kupmitrumne

A ja pomimo tego , że jestem tutaj od kilku dni , bardzooo polubiłam to forum a chyba jeszcze bardziej ludzi tutaj , fajne jest to , że można się wzajemnie wspierać i zwierzać , dodawać sobie otuchy i cieszyć się z innymi małymi sukcesami :)

polnormalny a co ma wygląd do bycia szczęśliwym ? Opakowanie nie jest ważne liczy się to co ma się w środku tylko i wyłącznie , uroda przemija a charakter zostaje , może warto się przełamać ? w związku jest tylko ważna miłość do drugiej osoby i zaufanie więc dużo nie trzeba :) kompleksy też ma każdy nie warto się nimi aż tak przejmować Ty je widzisz inni ich nie dostrzegają :) głowa do góry panowie ! agusiaww - zgadzam się z Tobą w 100% Mając wszystko myślę , że każdy widziałby tylko Siebie .

szy123 czynników może być dużo od leków (które różnie działają otępiają , ma sie uczucie ciągłego zmęczenia itp) po ciśnienie (za niskie) , anemia itp . Czasem po długim bieganiu i sprincie przy końcu z (własnej głupoty )nie mogłam złapać tchu , też miałam uczucie , ze zaraz polegnę (dzięki Bogu byłam z siostrą ) Wysiłek fizyczny raczej powinien działać odstresowująco i terapeutycznie niż przez niego wpadać w większy lęk . marimorena - Ja również więcej czytam , uciekanie w świat literatury jest na prawdę bardzo relaksujące :)

polnormalny a co stoi na przeszkodzie abyś był szczęśliwym mężem i ojcem ? marimorena- też się zastanawiam co właściwie znaczy być "normalnym" . W jakiś sposób nerwica kształtuje człowieka i jest taki a nie inny . Pewnie jak nie nerwica lękowa to co innego się przyplącze , wydaje mi się , że nie ma na świecie człowieka któremu nic nie dolega

arturkrakow - i to jest właśnie takie głupie gadanie , dorosły facet , okazanie słabości to normalna w życiu rzecz :) a najważniejsze jest to żeby się nie poddawać za wszelką cenę ! nie dać się rządzić nerwicy Warto spróbować treningów kettellbels ( trenuje w domu już 2 miesiące) powoli widać mięśnie :) a najlepsze jest w tym to , że jak się styrasz to nie masz czasu na myślenie :)

A zastanawialiście się kiedyś jacy byście byli bez nerwicy lękowej ? czy inni ? Ja na pewno bym korzystała z życia , chociaż pewnie bym nie doceniała tego co mam , wielkiego wsparcia ze strony bliskich :)

arturkrakow znam ten ból , wystarczy jeden atak paniki i od razu odechciewa się życia , też sobie odmawiam wiele , myśle , że najlepszym sposobem na pokonanie lęku jest nie myślenie o nim , znajduje sobie wiele zajęć aby tylko nie myśleć , czasami zdarza sie , że pojawia się atak i wtedy wszystko diabli biorą .. ważne jest też , aby móc się wygadać komuś ( w moim przypadku jest to rodzina i kuzynka) a kolejną (dla mnie ) metodą jest trening kettelbells przez 45 minut treningu wyłącza mi sie myślenie a po treningu uczucie satysfakcji :) Głowa do góry nie jesteś sam ! Pozdrawiam i ściskam mocno

nieboszczyk - po prostu , pierwszy lepszy przyszedł mi do głowy

In_Chains_Of_DD - bardzo możliwe , tyle tylko , że po Luxecie wymiotowałam ok 3 miesięcy a pani psychiatra twierdziła , że przejdzie :)

Ja osobiście na derealizacje miałam zupełnie odmienną nazwę , a mianowicie czułam się jakbym "wychodziła z ciała" czułam jakby mnie w nim nie było .. po zmianie leków z Luxety na Setaloft jakoś mi minęło , zastanawiam się czy to zmiana leków czy inny czynnik ?

Ja ogólnie staram się niczego nie żałować , mam bardzo dobre wspomnienia mimo nerwicy lękowej , chociaż jest jedna rzecz którą bardzo żałuje , a mianowicie 3 klasa liceum , ominęła mnie studniówka , matura , 18-stki znajomych itp. Trochę to przykre , ale staram się czerpać z zycia jak najwięcej :)

Ja ataki paniki często miewam w dużych centrach handlowych , tam gdzie jest dużo ludzi , a niekiedy tam gdzie ludzi nie ma .. i tu mam problem , natomiast nie mam ich jak jestem z kimś (kumplem , koleżanką itp) Nie umiem sobie w atakiem poradzić , mam ochote uciec do domu , bo wiem , że mi się tam nic nie stanie ( dzięki , ze jest to forum , od razu lżej na sercu)