Lajka04

nowy_franek, powinieneś zostać etatowym doradcą od spraw sercowych, bo widzę, że masz ukryty talent;P

wiem kosunia91 :*

kosunia91, mam tak samo jak Ty. Właściwie moje życie pod każdym względam wygląda tak jak Twoje. Też się starsznie nienawidzę i boję ludzi. Na terapi grupowej byłam, ale w moim przypadku okazało się to nic-niedającym działaniem. Nie potrafiłam się przed dnimi otworzyć. Do pracy we wakcje też nie poszłam, bo na samom myśl, że będę musiała poznać nowych ludzi i z nimi rozmawiać, skóra mi cierpła. Czuję się tak nienormalna przez to, że jeszcze bardziej się pogrążam, i tak w kółko...

crackpot, też Ci bardzo współczuję, sama cierpię na emetofobie i wiem jak bardzo może ona wymęczyć człowieka. Wiem z własnego doświadczenia, że warto zwymiotować aby się przekonać, że nie jest to takie straszne. Trzymam kciuki

Macko, a nie możesz po prostu przestać wyszukiwać informacji o tych wszystkich chorobach, pewnie gdybyś nie miało o nich zielonego pojęcia, to teraz nie martwiłbyś się. Wiem, że łatwo się mów, ja sama długo sobie wmawiałam, że mam wrzody żołądka i inne, bo ciągle mnie mdliło. Gdy sobie uświadomiłam (a trwało to dość długo, bo ponad pół roku i przez to starciłam jeden rok studiów), że to moja psychika, poczułam ulgę, ale równocześnie ogromny strach. Byłam przerażona, że tylko pracą nad moją psychiką i lękami mogę pozbyć się tych wszystkich objawów fizycznych. Ale to jest naprawdę możliwe;)

Bellatrix, studjujesz ekonomie? Jeśli tak to znam ten ból sama się z nią męczę już trochę czasu. Trzymam kciuki i wspieram duchowo Mój dzisiejszy dzień? też nienajlepszy:( Wakacje mnie dobijają, siedzę w domu, nudzi mi się, pogoda takiej jaką nie lubie, czyli upały:/ I do tego, spotkała się dzisiaj z moją przyjaciółką, która od nie dawna ma chłopaka, i jak zobaczyłam jej radość... to po prostu się załamałam. Wiem, że nie powinnam bo to moja przyjaciółka, ale to silniejsze ode mnie:(

Jestem tu nowa choć nie dokońca bo jakiś czas temu, a dokładnie dwa lata temu byłam częstym użytkownikiem tego forum:) choć wtedy był to dla mnie bardzo trudny czas, to forum to, zdecydowanie dobrze mi się kojarzy. Wtedy miałam bardzo silną nerwicę lękową, dziś już tylko czasami odczuwa jej przykre symptomy:) Postanowaiła dołączyć do Was, dlatego że szukam kogoś z kim mogłabym sobie porozmwaić szczerze i otwarcie. Czuję, że tutaj z łatwością spotkam kogoś kto będzie chciał ze mną porozmwaić. Mój największt problem - nie mogę się przełamać i otworzyć przed drugim człowiekiem. Mam 22 lata, jestem nieśmiała, choć na pierwszy rzut oka taka się niewydaje; boję się wyśmiania i tego, że ktoś po prostum nie nie zakaceptuje taką jaka jestem. To chyba tyle co chciałam napisać... Jeżeli ma ktoś ochotę na rozmowe ze mną to proszę o kontakt