Hope.

Poznanie fajnej osoby z tego forum.

Bezradność.

To ostatnio największa rozrywka dnia, u mnie.

Kocham tę piosenkę, za każdym razem gdy ją słucham emocje sięgają zenitu i płaczę. Teledysk jest niesamowity, tak samo jak i tekst.

Też nie, chociaż trochę dziś zjadłam.

Abbey, również nienawidzę świąt, żadnych. Nie czuję tej całej atmosfery, Chyba, że atmosfera smutku jest tu na miejscu, to czuję ją jak najbardziej.

Cześć Wam. Jak święta?

Właśnie dlatego zdecydowałam się tu 'przyjść'.

Niektórzy ludzie wykorzystują naiwność innych, to przykre, ale prawdziwe. Ja żyję praktycznie dzięki jednej osoby, tylko dzięki niej, bo w sumie dla kogo mam żyć? Ok, też możesz pisać. (;

Dokładnie, nie wiemy w co się mieszamy, może nam się wydawać, że druga osoba jest cudowna, ona może też udawać taką osobę, żeby nas do siebie zachęcić, a gdy ją poznajemy, okazuje się, że jest ona niczego nie warta.

Cześć Wam wszystkim! Jest to mój pierwszy post na tym forum, więc chcę się z Wami wszystkimi przywitać. (: Od razu zaklepuję sobie tu miejsce, i dołączam do 'grupy' osób, które się tną. Zaczęłam to robić dość niedawno, już wtedy miałam powód, dla którego to zrobiłam. Spodobało mi się i cóż, tak się to zaczęło. Sama nie wiem czy chciałabym z tym skończyć, próbowałam i mi się udało, ale byłam bardziej przybita niż wtedy, kiedy to robiłam. Nie tnę się mocno, na pewno nie zagraża to mojemu życiu, przynajmniej na razie. (: Nie chciałabym wylądować od razu u psychologa, pedagoga czy psychiatry, nie sądzę, że sytuacja jest aż tak poważna, aczkolwiek piszę tu, bo naprawdę nie wiem co mam robić, a widzę, że jesteście dobrym wsparciem dla osób, które mają problem. Co mnie do tego skłania? Po krótce: rozwalające się przyjaźnie, sami fałszywi ludzie, którzy mnie otaczają, miłość do osoby, której kochać nie powinnam, z którą NIGDY nie będę razem, brak poczucia bezpieczeństwa na tym świecie, brak jakiejkolwiek realnej osoby, dzięki której czuję się potrzebna, czy kochana.