little_A

Pierwsze dwa tygodnie szkoły były genialne. Byłam pełna zapału, nadziei, że w końcu to wszystko przeszło. Chodzę do psychologa, i naprawdę mi to pomaga. Jednak rozmowy o przeszłości, o tragicznych momentach w moim życiu, rozwaliły mnie i teraz nie potrafię się pozbierać. Spełniam swoje marzenia: jestem początkującą dziennikarką sportową, byłam na koncercie Coldplaya... jednak to wszystko nie daje mi siły, żeby się w sobie zebrać. Rozłożyłam się, mam gorączkę i zapalenie gardła od tygodnia. Nie cieszy mnie nawet fakt, że w sobotę mam jechać do Wisły, żeby zrobić kolejny reportaż o skokach narciarskich. A do tego wszystkiego, dołącza jeszcze strach o tatę, bo pojawiło się mnóstwo problemów z przeszłości, które mogą spowodować, że wszystko, co robił przez ostatnie 30 lat, zostanie zaprzepaszczone i zniszczone przez dziennikarzy. Boje się, i naprawdę nie wiem, jak się ogarnąć..

Lady Em., u mnie zostały tylko dwa tygodnie, a ciągle wypadają mi lekcje, z których nie mam ocen.. Będzie ciężko.

No tak, ja też muszę wrócić we wrześniu do szkoły normalnie, chociaż moja klasa niekoniecznie się z tego cieszy.. Wiecie 'ktoś znów będzie im zawyżał poziom'..

Lady Em., wierzę w Ciebie i trzymam kciuki! :) Ja w sumie w czwartek wróciłam do życia, po wizycie w szpitalu. Więc mam znów tydzień w plecy..

Lady Em., co z decyzją?

Lady Em., francuski to zuoo! ;P Jak się trzymacie, tak w ogóle?

Lady Em., nie wiem jakim cudem, dzisiaj na dwóch godzinach matematyki przerobiłam prawie dwa miesiące nieobecności... Jutro francuski, a tego obawiam się najbardziej, bo za Chiny ludowe, nie potrafię tego ogarnąć.. a nauczycielka wymaga, i wymaga...

Lady Em., moi rodzice chcą gdzieś wyjechać tydzień przed zakończeniem roku, bo potem praca.. Więc może już po klasyfikacji będę miała święty spokój.

Ostatnio byłam pierwszy raz u psychiatry. Pani strasznie mi pomogła, chociaż praktycznie nic nie zrobiła, była pierwszą osobą, która zrozumiała, że problemy ze snem, zaburzenia odżywiania i wszelkie inne objawy nerwicy, to nie tylko moje własne 'widzimisie', tylko naprawdę tak jest... Bałam się, że wizyta u psychiatry to coś dziwnego, nienormalnego.. ale teraz, jestem zadowolona z tego, że rodzice mnie tam zaciągnęli.

Lady Em., tak naprawdę do końca roku zostało 46 dni. To tak cholernie mało czasu, a brak siły chociaż na jeden dzień...

Lady Em., moja reakcja na szkołę właśnie się zaczyna.. Chyba jestem naprawdę przerażona, pomimo tego, że to tylko angielski..

Zaczynam od poniedziałku. Teraz sobie tego nie wyobrażam, szczególnie, że mam zacząć w szkole. Cholernie się boję..

Lady Em., ja ciągle czekam.. ale na szczęście byłam w stanie się ogarnąć przez kilka dni, i nauczyć zaległości z najważniejszych przedmiotów, więc może zdam...

Lady Em., ale jak to?

speedy13, gratulacje! Teraz trzymam kciuki za maturę! :)

Lady Em., mój tata jest pedagogiem i w sumie pracuje z dzieciakami, które mają problemy (trochę mniejsze i większe). Kiedy pyta się je na zajęciach o nauczycieli, zawsze słyszy, że nie ważne jest co się dzieje z nimi, czy w domu, ale najważniejszy jest sprawdzian. Bynajmniej tak twierdzą cudowni pedagodzy-nauczyciele.

Lady Em., a fobia szkolna i nerwica to 'dobra wymówka, żeby nie chodzić do szkoły, bo coś takiego nie istnieje' <3

amelia83, wiesz, od kilku dni próbuje się ogarnąć i nadrobić zaległości w nauce, ale mnie to po prostu przeraża. Wszystko co związane ze szkołą mnie przerasta.

Lady Em., pani doktor habilitowana chemii <3 Kobieta robiła mi problemy w zeszłym roku, nawet wtedy, kiedy napisałam egzamin klasyfikacyjny na 3, bo stwierdziła, że te zadania były 'nie do rozwiązania'. Czasem się zastanawiam, czy tacy nauczyciele mają w ogóle świadomość tego, jak bardzo krzywdzą.

Że nie potrafię się ogarnąć, zrobić czegoś pożytecznego..

Lady Em., a chemia jest nawet fajna.. ale tylko wtedy, kiedy ktoś Ci ją wytłumaczy i jakoś ciekawie przedstawi. Szkoda, że moje pozytywne nastawienie do tego przedmiotu zostało rozwalone w pierwszej gimnazjum.

Wiara podtrzymuje przy życiu.. Bo chyba to właśnie kiedy jej zabraknie, brakuje ochoty do życia.

Najgorsze jest to czekanie na to oświadczenie.. Jakoś strasznie się boje reakcji dyrektorki. Cały czas strasznie mnie wspierała, ale nie była pozytywnie nastawiona do mojego nauczania indywidualnego. Stwierdziła, że jeżeli pokonałam swój paniczny lęk przed chemią, to taki lęk przed pójściem do szkoły na normalne lekcje też pokonam, tak od razu. Może według niej to tylko moja zachcianka?

Werty, to taka terapia codzienna, która trwa jakoś od 9-12, czy jakoś tak. Wtedy ma się nauczanie indywidualne, problem tylko w tym, że terminy są na początek przyszłego roku <3 no i taka terapia trwa 3 miesiące. A teraz, mam się stawić za półtora miesiąca na 'kontroli'.

Dostałam nauczanie indywidualne, skierowanie na terapię (najpierw indywidualną, potem grupową dzienną) i tabletki na uspokojenie. Wyjątkowo miła ta pani, wyrozumiała, zupełnie inna... Wyszłam z tej poradni uśmiechnięta, co dawno się nie zdarzyło.