beti19

pije kawę i tak sobie przeglądam forum

:-( :-(

arhol, zapewne jest doceniane przez osobę, która doświadcza od Ciebie jakiegokolwiek zrozumienia czy chęci pomocy, tylko nie każdy potrafi to okazać. A jeżeli chodzi o "głebsze kontakty" to pewnie i na nie przyjdzie kiedys czas.............. Domyślam się co czujesz gdy mówisz o braku bliższej znajomości. Ja przez chorobę straciłam bliską osobę, z którą przeżyłam 13 lat a od niedawna tak sobie myślę że być może to uczucie było zbyt słabe aby przetrwać kryzys.................... a to już mój drugi nieudany związek....... Teraz próbuję walczyć o siebie dla moich dzieci. Ale wieczorem gdy kładę się spać, brak mi go i pozostaje mi tylko przytulanie do poduszki. Często bywa ciężko.......... ale przecież muszę walczyć o siebie bo mam dla kogo

ojoj na kilometr widać że popadasz w niską samoocenę........ dlaczego sądzisz że nie nadajesz się do kontaktów międzyludzkich ? przecież tu na forum też rozmawiasz z ludzmi z tą różnicą że niektórzy z nas przeżywają podobne problemy do Twoich i dlatego dostajesz więcej zrozumienia. Ja też tak kiedyś myślałam, że nigdzie nie pasuję do żadnego towarzystwa ale od kiedy ( po długim oresie szukania) zlazłam pracę, staram się nie uciekać od ludzi i koleżanek z pracy. Zresztą w mojej sytuacji nie można chować sie przed ludzmi bo pracuję w sklepie więc mam bezpośredni kontakt z klientami. Uwierz że i mnie było bardzo ciężko na początku poczuć się akceptowaną w grupie, byłam cicha,ciągle smutna ale po okresie próbnym gdy dostałam umowę na kolejne pól roku, pomyślałam sobie : "chyba jednak nadaje się do tej pracy skoro dostałam kolejna umowę ?" Od jakiś 3 miesięcy staram się bywać na organizowanych przez kumpele z pracy imprezach aby bardziej się z nimi zintegrować. DOBROĆ TO PRZEŻYTEK ????? - tu akurat mam odmienne zdanie, zawsze pomagałam ludziom i wiem że jeżeli ja będę tego potrzebować to mogę na kilka osób liczyć. Ale masz prawo mieć swoje zdanie, poprostu napisałeś co myślisz a że nie są to pozytywne myśli to już trudno. Mam nadzieję że kiedyś będzie lepiej.................

spotkanie z koleżanką z terapii, było o czym pogadać, takie miłe popołudnie po pracy :-)

izzie, ja jednak jestem realistką i potrafię ocenić swoje możliwości na takie auto trzeba zarobić a przy dzisiejszych pensjach to nawet na rower ciężko odłożyć

izzie, masz rację mega auto i raczej nierealne dla mnie do osiągnięcia, ale pomarzyć nie grzech :-)

izzie, ja robię to tak: patrzę na półce brak np.wody Ustronianki gazowanej, wody Żywiec niegazowanej i Lemona ( nadmienię że pracuję w sklepie) i idąc na magazyn powtarzam sobie: Ustronianka gaz + Zywiec niegaz + Lemon pewnego razu wychodzi zza rogu szef i pyta; - Pani Beato czy Pani coś do mnie mówiła ? a ja na to: - nie szefie ja mówie sama do siebie Musielibyście zobaczyć to jego zdziwienie w oczach ................

cel - zmienić pracę na lepiej płatną, marzenia - polecieć kiedyś do Australii i kupić sobie Toyotę RAV4

wróciłam z pracy z 2 zmiany i przeglądam forum :-)

Ja często mówie sama do siebie, np.w pracy idąc do magazynu powtarzam sobie co mam przynieść na sklep, żeby nie zapomnieć :-)

Siemka Aria, chciałam Ci powiedzieć że ja również spędziłam 3 miesiące chodząc codziennie na terapię na oddziale dziennym i już po kilku dniach przekonałam sie że była to dobra i trafna decyzja

tbrk, bardzo mądre słowa i porada pierwsza klasa, nic tylko korzystać :-)

Thazek, zrobimy albo raczej mijający czas działa na naszą korzyść.............kiedyś za "x" lat nie będziemy musieli wychodzić do pracy tylko na pocztę po emeryturkę lub do banku :-)

pyszny obiadek zjedzony w towarzystwie mojej córki :-)

Psycholog Gabinet, witam

coma, zapewne dasz radę, ja chodziłam na terapię przez równe 3 miesiące codziennie i po każdym dniu było lepiej aż chciało się iść , trzymaj się :-)

Thazek, BRAWO 4 dzień bez fajki, tak trzymaj

Thazek, mnie też się nie chciało dziś wstać o 4.30 ale za tą robotę co miesiąc dostaję wypłatę,za którą może nie wiele mogę kupić ale zawsze na jako takie życie starcza :-)

moje dzieci :-)

emme_4, każdy kolejny dzień przeżyty z odrobiną radości to nasz SUKCES

Samotność jest przykra, ponura,pusta i zimna. Często brakuje mi tej bliskiej osoby, którą straciłam w momencie gdy zachorowałam. Poprostu odszedł (wyprowadził się) a ja zostałam sama z dziećmi.W domu mam dzieci i mam do kogo wracać ale samotność lub brak tej drugiej połówki najbardziej doskwiera wieczorami, gdy dzieci już spią............... a ja przytulam się do poduszki zastanawiając się czy długo to potrwa ?

że nie zaspałam do pracy :-) ucieszył mnie fakt że dziś wywiązałam się z wszytkich obowiązków w pracy i z radościa wróciłam do domu na chwlię obecną to tyle co mnie dziś ucieszyło :-)

że znowu nie będe mogła zasnąć a o 4.30 wstaję do pracy :-(

.Kinga., całkiem milusi filmik :-)