cicha woda

Dla mnie największy problem stanowi żołądek. Boję się że w końcu nabawię sie wrzodów jeśli już teraz ich nie mam. Kiedy mam gorszy dzień ból żołądka i biegunka przed wyjściem z domu nie są mi obce. Do tego dochodzi lęk przed wymiotami kiedy już wyjdę z domu. Oczywiście jeszcze nigdy nie zwymiotowałam.

Mam ten sam problem Jak myślicie, czy obniżenie libido trwa przez cały okres zażywania leku czy po pewnym czasie mija?

Wczoraj zwiększyłam dawkę Seronilu z 10 mg do 15 mg. Boli mnie po nim żołądek. Czy ktoś też miał podobny objaw? Kiedy to mija?

Witaj Mana! Zapraszam do częstego udzielania się na forum.

Ja bardzo długo myślałam że uda mi sie wyleczyć bez leków. To było błędne myślenie i nie żałuję że zdecydowałam się na psychiatrę.

To "podskakiwanie" zdarza się też ludziom którzy nie chorują na nerwicę. Po prostu tak niektórzy reagują na głośny, niespodziewany dźwięk. Nie ma się czym przejmować, napewno nikt Cię nie wyśmieje z tego powodu.

Ja czytałam tylko słynną tutaj książkę "Oswoić lęk". Polecam!

Niedawno poczułam zbliżający się atak w zatłoczonym autobusie, nie wiedziałam co robić i nagle przypomniałam sobie bardzo śmieszną historię która mi się przydarzyła. Nie mogłam powstrzymać śmiechu, ludzie się na mnie gapili a po ataku nie zostało ani śladu

Jeszcze nie czytałam Weroniki ale zamierzam. Polecam natomiast lekką, babską lekturę "Masz nową wiadomość" Kelly Harte.

Powodzenia Marlow. Mam nadzieję że forum będziesz odwiedzał już tylko gościnnie. Życzę zdrówka!

Ktoś kiedyś na forum napisał: "to tylko nerwica". Do dzisiaj w to wierzę.

Kiedy mam dobry dzień wydaje mi się że tak będzie już zawsze i nerwica nie wróci. Niestety czasem bardzo szybko spadam na ziemię

Bardzo mi przykro Poetko. Naprawdę nie wiem co mam Tobie napisać ale uwierz mi, jeszcze zaświeci dla Ciebie słońce.

U mnie problemy z oddychaniem zaczynają powoli mijać. Jest to skutkiem leków które przyjmuję. Pogadaj o tym ze swoim psychiatrą, może dostaniesz inne leki.

Minął prawie rok zanim odważyłam się powiedzieć swojemu chłopakowi o nerwicy. Nie żałuję że tak późno, już się dobrze znaliśmy i wiedziałam że mogę mu zaufać.

Też znam to uczucie spadania ale raczej nie kojarzę tego z nerwicą czy depresją. Miałam to już przed chorobą.

Witaj na forum Elu!

Witaj na forum Maza!

Witaj na forum Asiu!

Witaj Arielko!

No właśnie przed badaniem krwi mam chyba najgorsze lęki. Kiedyś dostałam przed pobraniem takiego ataku że myslałam że już więcej tam nie pójdę. Teraz zawsze ktoś musi iść ze mną, bo gdy tylko widzę przychodnię robi mi się słabo.

Nie musisz kupować miłości, myślę że prędzej czy później ją znajdziesz, mimo tego że może się to wydawać Tobie nierealne albo bardzo odległe. Poczytaj sobie kilka postów na forum, wiele nerwicowców ma problem ze znalezieniem drugiej połowy. Ja jestem w związku od roku, wcześniej byłam bardzo długo sama albo też trafiałam na wyjątkowo "dziwnych" ludzi. Wtedy rozwinęła się u mnie depresja, myślałam że już nic się nie zmieni i szukałam winy w sobie. Wszystko zmieniło się przed rokiem. Na Ciebie też przyjdzie czas, głowa do góry!

U mnie był to udar mógu, rak, niedociśnienie, napewno jeszcze parę chorób których teraz nie pamiętam. Ostatnio na topie jest cukrzyca ze względu na ciągłe zmęczenie ale boję się zrobić badanie krwi

Ja też i to od paru lat kiedy jeszcze nie byłam chora. Jestem przez to ciągle zmęczona. Jak sobie z tym radzisz roccola?

Ja też na początku miałam problem z dobraniem leku, miałam różne skutki uboczne ale w końcu się udało trafić na odpowiedni.