ewap99

Pytanie na jak długo pomaga i co jest potem? czy potem jak juz minie ten stan nie czujesz sie przez to winna?

Albo wybiera mniejsze zło pomyslałas o tym?

Kornelia napisałaś a ja sie z tym nie zgodzę gdybyś nikogo nie obchodziła nikt nie reagowałby na twoje wpisy taka jest prawda a skoro reagują i piszą i podpowiadaja to i owo znaczy chcą pomóc= dla nich jestes ważna .Nie stawiaj na to ze świat jest czarno biały,ze jest wszystko albo nic...zycie to wiele odcieni szarości w które czesem wpleciemy kilka kolorkow czego i tobir z serca życzę

Masz racje ala69 tylko ktos kto doświadcza doskonale rozumie i myśle ze właśnie my sami możemy najlepiej sie wspierać w trudniejszych chwilach

Fajnie MI ze idziesz:)

czyli dowalasz sobie zarówno psychicznie i fizycznie pytanie dlaczego i czemu twierdzisz ze z własnej głupoty nie masz pracy?

czemu uwazasz ze nie da ci sie zrealizowac marzeń? o czy marzyłaś? -- 03 wrz 2011, 09:54 -- Wiesz czarna róża na tu i teraz nie wiesz co zaleci psychiatra a jeśli mu nie powiesz szczerz to moze błednie cie zdiagnozowac ,to raczej nie pomaga

czarna róża istnieje tez cos takiego jak l4

kornelia_lilia, owszem zycie to nie bajka ale sa ludzie którzy choc niektóe chwile moga uczynic lezejszymi,piekniejszymi i na nic jeszcze nie jest za późno póki jestes,uwierz mi

wiesz z psychiatrą nalezy byc szczerym ,przeciez on nie chce dla ciebie zle .sama piszesz ze coraz ci trudniej ,a czemu przestałas ufac ludziom?naprawde wszyscy sa zli?

czasem przydatny jest zaufany ludź któemu mozna powiedziec o takch myślach ,masz takiego?

To co robiz jaskółka to forma autoagresji,mysle ze terapia cos by tu zdziałała,a skad takie poczucie winy sie wzieło?

Ja rowniez jestem z toba i trzymam kciuki za jutrzejsza wizyte,dasz rade ,przy takim wsparciu musisz :)

Zgadzam sie z toba tahela ,zdjęcie winy z siebie i włozenie jej w odpowiedznie miejsce daje duzo choc nie jest to proces łatwy warto go podjąć

zapytac zawsze warto a moze akurat?

Wiesz nie wszyscy ludzie krzywdza choć czasem tak sie nam wydaje,masz prawo w tym wszystkm byc zmęczona psycholog cie zawiodł to moze podagog cos by doradził?fajnie ze piszesz ze wyrzucasz to z sebie ,to wazne ,fajnie byloby gdybys miala z kim porozmawiać o tym,a z ta przyjaciółka nie da sie juz odzyskac kontaktu? co sie miedzy wami podziało?

Ale to tylko wrażenie odrzucona na pwno jest ktos kto jest z toba :) choćby my tutaj

Nas nie musisz sie wstydzić,przynajmniej mnie ,długo zastanawiałam sie nad podobnymi dylematami,moj był winny-był ode mnie starszy z 50 lat,a co do brata-dziecka pytanie czy ktokolwiek mowił jakie sa normy ,co wolno ,co nie napewno Ty nie jestes winna mysle ze on tez raczej dorosli którzy nie przekazali co wolno co nie i gdzie sa granice swobody.Pamietam sytuacje kiedy moje i obce dziecko przyłapałam na obnazaniu sie...mieli po kilka lat ok 7.9 juz wtedy tłumaczylam jednemu i drugiemu ze tak sie nie wolno bawić ze ja tego nie popieram i na takie zachowanie nie pozwalam...do dzis pamietam przerazenie po tamtej sytuacji...ale po mojej rekcji juz wiecej nie było takich akcji ,fakt ze jak tamten chłopak zjawiał sie w domu(rodzina) to po prostu miałam ich bardziej na oku ,a to kanapki przyniosłam a co cos słodkiego i kontrolowalam co sie dzieje pewno nawet nie załapali czemu tak czesto tam jestem,pamietam patryka z wtedy on sam był przerazony tym co sie zadziało.sam nie wiedzial ze to nie jest dobre..rodzice nie przekazali

Kasiątko dasz rade masz jeszcze nas przeciez:) jestem z ciebie dumna że probujesz,czytajac którys z twoich postów stwierdzilam ze sama mogłabym taki napisać,jak to powiedziała terapeutka mam rozmyte granice dobrego i złego dotyku,pragnę i bardzo sie boje.

Ja wczoraj byłam na terapii potem przelazłam pieszo pol miasta i wrrociłam do domu,szokneła mnie zmiana biletów mzk fakt dawno nie jezdziałam

No ja takich objawów nie miałam antydepresanty brałam ciagle przez ok 7 miesiecy co do terapii tak widze zmiany w sobie duze ,mam nadzieje ze to nie koniec,jest we mnie b wiele lęków spowodowanych przemocą seksualną w dziecinstwie ,obecnie pracuje nad nimi,bywa trudno dzis o terapii czuje sie kiepsko...ale i tak uwazam ze było to owocne spotkanie.Margolka ja tez mam prawie 40 i nie czuje sie starsza:P

Ja od lat mam depresję leczyłam sie farmakologicznie i jestem na terapii od 2 lat prawie,nigdy nie miałam problemu z cyklem,zaburzenia odzywiania typu anoreksja czy bulimia mnienie dotyczą

Tak doświadczałam i fizycznej i psychicznej powiedzenie mi zajeło tyle to zaufanie czyli ponad pół roku jako ze ja nieufna jestem

wiec najpierw pozwól sobie odczuwać bo masz do tego prawo

Jedna zasada jeśli terapia ma być skuteczna...trzeba być szczerymw stu procentach nie ukrywać nic,a to jest trudne