Shyra

https://youtu.be/DGDWb1IkEGs?si=BzmwRBs-jABFavYp

Chętnie poznam kogoś ze śląska

Ostatnio czytałam „Instytut” Stephena Kinga. Polecam, bardzo wciąga, choć wole jego starszą twórczość.

przyznam, że schodzenie z leków było niezłym cyrkiem, tym bardziej że nie mogłam wtedy pozwolić sobie na wolne w pracy.. ale po tylu zjazdach zwiazanych ze zmienianiem leków chyba trochę mnie to uodporniło

Hm, mysle, że bez przyczyny. Kiedyś największy stres czułam, gdy czymś się przejmowałam i za dużo myślałam (jednym słowem nakręcałam), a teraz mogę naprawdę o niczym nie myśleć (nie zamartwiac sie), robić to co lubię, i nagle, w zupełnie "dobrej" chwili, poczuć się tak, jakbym miała zaraz pasc na podłogę i się przekręcić..tak ogromny lęk wtedy nachodzi

Cześć! Trudno mi jednoznacznie powiedziec, czym jest spowodowany mój lęk, bo nigdy nie dosiwadczylam jakis traumatycznych wydarzeń, a już od najmłodszych lat wszystko mnie stresowało, choć nie było ku temu wiekszych podstaw. Radzilam sobie z lepszym lub gorszym skutkiem (chociaż przyznaje, ze czasami musiałam uciekać do swojego "bezpiecznego miejsca" i zamiast iść do przodu, wycofywałam się, odpuszczałam..) W 2022 roku po raz pierwszy dostałam ataku paniki. Nie wiedziałam wtedy, że to panika – nagle zaczęłam słabo widzieć, dusiłam się, czułam kołatanie serca, piszczenie w uszach i myślałam, ze umieram. Skńczyło się to pogotowiem i wlasnie od tamtej pory moje życie nie wróciło do normy.. Cały czastowarzyszą mi problemy ze snem, hipochondria, złw widzenie, zawroty głowy, drętwienie ciała,szybkie bicie sercaz wrazenie odrealnienia itd.. Robiłam badania, nawet za duxżo, bo trudno było mi uwierzyć, że ze stresu mozna sie aż tak czuć. Nie wiem, co jest glowną przyczyną mojego lęku, tym bardziej że moje życie przez te lata się zmieniło, a ja nadal w tym tkwie... Dodam ze od tego roku nie biorę już leków i nie czuję znaczącej różnicy w samopoczuciu miedzy latami w ktorych regularnie bralam, a kiedy nie biore nic.. Mam wrażenie, że "po prostu" tak już mam Hej! Co masz na myśli przez mape?

Witam serdecznie! Mam 21 lat i od dziecka zmagam się z zaburzeniami lękowymi, które w ostatnim czasie wyjątkowo dają mi w kość. Każdy dzień to dla mnie swego rodzaju walka o przetrwanie, a każda noc kończy się walką o oddech - serce bije tak mocno, puls dudni w uszach.. Ciągłe napięcie, wrażenie, że coś zaraz się stanie, wmawianie sobie chorób, drżenie rąk, napady derealizacji... można oszaleć. Ze względu na samotność chętnie poznałabym osoby z podobnymi doświadczeniami. Jeśli masz DC, możemy się dodać Pozdrawiam wszystckih cieplutko i życze wszystkiego dobrego!