Zacisk

Pracuję w bliskiej okolicy Płockiej. Jak coś pisz na PW.

Mam jedno pytanie, czy to wystarczy na długo? Dławić się lekami można wiecznie tylko to chyba niewiele zmienia. Nie warto w tej chwili ruszyć z terapią?

No, moc jest z nami nerwikami Tyż bym pewnie pogadał z kimś kto odczuł na własnej skórze jak to jest

Witaj na pokładzie

4 miesiące psychodynamicznej. Jest ruch na plus.

Witaj. Niech pobyt na forum Ci służy. Pozdrawiam Michał

Witaj na forum. Pozdrawiam Michał

To może trzeba zmontować nową ekipę nerwików

Witaj! Też mam trochę doświadczeń w tym temacie. Pozdrawiam

Tu chyba wszyscy poczuli na własnej skórze czym jest nerwica. Nic tak nie dopełnia weekendu jak niespodziankowy atak paniki/lęku. ;D Pozdrawiam

Idea upadła czy chętnych zabrakło?

Just22, Witaj. Mam przepisane leki, leżą i czekają, tylko nie wiem na co. Koncentruje się na terapii, na rozwiązaniu a nie tymczasowym zamaskowaniu problemu. Pozdrawiam

Trochę za mało informacji podajesz. W terapeuta jest tylko jako osoba prowadząca. Ktoś kto pokaże palcem problem, naprowadzi nas na rozwiązanie- ale praca zawsze jest po mojej stronie. Nie można oczekiwać że pójście na terapię rozwiąże problemy, to jest tylko pierwszy, ale najważniejszy krok. Pozdrawiam

Byłaś już na terapii/lekarza? Ataki pojawiają się w konkretnych okolicznościach? Moja "ścieżka zdrowia" trwała około dwóch tygodni i wyglądała następująco : -psychiatra (stwierdzenie stanów lękowych, przepisanie leków) -badania kontrolne (możliwie najwięcej badań, przy wybieraniu badań powiedziałem pod jakim kątem chcę sprawdzić organizm) -lekarz pierwszego kontaktu (mamy Panią Dr która zna moją rodzinę i leczy nas od bardzo dawna, kawa na ławę) -terapeuta (szukałem osoby wedle zaleceń psychiatry) -kardiolog (echo serca, rozmowa i badanie aby wykluczyć objawy somatyczne) Jestem w połowie pierwszego kontraktu i widzę różnicę, sam terapeuta jest zdziwiony zmianami. Udało mi się rozładować mnóstwo złości, mechanizmy obronne uległy osłabieniu i co istotne, zaczynam je dostrzegać.

Z objawów to właściwie tylko sprawy sercowe, bóle w klatce piersiowej, kołatanie serca. Przy fobii społecznej dochodziły jeszcze zawroty głowy, omdlenia. Można napisać że nic nowego. Forum było pomocne w polepszeniu mojego samopoczucia na początku przygody z lękami. Może to źle zabrzmi, ale świadomość że "inni mają podobnie i żyją dalej" jest budująca. Jest dobrze, będzie jeszcze lepiej. Teraz czas na mój, w miarę możliwości największy, wkład w forum.

Chciałem się przywitać z wszystkimi, Witajcie! Z miejsca życzę Wszystkim czytający wytrwałości w dążeniu do swoich celów. ;D Trochę o sobie. Mam na karku 33 lata i od 5 miesięcy codzienne randki z nerwicą. Leki przypisane ale grzecznie leżą na lodowce, tylko psychodynamiczna od 3 miesięcy. Do tego w wolnych chwilach, dosłownie trochę literatury i widać małe postępy. W razie pytań służę pomocą. Pozdrawiam