóle.

kolekcjoner snów, nie wiem, może tutaj mniej ludzi ma internet niz na południu -- 30 lis 2013, 19:26 -- Twoja_Cisza, dokładnie tak

kolekcjoner snów, no niestety nie :)

Steviear, pewnie tak, no ale zasada zasadą, dupa musi mnie o to boleć jakiś czas kolekcjoner snów, wiesz jak to mówią, alkohol i seks szkodzą zdrowiu, a zwłaszcza ich brak Więc wolę się cofnąć w niewinność

Twoja_Cisza, w okolicy mieszkałam 18 lat. Póki co Gdańsk, bo studia. Ale dziewczyna z Mazur jestem. -- 30 lis 2013, 19:16 -- kolekcjoner snów, a, to takich znam pełno, najbliżej Poznań, Wrocław, potem Berlin, Oslo, Brazylia ... w sam raz na kawkę

kolekcjoner snów, jak się kogoś "po prostu poznaje"? Bo ja nie wiem. Mam znajomych, ale oni chyba w ogóle z domu nie wychodzą. A imprezowiczów też nie lubię. Taki mój los widocznie.

kolekcjoner snów, nie dziwię się, że Ash ma cały czas 11 lat, też bym została na etapie 12-13 latki najchętniej. Bez niepotrzebnych bzdur, takich jak faceci, seks i potrzeba socjalizacji

Steviear, brzegiem morza Z Gdańska, przez pijany Sopot, może zaszłabym do Gdyni. Też tak czasem jeżdżę. Lubię zwiedzać nowe miejsca "u siebie" A miesięczny to cud w tym wypadku. kolekcjoner snów, ale żeby było ich widać ... wyszłabym na grzańca do mojej ukochanej kawiarni, ale pewnie są tam same pary i grupki przyjaciół. Smutno być takim odludkiem, ale mam to na własne życzenie

Mój były jutro ma urodziny, które spędzi u swojej nowej dziewczyny. Ja w tym czasie będę oglądać Pokemony i przeglądać czany. Dlaczego muszę być takim strasznym życiowym przegrywem? Nawet nie mogę nad sobą płakać, tak mi siebie żal.

[videoyoutube=4EtSWs9729s][/videoyoutube] Taka sytuacja.

Nie lubię nie mieć z kim wyjść. Żeby to jeszcze było lato, wsiadłabym w nocny autobus, jechała godzinę patrząc w okno, przeszła wzdłuż brzegu. Może nawet spotkałabym więcej takich wariatów jak ja. Ale jest późna jesień i nikt nigdzie nie wychodzi sam. Szkoda.

Jednak umieram, jak codziennie wieczorem. Jak można mnie tak łatwo zapomnieć

Prawie Trochę na zachód

Dwa watki w jednej wypowiedzi

PJT, o, to dopiero coś. Myślalam czy by do lokalnego fandomu nie wstąpić, ktoś tam musi być rownie zdesperowany O przytulaniu mówiłam, ale literaki też ok.

Kestrel, no właśnie, moje hobby to internet, nie mam czasu na nic innego

Olsztyniaki, jak kiedyś coś ustalicie w weekend to proszę o info na PW, bo tylko wtedy wyrywam się gdziekolwiek I mimo zmiany w dowodzie dalej się czuję jednak tutejsza.

Portale to jedyna nadzieja dla ludzi bez hobby i życia. Ja serio nie wiem gdzie indziej spotkać kogoś, masakra jakaś, jestem tak upośledzona społecznie, że nie wiem czy śmiać się, czy płakać A z byłym nawet leci, wczoraj gadaliśmy do drugiej i ustaliliśmy, że powrót nie wchodzi w grę i trzeba wyprostować nasze relacje. W 3/4 dnia zachowuję zimną krew, to i tak dobrze jak na rozstanie po roku

Kiedy oksytocyna ulatuje z mózgu i były facet przestaje się jawić jako najlepsze "wszystko", choć wcale nim nie jest? Poza metodą klin-klinem, bo mój głupi mózg teraz wszystkich skreśla

Czemu jestem takim żałosnym worem sadła.