majka16

kurcze , napewno musi być z tym ciężko . ja nic o tym nie wiem co możesz przeżywać podczas takiego wybuchu emocji . chociaż też nie łatwo radzę sobie z emocjami... powiedz mi czy uczęszczasz na jakąś terapie . jakie kroki podejmujesz i czy wogóle robisz coś, aby to zwalczyć, pokonać .?pozdrawiam

najważniejsze to być sobą i postępować według swoich zasad, nic na siłe

alkoholizm, piekło w domu, nerwice, nieprzerwany stres tak nie powinno się żyć... mam 16 lat, a mój ojciec pije od dwudziestukilku lat. moja mama straciła zdrowie, nie reagowała w porę, a teraz tylko można nad tym ubolewać i załować. wiem, co czuje dziecko alkoholika, co przeżywa... tak nie wolno . jestem młoda , a przez picie ojca mam nerwice, bardzo często zdarzają mi się omdlenia. wiem dobrze jak to jest, dlatego MUSISZ i TRZEBA zrobić wszystko, żeby Twoje dzieci tego nie odczówały, bo skutki tej sytuacji mogą być w późniejszym funkjonowniu, nie do zniesienia. Tak się składa wiem co mówę, dlatego trzeba zrobić wszystko, żeby dzieci i Ty były bezpieczne i mogły spokojnie się uczyć dorastać w miłości. moja mama bardzo mnie kocha ja to czuję, ale mój ojciec alkoholik zakłóca to poczucie. WARTO ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE!!!!

przydało by się trochę wiary w ludzi.... a wiara naprawdę pomaga, umacnia . wiemy, że nie jesteśmy sami.. ludzie mogą się od nas odwrócić i zostawić , ale Bóg nas nie zostawi, a my powinniśmy o tym pamiętać i doceniać dopóki mamy szanse.

Mieszkamy na bardzo małej wsi , gdzie wsyscy się znają i to jest najgorsze. Trudno jest cokolwiek zrobić. Tutaj ludzie mają swoje własne wyrobione poglądy na pewne sprawy. Niektórzy nawet mówią , że nic złego się nie dzieje. Mężczyzna musi wypić i musi rządzić rodziną jak tylko zechce a żona i dzieci powinny się słuchać i w żadnym wypadku nie sprzeciwiać się mu. moja mama już poprostu straciła nadzieje na jakiekolwiek inne życie . Mówi, że jest jej ciężko i nie może sobie wydarować , że musimy się tak męczyć. Nie radzi sobie , a ja nie umiem , nie potrafie jakoś pomóc. Ja też już nie mam siły. Może wato by było pomyśleć o pomocy np. na policji, ale ja nazwyczajniej w świecie nie chcę pogarszać sytuacji. Już tak było, jak przyjechała policja z upomnieniem... Potem było gorzej niż kiedykolwiek, powoli tracę resztki nadziei...

mam 16 lat . Mój ojciec pije. od dwudziestu kilku lat moja mam się z nim męczy . ma nerwice , całkowicie podupadła na zdrowiu przez te ciągłe libacje mojego ojca , kłótnie i bijatyki. wcześniej tłumiłam w sobie emocje jak tylko mogłam teraz widzę że wcale nie jestem wogóle na to odporna nie daje sobie rady, miewam częste omdlenia , jutro egzamin gimnazjalny dosyć ważny to chyba jasne , a ja nie moge się normalnie położyć i zasnąć , bo znowu się awanturuje , znowu brak mi oddechu i wybucham częstym płaczem . Nic dobrego wiem , że z tego nie wyniknie. Najgorsze jest to, że ja poprostu gardze swoim ojcem , nienawidze go jest dla mnie kompletnym zerem a wiem że tak nie powinno być . rodziców się nie wybiera...to wszystko mnie przerasta....