Kasia.N

Ja miałam bardzo silne bóle głowy po mozarinie i chyba jeden taki zjazd w nocy, że niewiedziałam co się dzieje potem spokój. Teraz biorę 1,2 tabletki i zero skutków ubocznych.

A jak radzicie sobie z tym niepokojem. Ja przez okres świąteczny do sylwestra siedziałam cały czas w domu a już jutro czas zaprowadzić dziecko do przedszkola...na samą myśl o tej drodzę mam lawinę katastroficznych myśli.

Mi bardzo pogła ale prawda jest taka , że tak apomoc powinna być cały czas ...Ja chodziłam na terapie dwa razy niestety na terapii przerobimy jakiś temat i jest okej a przyjdzie jakieś inne wydarzenie życiowe ( śmierć, choroba ) i znowu się zaczyna. Ja chodziłam na terapię rok przed ślubem i jak urodziłam dziecko.

Ja notorycznie myslę ze jestem chora na raka.... po nagłej śmierci mamy mam taką schizę ( mama zmarła na raka )

Moim zdaniem też nie warto się nakręcać....Ja zawsze czytałam ulotki i tam od samego czytania człowiek może się rozchorować a jak już weźmie to objawy gotowe. Co ma być to będzie....

Hej, dwa lata temu chodziłam na terapię bo zdiagnozowano u mnie nerwicę lekową. Cóż.... jak uczestniczyłam w terapii to powoli, powoli dochodziłam do siebie, zaczełam wychodzić sama z domu i tym podobne. Można powiedzieć, że długo, długo było okej....ale wszystko wróciło ( stany lękowe ) po śmierci mojej mamy.... Nie ukrywam, że mam dużą wiedzę zdobytą na terapii ale nieumiem sobie pomóc w takiej sytuacji bo dochodzę do pewnego momentu i jest ściana. Chcę wrócić na terapię ale zastanawiam się czy za każdym razem ( czyjaś śmierć, zmiana w życiu ) będę musiała wracać na terapię...Obecna sytuacja bardzo mnie przytłacza...wiem, że nic się nie stanie ale nie.... pomimo moich starań lęki wracają.

Też o tym myślałam....na terapii u psychologa przerobiłam wiele lęków i czym one były spowodowane ale teraz po mamy śmierci pojawiły się nowe...niby to normalne ale zastanawiam się czy ja tam całe życie będę się musiała zastanawiać i czyścić ta swoją głowę u psychologa ? czasem to mam tego serdecznie dość i dla czego to mi musiało się przydarzyć....a tak pięknie mi się żyło bez nerwicy....to człowiek tego nie doceniał.

Jutro musze wyjść z domu i jechać pociągiem i na samą myśl już mi się kręci w głowie .... tak mi się porobiło po śmierci mamy, wszystko wróciło a już byłam na terapii dwa lata temu i już było dobrze a tu trach po mamy śmierci nawrót. Nie mam teraz kasy żeby iść znowu i płacić i jakoś sama muszę sobie radzić. Wiem, że nic mi się nie stanie ale pojawił się ten lęk przed lękiem....masakra.