Michaaal

Witam wszystkich na forum, Piszę z prośbą o poradę do doświadczonych użytkowników. Forum przeglądam od lat. Praktycznie całe życie choruję na zaburzenia lękowe, cechy osobowości borederline, silne natręctwa, derealizację, momentami ocierającymi się o schizofrenię, jednak nigdy jej u mnie nie zdiagnozowano. Dodatkowo moję objawy uwidaczniają się również silnie w formie somatycznej od dłuższego czasu, przez co choruję na wiele nieprzyjemnych schorzeń autoimmulogicznych.... ale do rzeczy.... Od lat przeszedłem przez większość dostępnych leków na rynku. Zaczynając od wszystkich SSRi, leki przeciwpsychotyczne ( na te reaguję najgorzej ), inne wynalazki typu agomelatyna, pregabalinę oraz niektóre benzodiazepiny. Było tego dużo więcej, ale nie będe wszystkiego wymianieniał, ponieważ nie w tym tkwi problem. Wiele leków próbowałem na własną rękę, ponieważ od lekarzy cięzko dostać inne rozwiązanie niż kolejny ssri.... Przez dłuższy czas stosowałem z racji braku innego skutecznego rozwiązania alprazolam, działa on świetnie doraźnie, jednak brany dłużej powoduje u mnie mocno depresyjne samopoczucie. Szukając dalej rozwiąnia brałem przez około dwa lata diazepam 2x5mg, jednak to raczej z powodu braku lepszej alternatywy. W międzyczasie co jakiś czas próbowałem innych nowych leków. W maju tego roku zacząłem pierwszy raz przyjmować clonazepam w dawce 3 x 1mg. To był strzał w dziesiątkę żaden inny lek nie zadziałał na mnie tak kompleksowo. Moje wieloletnie pobudzenie, uczicie podłączenia do prądu zaczęło mijać jak na żadnym innym leku. Sytuacje, które do tej pory mnie przerażały i nie byłem w stanie ich wykonać, teraz nie robiły na mnie większego znacenia. Zacząłem być dużo bardziej aktywny i czuć się tak normalnie jak na żadnym innym leku w życiu. Dodatkowo nie miałem żadnych problemów z pamięcią, a po 6 miesiącach przyjmowania clonazepamu, tolerancja nie wzrosła, mimo iż benzodiazepiny łącznie przyjmuje jakieś 6 lat. Ogólnie na tolerancie zawsze byłem dośc oporny i rosła ona bardzo powoli, lub w ogóle, odstawienie z dnia na dzień po miesiącach przyjmowania nie stanowi problemu, nigdy nie miałem żadych objawów odstawiennych. Niestety ponieważ w moim zyciu nic nie może być na dłuższą metę normalnie, to zaczałem dostawać dość nietypowych skutków ubocznych, które obecnie powodują, iż muszę ten lek odstawić. Mianowicie oprócz strasznego pocenia zrobił on coś okropnego z moją cerą. Zaczęły pojawiąć się na mojej twarzy tak duże zmiany zapalne, że pomagają tylko zastrzyki ze sterydami wykonane miejscowo. Po odstawieniu clonazepamu problem mija. Niestety problem ten obecnie jest tak duży, iż odstawiam clonazepam, ponieważ jutro będe miał kolejne zastrzyki. Moje pytanie jest najsępujące. Możecie polecić benzodiazepinę lub inny lek działający możliwie jak najbardziej podobnie do clonazepamu? Z benzo przyjmowałem: diazepam, alprazolam, lorazepam, clorazepat, estazolam. Żadne z nich nie zadziałało na mnie nawet w połowie tak dobrze jak clonazepam. Pregabalina wyłącznie nasilała moje problemy. Będe wdzięczny za każdą podpowiedź, jeżeli ktokolwiek ma jakiś pomysł, który lek mógłby mi pomóc w podobny sposób jak clonazepam. Nie chce wracać to tego jak czułem się wczesniej, na samą myśl jestem przerażony, że może za chwilę będę czył się tak ponownie. Sorry za długi post ;) Będe wdzięczny za każda radę.

Dzięki za odpowiedzi! Slyszałem, że Depakine działa bardzo subtelnie i po wzięciu jednej tabletki nie ma efektu "wejścia". Podobno efekt odczuwa się po kilku dniach przyjmowania, taki wewnętrzny spokój, zupełnie coś innego niż na typowych antydepresantach. Ja cierpie na zaburzenia osobowości borderline przebiegające z depresją i dużym lękiem. Przyjmowałem już bardzo wiele leków. Po ssri jestem spokojniejszy, ale jednocześnie strasznie zmęczony i senny. Do tego strasznie się pocę i totalnie zanika libido. Leki z innych grup też nie dały większych efektów. Najbardziej pomocne były benzodiazepiny, które przyjmowałem praktycznie ciągle przez 5 lat. Udało mi się je odstawić całkowicie 3 miesiące temu i wolałbym do nich nie wracać. Obecnie bardzo ciężko mi jest normalnie funkcjonować i lekarz zaproponował Depakine. Doświadczenie z lekami mam bardzo duże, jednak Depakina wywołuje u mnie lekki strach. W internecie można znaleźć nawet zdjęcia osób u których zmienił się kolor włosów po długotrwałym przyjmowaniu tego leku. Nie pozostaje mi jednak chyba nic innego jak spróbować...

Jak długo już przyjmujesz lek? Zmniejsza choć trochę napięcie i lęk? Lekarz mi go zalecił po wypróbiwaniu prawie wszystkiego co jest na rynku, ale jest to jedyny lek, którego boję się brać... Przeczytałem wiele informacji o nieodwracalnych uszkodzeniach trzustki, wątroby itp. O standardowym tyciu i wypadaniu włosów nie wspominając... Z drugiej strony dwóch znajomych lekarzy często go stosuje i bardzo sobie chwalą. Sam nie wiem co robić.

Może tak być, leki ssri często dają taki efekt. U mnie również. Fluoksetyne musiałem kiedyś odstawić nawet, bo nasilała moje zaburzenia rytmu serca. Do dzisiaj żałuję, bo bardzo ciężko na nią wchodziłem, a potem naprawdę pomagała.

Mam dość dziwny skutek uboczny po tym leku. Już po pierwszych dwóch, trzech dniach zaczynają drętwieć mi różne części ciała np. ręka, połowa głowy itp. Gdy lek odstawiam wszystko przechodzi. Dawka 30mg. W ulotce drętwienie jest wymienione w częstych skutkach ubocznych, spotkaliście się z czymś podobnym? Przechodzi po jakimś czasie? Przez to trochę boję się go brać, aby nie powstały jakieś nieodwracalne zmiany i jest to po prostu mocno nieprzyjemne. Żaden inny lek nie powodował u mnie nigdy nic podobnego, a doświadczenie mam spore...

Dzięki za odpowiedź. Obecnie po dłuższej przerwie zacząłem przyjmować paroksetyne w małej dawce początkowej 10mg na dobę. Objaw wykręcania ciała i przymusu ruchowego pojawił się od drugiego dnia i trwa cały czas. Po odstawieniu leku tego, lub innego z grupy ssri objaw ten szybko przechodzi. Najgorsze, że mimo pozytywnego działania tych leków na mój stan psychiczny, pojawia się od pewnego czas ten efekt niepożądany. Doraźnie czasami przyjmuje xanax, ale nie zauważyłem dużej zmiany po jego zażyciu. Leki z grupy ssri brałem już tyle lat, że może organizm przestał je tolerować, albo spowodowały jakieś zmiany w organizmie... Ostatnio próbowałem duloksetyny, która działa również na noradrenaline i efekt "akatyzji" nie wystąpił, jednak jestem strasznym lękowcem, mam przez to problemy z ciśnieniem i lek ten się u mnie zupełnie nie sprawdził, prawdopodobnie właśnie przez podnoszenie noradrenaliny.

Witam wszystkich, Od lat przyjmuje różne leki, choruję na nerwicę lękową i zaburzenia osobowości. Brałem już wszystkie leki z grupy SSRI, nie działają cudów, jednak nie potrafię bez nich funkcjonować. Najlepiej działa na mnie citalopram, paroksetyna i fluoksetyna, które przyjmowałem przez ostatnie lata. Od około roku pojawił się u mnie dziwny skutek uboczny, który wcześniej nie występował. Po przyjęciu nawet pojedynczej dawki leku z grupy SSRI pojawia się dziwne uczucie wyginania całego ciała od środka, jako było za ciasne. Dodatkowo leżąc muszę co chwile się przekręcać i zmieniać pozycję. Czuję takie duże fizyczne napięcie w ciele i nie mija to z czasem. Nie wiem czy jest to akatyzja, czy coś innego? Można jakoś temu przeciwdziałać? Myślałem o przyjeciu dodatkowo agonisty dopaminy, może serotonina za bardzo ją blokuje... Będę wdzięczny za podpowiedzi. Bez tych leków ciężko mi żyć, a ten skutek uboczny jest bardzo męczący. Pozdrawiam

Jakby ktoś przypadkiem potrzebował jedno opakowanie Wellbutrinu xr 150, to mam do "odstąpienia". Zużyłem tylko jedną tabletkę. W razie czego pw.