Saanna

a muszą być? chcesz niezbitych dowodów? Znajdziesz w książce do psycjhopatologii. Ja ci i przytoczę konkretów tzn. linków odnosników itd, bo nie chce mi sie szukać. ja tow iem z doświadczenia, z terapii i ze studiów. Osoby, które mają trudności z wejscie w blizsza relacje przejawiają cechy narcystyczne (a to nie to samo co osobowośc). nerwicowiec jest tak skupiony na swoich objawach, ze nie widzi niczego innego, podobnie depresant. DDA/DDD ze względu na pcozucie krzywdy tez często postrzegają tak swiat poprzez rodziców. Narcyzm to skupienie na sobie - moze być albo wielbienie siebie pod niebiosa, albo permanentne ponizanie. A czemu pytasz o dowody, czyzbyś się oburzył, bo sciebie to dotknęło osobiście? nie chcesz być postrzegany jako narcyz? Ja tez się kiedyś przestraszyłam . Mnie brakuje osoby by moc sie wyplakac. Skonczyla mi sie terapia, ktora dla mnie byla nie dosc, ze nieskuteczna, to i skzodliwa. Z narcyzmu w jakimś sensie da sie "wyjsc",. albo usporawnic pewne umiejetności, ale to lubi powracac.

A ja nie. Wolę "coś" niz pustkę. Chciałabym aby te wewnętrzne robaki zaczęły pełzać, poćwiczyłabym wyrażanie emocji . teraz nie ma czego

Większość DDA/DDD, nerwicowców, czy depresyjnych ma w sobie dużo elemntów narcystycznych.

ja też nic nie czuje. ZBliskie mi osboy sa dla mnie bliskie bo tow iem intelektualnie. pamietam co do nich czułam. teraz tez nic. Ja zdusiłam w sobie złość i to jest przyczyną moich problemów. Nie mam dostępu do żadnych emocji.

A ja jestem przykłądem, ze tarapia może i pomóc i cholernie zaszkodzic!!!!! Mnie "zaszkodziła" właśnie psychodynamiczna. Nie mam/mialam wykształconych pewnych umiejętności zamiast się wspinać do góry (choć wiedziałam, ze czasem trzeba zejsc w dół) to ja wciąż się zapadałam i zapadałam. Z perspektywy czasu myślę, że ta terapia w ogóle nie była mi potzebna. sżłam ( na grupę) w miarę ułożona (wcześniej mialam indywidualną), anpewno dawałam sobie rpawo na wiele - na uczucia, mysli i działania. Czułam pewnosć siebie!!! Wyszłam poraniona. Wczensiej bylam na terapii DDA i to byl strzal w 10, wyszlam podbudowana i na nowo ułozona. Powrót był w moim odczuciu czyms dziwnym. Chciałam wsparcia - kilku konsultacji, ale skonczylo sie na terapii :/ nie wiem,czemu nie domówiłam. Pewnie coś trafiło w moje potrzeby i sie zgodzilam. Nawet po czasie stwierdziłam, ze ma to sens. natomaist pozniej zapdalam sie w analizie do n-tej potęgi i zamiast czuc, analizuje. I depresja na nowo. Co rpawda patrzac na mnie z zew. mozna pomyslec, że jest ze mna ok, ale jestem emcojonanym glazem. Z osoby wyrażające (trochę lekliwie, ale jednak) uczucia a nawet mialam sukcesy, to teraz jestem deprechą z maską na twarzy. PS> coz a dużo to neizdrowo. gdybym iała możliwość cofnięcia czasu to napewno nie pwotórzyłabym tego błędu.