antoine

Misiek to normalne w nerwicy, że dochodzą czarne myśli. Głowa do góry ! zdrowia

Linka656 , mam nadzieję że u Ciebie idzie ku lepszemu. Życzę dużo spokoju i pogody ducha :)

Bee84, chyba właśnie w tym tkwi problem, że może uważasz się za kogoś kim nie jesteś?

2,3 dni ? znam częściej to robiących Także tu nie widzę żadnych problemów

wg mnie nerwica i depresja , ja mam bardzo podobnie jak siebie analizuje . Nerwica często wypływa z depresji i depresja z nerwicy, żyją w symbiozie najczęściej :/

ja mam to samo ;]

nie bardzo rozumiem , na czym polega u Ciebie ta dysocjacja i dlaczego chciałaś w nią ponownie wpaść ? To raczej nic miłego ...

objawy typowo nerwicowe , ja mam też takie może z wyjątkiem tego 'sikania podczas wycieczki autobusem'

no i jak znajomość ? Spotykacie się?:) pozdrawiam

who am I, mam te same spostrzeżenia! to niesamowite , też analizowałem że coś się we mnie zmieniło. Przestałem dbać o to czy coś się stanie czy nie w wielu kwestiach , zrobiłem się jakiś 'lekceważący' wiele rzeczy. Jazda samochodem, brawurowa, czynności codzienne również , agresja i niski poziom zirytowania. NIe wiem czy to aby nerwicowe?

jestem facetem i u mnie też z tego powodu związek się rozpadł , dziewczyna w sumie się 'dobierała' a ja czułem jakieś obrzydzenie nawet... Poza tym trudno myśleć o seksie, jak człowiek ma problemy na że tak to nazwę 'innym stopniu wtajemniczenia' , które nigdy nie trapią zdrowego człowieka emocjonalnie . Niestety taka prawda, jeśli człowiek zapomni że coś mu dolega, że jest chory to można wtedy czerpać przyjemność z seksu , w innym przypadku to bardzo wątpliwe

ja też to miałem , nie puszczało mnie bardzo długo, jeszcze czasami mnie łapie, jak np w tej chwili , gdy czytam że ktoś inny ma też takie coś

ja też lubię jesień :) jak ktoś jest domatorem to na pewno polubi tę porę roku :)

po co Kachula tyle razy to samo wklejasz? A poza tym to post kogoś innego, lepiej załóź swój. Odnośnie autora postu , mogę Cię uspokoić : miałem to samo, bardzo podobne objawy i też napady złości , zaczęło się lękami i nerwicą, bezsennością a zarazem brakiem całkowitym koncetnracji... wynik : nerwica + depresja

wiem, bo od tego tak naprawdę zaczęły się moje problemy. Najpierw właśnie zaczęło się od gardła i stanów podgorączkowych, zawroty głowy itd. Ciągnęło mnie później do łóżka. Po trudnościach ze snem, prawde mowiać - bezsennoscią i całkowitym rozdrażnieniem wyszło że mam depresję lękową i zaczęly się leki. Lęki mnie wtedy tak naprawdę dobijały, bałem się niemal wszystkiego ... To był epizod depresyjno - nerwicowy ktory miałem 6 lat temu.

Ewaryst, póki co niestety nie . Myślę że przejdzie jak już nie będziesz się psychicnie źle czuła, bo to problemy i psyche tak nas ciągnie do łóźka. Ps. Ja dzisiaj sypiałem w ciągu dnia pare razy, nic praktycznie nie zrobiłem oprócz obiadu , także wiem jak to jest...

tak, oczywiście Ewaryst, po mnie widać po twarzy - spojrzę na siebie w lustro i widzę że twarz jest na maksa posępna i smutna...

ehh wiem jak się czujesz samotna_zagubiona , spróbuj się nie łamać . Jak poczujesz się sama lepiej to i sama odżyjesz i samej zechce Ci się gdzieś wyjść, daj sobie czas i pomyśl o sobie teraz .... pozdrawiam

ehhh u mnie to trwa ponad rok najgorzej zmusić się do wstania i funkcjonowania w pracy .

no właśnie, ciekaw jestem jak leczy się takie fobie społeczne ? Wydaje mi się że za mało w siebie wierzysz i dlatego dopada Cię w takich miejscach/ stuacjach stres. Moim zdaniem pomaga nie myślenie o tym , może jak Cię to dopada, pomyśl raczej tym co będziesz robił później , zrób sobie jakieś plany co do rzeczy w przyszłości, inaczej mówiąc myśl o wszystkim innym ale nie o tym pozdr.

u mnie kiedys stan nerwicowo - depresyjny wlasnie zaczal sie stanami goraczkowymi i wlasnie bolem gardla, pamietam jak bralem antybiotyki i wydawalo mi sie ze to jakas ciezka angina ze mnie tak zwala z nog . jednak byly to objawy nerwicy... :/

chyba ciężko to sprawdzić samemu , bo w sumie jak zobaczyć wielkość obu źrenic jednocześnie

fobia społeczna, wiem bo też to miałem /mam i prawie tak samo reagowałem

otóż to

obawiam się że M_arta dobrze mówi, co nie znaczy że ja nie mam takiego problemu, właśnie taki mam, Moja siostra mi keidyś powiedziała taką samą rzecz ( a zna mnie bardzo dobrze :) ) że łączę sukces i szczęście z powodzeniem w pracy ... jednak to jest bardziej umiejętność cieszenia się wogóle szczęściem. Spróbuj może przypomnieć sobie czy kiedyś w młodości nie byłeś podobny a jeśli to co Cię cieszyło ? Czy miałeś jakieś podobne problemy ? pozdrawiam i życzę mimo obecnego złego samopoczucia większego dystansu ... Zresztą nie każdy musi być ciągle szczęśliwy , warto więc na to szczęście pracować