toska1526923447

ja nie jestem DDA,ale u mnie w domu nie było przytulania,dotykania,mówienia chociaż raz na rok kocham lub tp. Zawsze ocenianie itd. czemu czwórka a nie piątka na świadectwie,czemu coś a cos tam,kiedyś ojciec mnie zbeształ za to że moja kolezanka zrobiła sobie tatuaż.Masakra. I wiecie co ja mam na to sposób---- wyobrażam sobie sytuacje że ktoś mnie przytula i tak jest lepiej. W realu boje się przytulać a w myślach nie

może po prostu czujesz potrzebę by Cię ktoś przytulił,pocieszył.

ja tez tak mam że co wieczór nie zasnę jak nie pomyśle co by było gdyby moi rodzice umarli itd itd.kto zajmie się ich psami,jak mój brat zareaguje i ogólnie jak to będzie.To jest cholernie wkurzające uczucie bo ostatnio np nawet w dzień w pracy to mam,takie myśli.I zauważyłam że od jakiegoś czasu sprawdzam wszystkim wiek.Na przykład starszym aktorom itd. żeby porównać i uspokoić myśli że może jeszcze rodzice nie umrą. Chore to

a czy takie unikanie może się wziąć znikąd w wieku 30 lat? [Dodane po edycji:] czy to że unikam wszelkich wesel,imprez i spotkań to już fobia ? a czy to że udaję że mnie nie ma w domu jak wiem że znajomi przyszli to tez wskazuje na fobie? ja nie za bardzo chcę iśc do psychologa ani do psychiatry

paradoksy, fajne słowa piszesz i wiem że masz rację Tylko że ja nie mogę jednej myśli z głowy wywalić,że moja mama jest coraz starsza i nie zdąży poznać wnuków Mówię zeby się czepiła mojego brata bo jest starszy i ma żonę i niech jemu pierdzieli non stop o dziecku. Ona nawet jak byłam z facetem który był średnio dla mnie miły to powiedziała że przesadzam i nawet ostatnio poparła mój głupi pomysł (tak rzuciłam zeby się odczepiła) ze pójdę na imprezę i się puszcze to będzie dziecko i myślałam że powie ŻE GADAM GŁUPOTY CZY JAKOŚ TAK,A ONA NA TO ŻE MOŻE WARTO SPRÓBOWAĆ. KU.WA mam 30 lat i nie potrafię przestac się tym przejmować. Ona nie patrzy że się próbuję realizować - że kończę studia ("małe" opóźnienie),że wyszłam z bagna w którym byłam. Nawet nie wiedziała że w nim jestem w sumie. [Dodane po edycji:] a i dodam że mój brat jest dla niej pępkiem świata i ja muszę zrobić sto rzeczy i nie usłyszę słowa a on jedną i jest gloryfikowany [Dodane po edycji:] ogólnie sorry bo się użalam a takie słoneczko za oknem

Czy Wy tez tak macie że jak np na zajęciach na studiach musieliście coś przeczytać albo co gorsza powiedzieć to się stresowaliście tak że przez gardło nie chciało Wam to przejść. Ja już doszłam do czegos takiego że nawet jak mam się przedstawić (tylko imię i nazwisko podać) to mam uderzenie ciepła,pikawa mi wali i ludzie dziwnie się patrzą. Kiedyś tak nie miałam a teraz jest coraz gorzej A na przerwach mogę z tymi ludźmi gadać i nie ma problemu,ale np do kibla w czasie zajęć nie wyjdę raczej prędzej pęcherz mi eksploduje niż wyjdę na oczach innych.Wyjść to jeszcze ale wrócić to masakra. Jestem coraz starsza a dopiero od jakiegoś czasu tak mam :(

no podobno podobno ja myślę że fakt warto poczekać niż na siłę być z kimś tylko po to żeby nie być samemu,ale po prostu dobija mnie gadanie mojej mamy ze chce wnuki,gadanie całej rodziny itd itd. Ja się czuję dziwnie.Miałam facetów ale żadnego nie kochałam i to nie było to. Chyba wolę zaczekać na naprawdę fajnego wartościowego kolesia który nie będzie mi mówił co mam włożyć i że mam ćwiczyć bo coś chyba z kilo mi się przytyło.

mi przeszkadza: świadomość że mogę spotkać osoby których nie chcę (przeszłość) ciągła myśl o tym że zostanę sama to że tak jak mówią starszy brat jest zdolny i odbiera wszystko młodszej siostrze

dzięki wielkie za te słowa może nauczę się przytulać jak przestane się tego gestu bać dzięki i miłego dnia

o Matko myślałam że za wizytę mniej się płaci

ja bym chyba nie potrafiła w realu rozmawiać o tym o czym tu bez skrępowania mogę napisać

no ja dopiero odkryłam to forum i dlatego taki nagły natłok myśli

jestem tu pierwszy dzień a napisałam tyle postów i jak tak pomyślę to chyba mam nieźle nasr.ne w głowie trochę się nawarstwiło tego wszystkiego.tak to jest jak człowiek może pisać i nie musi w realu rozmawiać Same plusy

mi się wydaje że wyglądam dziwnie i dlatego tak patrzą a ktoś mi mówił że sobie wkręcam,ale to osoba która jest na maksa przebojowa i nie rozumie a pytanie z innej beczki ----- czy pukanie w ścianę przed snem i liczenie do 11 mozna przerwać?w sensie jak to zrobić bo wolę tak zrobić bo inaczej nie zasnę

dzięki :)

dobra rozumiem aluzję już się nie odzywam

linka, i teraz ogólnie wyszło że jestem głupią zdesperowana pipą

ale w sumie może ma trochę racji----czemu mam w mój posrany świat wprowadzać dziecko.To by był czysty egoizm. ja chcę po prostu kogoś kto się przytuli a ja myślę że dzięki dziecku nauczę sie bliskości

to chodzi o to że przechodzi sie przed autami jak na jakimś wybiegu to chore.Aut jako aut sie nie boję i mam prawko i uwielbiam jeździć np sama po lesnych drogach :)

zawsze na maksa chciałam dzieci bo one będą kochać i będą tylko moje wiem to egoizm -- może lepiej mieć psa bo ten kocha pomimo wszystko

z podobno mylnym wrażeniem że jestem normalna p.s. mam znajomych ale czuję że jestem po drugiej stronie i nienawidzę przechodzić przez ulice jak stoją auta .to jest jakaś masakra i wogóle kiedyś byłam inna a teraz. wstyd mi że jestem taka jakaś dziwna czy jakoś tak. najfajniej jest siedzieć samemu w domu :) [Dodane po edycji:] aha i jeszcze nie umiem być czuła dla innych i nie umiem im okazać troski dlatego chyba nie będę dobrym kompanem,boję się bliskości

ja to wiem.Kilka lat temu tak nie miałam ale teraz albo dziwnie wyglądam albo nie wiem co ale też mam takie wrażenie.A może to nie wrażenie??? dlatego wkładam np raczej stonowane ciuchy itd żeby sie nie wyróżniać,ale to nic nie daje i tak się gapią.A najgorzej jest na przejściach dla pieszych jak trzeba przed stojącymi autami przejść.masakra

przepraszam w takim razie [Dodane po edycji:] a znacie w Gdyni jakiegoś spoko psychologa czy tam terapeute?Kogoś kto wysłucha i nie będzie oceniał?

ja wiem jedno------jak będę miała dzieci to nie chcę być dla nich taką matką jak moja mama dla mnie

no myślałam że moje podejście do obalenia paru butelek by zacząć gadać na żywo o tym co siedzi wewnątrz nas odebrałaś jako na maksa gówniarskie i dziecinne