gina

Mój facet ma depresję,to ja jestem tą osobą która wspiera,jestem na każde zawołanie,płaczę,gdy on płacze,rozmawiam,przytulam i słucham,słucham,słucham...i kocham nad życie i walczę o to uczucie z całych sił,i nie wiem co się stanie jak mi kiedyś tych sił zabraknie...tak bardzo bym chciała dostać coś w zamian...

Jesteśmy razem ponad rok.Zachorował tuż po rozwodzie. Leczył się w szpitalu dwukrotnie.Fantastyczny wrażliwy kochany facet. Ale ma nawroty,bierze leki ale nie regularnie.Jestem już bardzo zmęczona,bo nigdy nie wiem w jakim stanie będzie gdy się z nim spotkam,czy odbierze telefon gdy zadzwonię,drżę na dzwięk telefonu nie wiedzac,czy chce tylko pogadać,czy muszę rzucać wszystko bo ma doła i myśli samobójcze,tak bardzo się staram,tak bardzo chcę pomóc,ale czasami czuję się tak bezsilna,że aż mnie to złości. Jakbym mówiła do ściany.Pomóżcie,bo nie odpuszczę,za bardzo go kocham.

Witaj. Jeśli to co opisujesz ma faktycznie miejsce,to powinieneś jednak pójść do psychologa,albo od razu do psychiatry.A przyjaciele,masz przyjaciół ? Może jest ktoś bliski z kim mógłbyś porozmawiać. Uwierz w siebie,świat nie jest taki zły,dobrych ludzi też nie brakuje,spójrz na siebie,na pewno jesteś wyjątkowy.pozdrawiam