rolingstone

Kurczę, no tak bywa, znam to. współczuję i trzymam kciuki. Wow, nieźle. Mam nadzieję, że Ci pomoże. Tragedia z tymi cenami.

baby_luv_gold proponuję wizytę u dobrego psychologa (może prywatnie). jest też niebieska linia i grupy wsparcia. no i leki na tę Twoją agresję. Piszesz, że po tym głowa Cię boli, po innym chce się spać. Leki działają po pewnym czasie, nie można tak szybko rezygnować. Co Ty byś chciała, żeby leki zadziałały natychmiast? Sama też musisz coś włożyć, od siebie. nie ma tak łatwo. Poza tym Polina ma dużo racji - od pisania, że jesteś zerem niczego nie zmienisz. zastanów się, jaki masz cel i próbuj go realizować. O!

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 9:39 am ] nie wolno Ci odreagowywać na dzieciach. to w nich musisz zobaczyć sens i swoją przyszłość. Zgadzam się. To trudne, ale mniejsze zło. musisz się zastanowić, co jest dla Ciebie najważniejsze. rozstanie jest czasem jedynym wyjściem. no, to najłatwiej, ale czy to nie tchórzostwo? Gówniarz! słuchaj, moim zdaniem Twój mąż jest przemocantem. to typowe słowa. Musisz przestać być ofiarą! zapytać siebie, co dla Ciebie jest najważniejsze. Nie możesz wciąż żyć w zawieszeniu, tak myślę. Dla mnie najważniejsze byłoby dobro dzieci.

ja miałem odwrotnie - źle kilka dni, potem lepiej i znów dół. czasem tak lek się wkręca. musisz jeszcze trochę poczekać i zobaczyć, czy nastrój się ustabilizuje. [ Dodano: Dzisiaj o godz. 9:20 am ] piotrr, dlaczego odstawił? nie pomogło?

pewnie. czeka się co najmniej miesiąc (czasem dłużej), więc 11 dni to nic. zoloft jeszcze nie zaczął działać. daj mu czas :) jeśli po pewnym czasie nic się nie zmieni, to może trzeba będzie zwiększyć dawkę lub odstawić ale to po konsultacji z lekarzem

Witam, przez 14 dni mam odstawiać Efectin na rzecz Citalu. Pomyślałem, że opiszę ten proces :) Dziś drugi dzień 2/3 tabletki 150 mg. Na razie żadnych objawów negatywnych. już drugi dzień biorę połówkę150 mg. Żadnych objawów :) to samo, kolejny dzień pół 150 mg i wszystko ok. nawet zawrotów głowy :)

Witam, przez 14 dni mam odstawiać Efectin na rzecz Citalu. Pomyślałem, że opiszę ten proces :) Dziś drugi dzień 2/3 tabletki 150 mg. Na razie żadnych objawów negatywnych. Zapraszam do tematu "Efectin" *atrucha

Witaj, jeśli badania niczego nie wykazały, to ja wiązałbym to z psychiką. Czy nerwica? Najwyraźniej. To jest różnie. czasem, gdy nie bierze się leków, to różne "jazdy" też są 24 h. Czy oprócz tych "jazd" odczuwasz też lęk?

ale szczęściara. mi zoloft zupełnie nie pomógł. co człowiek to inny lek :)

dla mnie to nie są żadne natręctwa. robisz z forum kącik dla zakochanych. jak te natręctwa się objawiają, bo z tego, co piszesz, trudno coś wysnuć. trochę mi to przypomina, sorki, list z Bravo girl

mam pytanie: ile dni trzeba robić przerwy w braniu xanaxu, by się nie uzależnić? np. biorę przez tydzień codziennie 0,5 sr, a potem 5 dni przerwy. czy tak jest ok?

to przecież to robimy. poza tym na forum są takie posty jak Twój. Spróbuj coś odnaleźć, ale jak napisała janeczka - nikt tu nie chce zabawiać się w lekarza.

moim zdaniem nęrwica lękowa. po odpowiednich tabletkach albo po psychoterapii powinno przejść jak ręką odjął. Proponuję psychologa i/lub psychiatrę. Nie ma co się męczyć. Trzymaj się.

Tak, no chyba, że te dialogi nasuwają Ci się bez Twojej zgody, niejako automatycznie (ruminacje, powracające myśli, motywy muzyczne, nieprzyjemne skojarzenia). To już pachnie nerwicą natręctw, ale nie musi. A w ogóle przecież nic o tym nie piszesz.

Oj, moczymordka ma rację. Wiem coś o tym... Najchętniej robilibyśmy sobie tysiąc badań na raka mózgu. na zawał, wylew itp. Bzdurne, ale prawdziwie dokuczliwe...

cześć krystian, moim zdaniem nic nienormalnego w tym nie ma. czasem po prostu rozmawiamy w myślach ze sobą lub tworzymy wirtualne dialogi. przecież nie słyszysz żadnych głosów itp. możesz być nadwrażliwy na punkcie swojego zdrowia i tyle. czy ta rozmowa z kolegą odbywała się w myślach, czy ją słyszałeś jak kogoś z zewnątrz? Moim zdaniem nie ma powodu do niepokoju, ale dla pewności mógłbyś skonsultować to z psychologiem. Trzymaj się!

no zdrowsza z pewnością, bo nie benzo. a jaką dawkę bierzecie?

ale po hydro tak bardzo chce się spać (ja przynajmniej jestem b. otumaniony już po 20 mg)

Pamiętam, jak chorowała moja kotka. Miała raka śledziony, lekarz potem jej tę śledzionę wyciął i tak już sobie żyje bez tej śledziony kilka lat, a dwiema łapkami była już na tamtym świecie. Trzymam kciuki za Twojego kota, dżejem. Gratuluję (kiedy jak tak powiem

tak tak to normalne, uwierz. szkoda, że nic nie bierzesz. myślę, że jakiś antydepresant (seroxat, anafranil?), by się przydał. cóż...

FreeGirl, Jaśkowa ma 100% racji. A to powtarzanie w myślach melodii - przerabiałem to. Całe frazy mi się uruchamiały. Pomogły mi antydepresanty. Gdybyś miała schizofrenię, nie napisałabyś tego, co napisałaś. Może musisz zacząć brać leki.

Depresja a lęk Wstęp Po zapoznaniu się z treścią niniejszej sesji uczestnik kursu powinien: * rozumieć różnicę pomiędzy lekiem i strachem, * znać objawy lęku, * potrafić rozpoznać napady lęku panicznego i fobie. Związek lęku z depresją Najczęściej depresji towarzyszy lęk. 2 - 5% całej populacji cierpi z powodu depresji (czysta jej postać) 8% populacji cierpi z powodu mieszanych zaburzeń lękowo - depresyjnych. Może zdarzyć się tak, że lęk zdominuje obraz kliniczny. Wówczas pacjent: * odczuwa silny niepokój, * nie jest w stanie spokojnie usiedzieć w miejscu, * nie potrafi niczym się zająć, * załamuje ręce, * dużo mówi, czasami nie dopuszcza innych do głosu. Tego rodzaju obraz depresji wiąże się ze znacznym prawdopodobieństwem samobójstwa! Lęk a strach Strach: * jest objawem fizjologicznym organizmu, * powoduje zwiększoną gotowość do „walki i ucieczki”, co wiąże się z przygotowaniem organizmu do lepszego radzenia sobie z niebezpieczeństwem (zmysły stają się bardziej wyostrzone, podaż tlenu do mięśni jest zwiększona, sprawniej też myślimy i działamy), * strach jest upodmiotowiony, * strach trwa krótko. Lęk: * nie jest zjawiskiem fizjologicznym – jest objawem psychopatologicznym, * trwa dłużej niż strach, * może być bardziej intensywny niż strach, * ogranicza zdolności działania, nie mobilizuje, * jest nieupodmiotowiony. Oczami praktyka: „Stan ciągłego napięcia, zaburzenia snu i objawy wegetatywne są dla chorego ogromnie wyczerpujące i dlatego osoby z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi skarżą się na uczucie stałego zmęczenia. Może to rodzić nieodpartą chęć przerwania tego za wszelką cenę. Lęk towarzyszący depresji zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia prób samobójczych.” Oczami praktyka: „Lęk przy depresji jest wolnopłynący, człowiek kładzie się z nim spać i z nim się budzi.” Objawy lęku 1 Objawy lęku dzielimy na: * objawy psychiczne * objawy somatyczne Psychiczne objawy lęku: * lęk, obawa przed: + szaleństwem + śmiercią + nieszczęściem * lęk antycypacyjny (lęk przed lękiem, który może się nagle pojawić + utraty kontroli + omdlenia * silne napięcie wewnętrzne: + poczucie „bycia na krawędzi” + niemożność odprężenia się + zamartwianie się * drażliwość: + nietolerancja hałasu * rozpraszanie się: + trudności z koncentracją i pogorszenie pamięci * depersonalizacja: + uczucie, że nie jest się sobą Somatyczne objawy lęku: * serce, układ krążenia: + uczucie bicia serca + tachykardia + uczucie zmiany rytmu bicia serca i „wypadania” skurczów + zimne ręce i nogi * układ oddechowy: + brak tchu, dusznośćo + przyśpieszenie oddechu + hiperwentylacja * układ pokarmowy: + suchośćo w ustach + problemy z połykaniem + mdłości + dyskomfort w jamie ustnej + biegunki * układ moczowo - płciowy: + częste oddawanie moczu + silne parcie na mocz + bóle menstruacyjne + problemy ze wzwodem * wzrost napięcia mięśni: + bóle głowy + drżenia, trzęsienie się + bóle karku Objawy lęku 2 Objawy ogólne zaburzeń lękowych * lęk – uczucie zaniepokojenia, nadmierna nerwowość bez konkretnej przyczyny i „lęk przed lękiem” drażliwość – w stosunku do siebie i innych osób (np. przewrażliwienie na hałas), * niepokój – niemożność usiedzenia w miejscu, drżenie ciała, obgryzanie warg lub paznokci, „wykręcanie dłoni”, * bóle – często napięciowe bóle głowy, a także tępe bóle karku i pleców (spowodowane ciągłym napięciem mięśni), bóle dołem brzucha, * objawy wegetatywne – czerwienienie się, nadmierna potliwość, bóle w klatce piersiowej, suchość w ustach, ucisk w żołądku, * zawroty głowy – zwykle nie są to zawroty głowy sensu stricte, raczej uczucie „pustki w głowie”, niepewności, „dziwne uczucie w głowie” czy też poczucie obcości (derealizacja), * kłopoty z koncentracją, wrażenie pogorszenia pamięci, * sen – kłopoty z zasypianiem, płytki sen bądź też całkowita bezsenność (często zgłaszane skargi dotyczące poczucia ciągłego zmęczenia mogą być spowodowane zaburzeniami snu). Klasyfikacja zaburzeń lękowych Zaburzenia lękowe stanowią część reakcji zaliczanych przez obowiązującą klasyfikację do zaburzeń nerwicowych (F40 - F48). Rodzaj objawów i ich występowanie pozwala na wyodrębnienie: 1. zaburzeń lękowych w postaci fobii: o agorafobia o fobie społeczne (lęk społeczny) o fobie specyficzne (izolowane) 2. lęku panicznego (napadowego) 3. zaburzeń lękowych uogólnionych 4. mieszanych zaburzeń depresyjno-lękowych Najczęściej zaburzenia lękowe ujawniają się pod wpływem sytuacji stresowej, ale powstają u osób podatnych na zachorowania, w których życiu istotną rolę odgrywały traumatyzujące wpływy psychospołeczne. Elementami traumatyzującymi mogą być: * niewłaściwe kontakty emocjonalne w dzieciństwie, * frustrujące metody wychowawcze, * konflikt wewnętrzny. Wynikiem niekorzystnych wpływów traumatyzujących jest ukształtowanie nieprzystosowanych postaw i nieadekwatnych mechanizmów obronnych. Napady lęku panicznego Napady leku panicznego charakteryzują się: 1. nagłym początkiem (< 10 min.), 2. intensywnym uczuciem paniki lub całkowitego przerażenia, 3. „kołataniem” serca, subiektywnym uczuciem niemiarowego lub silnego bicia serca, 4. uczuciem trudności w oddychaniu lub hiperwentylacją, 5. nadmierną potliwością, zaczerwienieniem skóry, uderzeniami gorąca, 6. nudnościami z towarzyszącymi wymiotami lub bez nich, 7. wzdęciami brzucha, wiatrami, 8. drżeniami ciała lub tylko uczuciem wewnętrznego drżenia, 9. uczuciem omdlewania, zawrotów głowy, zachwiania równowagi („jakby coś się działo w głowie”), 10. poczuciem obcości otoczenia (derealizacja) lub poczuciem obcości samego siebie (depersonalizacja) – chory często opisuje to uczucie jako zasłonę lub szybę między nim a światem lub nie potrafi opisać swoich odczuć, 11. mrowieniami (parestezje), zwykle w rękach, czasami także twarzy (w ciężkich napadach hiperwentylacji), 12. strachem przed utratą kontroli, niepoczytalnością, 13. mimowolnym oddaniem moczu, 14. zemdleniem, 15. śmiercią. Fobie Fobia to obawa nieadekwatna do obiektu/sytuacji wywołującej lęk, powodująca unikanie tego obiektu/sytuacji. Agorafobia: * lęk przed zatłoczonymi miejscami (np. supermarket, metro, winda, autobus) i poczuciem samotności w tłumie, także lęk przed otwartymi przestrzeniami, * lęk zwykle prowadzi do napadów paniki - chorzy unikają wychodzenia samemu z domu (lub w ogóle nie wychodzą z domu), czego konsekwencją jest mniejsza zdolność do pracy, życia towarzyskiego. Fobia społeczna: * lęk przed sytuacjami społecznymi, przebywaniem w grupie, w szczególności wśród obcych, * obawa przed skompromitowaniem się, czy też byciem wyśmianym przez innych - lęk i panika w takich sytuacjach prowadzi do ich unikania (np. unikanie spożywania wspólnych posiłków), * pomimo dobrego wglądu (świadomości istnienia tych zaburzeń) - gorsze funkcjonowanie społeczne i zawodowe – częste nadużywanie alkoholu, leków uspokajających, narkotyków. Fobie proste: * nadmierny strach przed określonymi rzeczami, zdarzeniami (np. przed wężami, pająkami, igłami, wysokością, lataniem, krwią, wymiotami), * unikanie narażenia na te bodźce, co prowadzi do gorszego funkcjonowania społecznego i zawodowego. Farmakoterapia zaburzeń lękowych Optymalne leczenie zaburzeń lękowych obejmuje: 1. oddziaływania psychologiczne (interwencje psychospołeczne, edukacyjne), 2. psychoterapię, 3. farmakoterapię. Sposób prowadzenia leczenia zależy od: * stopnia nasilenia zaburzeń, * współistnienia innych chorób, * oceny ryzyka samobójstwa, * dostępności form terapii, * ewentualnych przeciwwskazań do farmakoterapii, * udziału chorego w opracowaniu i realizacji planu leczenia. Oczami praktyka: „Wybór leku zależy od rodzaju i nasilenia objawów lękowych.” Przed rozpoczęciem farmakoterapii należy ustalić: 1. Co przemawia za wyborem leku (cel terapii, przeciwwskazania)? 2. Który z leków byłby najlepszy (ryzyko objawów niepożądanych, łatwość stosowania, różnice farmakologiczne, interakcje, koszt leku)? 3. Jak długi okres leczenia farmakologicznego jest przewidywany? W zaburzeniach lękowych stosowane są: * trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD), * selektywne inhibitory wychwytu serotoniny (SSRI), * selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) – wenlafaksyna, * odwracalny selektywny inhibitor MAO-A (RIMA) – moklobemid, * selektywny inhibitor wychwytu noradrenaliny (NRI) – reboksetyna, * antagonista receptorów noradernergicznych (NaSSA) – mirtazapina, * tianeptyna, * benzodiazepiny, * buspiron, * leki antyhistaminowe (wykazano skuteczność hydroksyzyny w lęku uogólnionym, ale ze względu na działanie sedatywne zaleca się ją tylko u chorych z nasilonym niepokojem, zwłaszcza na początku leczenia, jeśli istnieją przeciwwskazania do stosowania innych leków), * antagoniści receptorów beta-adrenergicznych (wpływają na objawy wegetatywne lęku, bardzo nieliczne zastosowania w leczeniu lęku np. lęk sceniczny – drżenie rąk u muzyków grających na instrumentach szarpanych, lęk przed publicznymi wystąpieniami), * leki przeciwpadaczkowe (nie są stosowane rutynowo w leczeniu lęku), * leki ziołowe (skuteczności leków ziołowych nie oceniono w badaniach klinicznych). Farmakoterapia zburzeń lękowych 2 Zalety i wady leków stosowanych w zaburzeniach lękowych. Grupa leków Zalety Wady Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne: * imipramina * klomipramina * doksepina * nie powodują uzależnia * dostateczne dane kliniczne dotyczące skuteczności (z wyjątkiem fobii społecznej) * niski koszt leków * działanie odroczone (po 2-6 tygodniach) * ryzyko zgonu w przypadku przedawkowania * konieczność stosowania kilku dawek w ciągu dnia Działania niepożądane: * działanie cholinolityczne * proarytmiczne * przyrost masy ciała SSRI: * fluoksetyna * fluwoksamina * paroksetyna * sertralina * citalopram * nie powodują uzależnienia * udokumentowana skuteczność * względne bezpieczeństwo przy przedawkowaniu * opóźniony efekt działania (2-6 tygodni) Działania niepożądane: w początkowym okresie stosowania * drżenie, * nudności, * niepokój, * zaburzenia funkcji seksualnych. SNRI – wenlafaksyna NaSSA – mirtazapina NRI – reboksetyna * nie powodują uzależnienia * udokumentowana skuteczność * względne bezpieczeństwo przy przedawkowaniu * odroczony efekt działania (2-6 tygodni) * wysoka cena leków Benzodiazepiny * alprazolam * lorazepam * klonazepam * diazepam * szybki początek działania * udokumentowana skuteczność * stosunkowo bezpieczne przy przedawkowaniu * ryzyko uzależnienia Działania niepożądane: * senność * wydłużenie czasu reakcji RIMA - moklobemid * nie powoduje uzależnia * nienasilone objawy uboczne * stosunkowo bezpieczny przy przedawkowaniu * odroczony efekt działania (2-6 tygodni) * niepełne dane o skuteczności Buspiron * nie powodują uzależnień * stosunkowo bezpieczny przy przedawkowaniu * działanie po 2-4 tygodniach * skuteczny tylko w lęku uogólnionym Działania niepożądane: * senność * nudności Hydroksyzyna * nie powoduje uzależnienia * szybki efekt działania * skuteczna tylko w leku uogólnionym * nie oceniono wyników długotrwałego stosowania Działania niepożądane: * senność Leczenie lęku panicznego i agorafobii Napad lęku: * benzodiazepiny (alprazolam, lorazepam) Leczenie długotrwałe: * SSRI (fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, citalopram), * trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (imipramina, klomipramina). Gdy leczenie nieskuteczne lub źle znoszone: * benzodiazepiny (alprazolam, lorazepam, klonazepam, diazepam), * SNRI (wenlafaksyna), * NRI (reboksetyna), * NaSSA (mirtazapina), * RIMA (moklobemid). Leczenie lęku uogólnionego Leczenie długotrwałe: * SNRI (wenlafaksyna), * SSRI (paroksetyna), * TLPD (imipramina), * azapirony (buspiron). Gdy leczenie nieskuteczne lub źle znoszone: * benzodiazepiny (diazepam), * leki przeciwhistaminowe (hydroksyzyna). Leczenie fobii społecznej Leczenie długotrwałe: * SSRI (fluwoksamina, paroksetyna, sertralina), * RIMA (moklobemid). Gdy leczenie nieskuteczne lub źle znoszone: * benzodiazepiny (klonazepam), * SSRI (citalopram, fluoksetyna).

a u mnie znów gorzej. cały łeb mi ściska. ufff

zgadzam się. niby się chodzi, coś zwiedza, ale tak na serio, to chciałoby się zostać w domu (w hotelu). koszmar.

mi zoloft nie pomógł, ale każdy inaczej reaguje :) a w jakij dawce ten xanax? może na razie kazał Ci brać, żebyś doszła do siebie. na dłuższą metę to rzeczywiście niebezpieczne.