andy85

Ja na takiej hipnozie byłem. Duża świadomość, dostęp do swoich wewnętrznych przeżyć, zero filmowych motywów z utratą kontroli. Przeciwnie. Jestem zadowolony. I nieuzależniony od mojej hipnotyzerki, a wracam do niej raz na rok, jak mam z czymś problem.

A gdybyś założyła sprawę, musiałabyś wracać do tego wielokrotnie. A z tego co wiem, niezwykle trudno takie przestępstwo udowodnić. Jak dotyczy dziewczyny niepełnoletniej, dziecka, to pewnie łatwiej. Ale teraz najważniejsze jest Twoje zdrowie Pocoto. Najważniejsze, byś mogła znaleźć w sobie siłę.

Magdalenobmw, wydaje mi się, że poruszyłaś niezwykle ważną kwestię. Nie znam się dobrze na prawie, ale znam z życia taką sytuację. Mój znajomy kiedyś miał problemy ze sobą i zgłosił się na własne życzenie do psychiatryka. Pomijam fakt, że jego opowiadanie o tym, co się tam działo, było dla mnie wstrząsające. Takie historie to się do filmu nadają. A kumpel całkiem normalny człowiek. Ot, nie radził sobie z depresją. Dziś ma żonę i dwójkę dzieci. I chociaż funkcjonuje normalnie, pracuje, żyje jak każdy, to jest jakby ubezwłasnowolniony, choć nie prawnie. Cokolwiek by nie zrobił, że byłoby coś, co nie pasuje jego żonie, od razu byłby na przegranej pozycji. Bo "ma w papierach". Sam nie doświadczyłem i mam nadzieję, że nigdy nie doświadczę. Ale wg mnie masz pełną rację. Należy szukać pomocy i można ją znaleźć. Można sobie pomóc bez tej ostateczności, jaką jest psychiatryk. Wiele można zdziałać w kwestii poprawy zdrowia psychicznego metodami, które dalekie są od leków i leczenia w szpitalu. [Dodane po edycji:] Nie te czasy. :) Mi w żaden sposób to, że byłem w szpitalu nie zawadza w życiu. A co stamtąd wyniosłem to moje. Shadow_no, mogę tylko pogratulować, jeśli w Twoim przypadku tak było. I niech tak będzie dalej.

Cześć Rafał. Pomocy szukaj i mam nadzieję, że trefisz tak dobrze, jak ja. Też miałem fobię społeczną, lęki, nerwicę. Rady dobre, pomocy szukać należy. Z jednym tylko mam pytanie. A czy to nie jest tak, że farmakologiczne to tylko znieczulanie? U mnie tak było. To trochę tak, jakby ząb mieć do leczenia kanałowego, a zamiast iść do dentysty, bierze się przeciwbólowe. Czy to trochę właśnie nie tak?

A ja się cieszę, że podglądałem tyle czasu, bo właśnie dzięki temu forum najwięcej pomocy otrzymałem :) A w Poznaniu zima tuż tuż, ale jest bardzo przyjemny klimacik.

Ta nazwa wprowadza w błąd. Nie można kogoś cofnąć w czasie bez zmiany stanu świadomości, więc zawsze jest to zjawisko hipnotyczne. To termin stworzony dla potrzeb marketingowych i po to, by można było opatentować tę nazwę. To jednak mało skuteczne, bo i tak wszyscy hipnoterapeuci stosują regresing nazwany tutaj niehipnotycznym. Natomiast sam regresing jest bardzo skuteczny. Byłem mu poddany. Dzięki temu rozwiązałem wiele spraw, które wcześniej wyparłem z pamięci.

Jestem bardzo zadowolony z forum i dzięki niemu uzyskałem wsparcie. Najpierw czytając, bo przez to wiedziałem, że są też inni ludzie, którzy mają podobne problemy. Później znalazłem tu namiar na osobę, która mi pomogła wyjść z lęków. Teraz czuję się świetnie, a bywam tu nadal, bo przywiązałem się jak do dobrej rodziny. Forum jest świetne i potrzebne.

Muszę teraz już kończyć. Dobrej nocy. Nie jestem.

a co czujesz?

Pocoto, słuchając swojej piosenki (mam nadzieję, że budzi w Tobie dobre uczucia, bo jak depresyjna to wyłączyć od razu, a jak budzi dobre odczucia, to może zostać) myśl o tamtej chwili i jednocześnie zrób rzecz następującą: zataczaj oczyma (możesz mieć zamknięte) poziome ósemki. Takie jak znak nieskończoności. Głową nie ruszać. Tylko oczy. Najszerzej, jak dasz radę. Jasne? [Dodane po edycji:] Hej, znać mi tu dawać

Pocoto, jesteś? Jesteś

zabierz kolory! [Dodane po edycji:] I wycisz jego głos! [Dodane po edycji:] Wycisz całkowicie głos w swojej głowie. Zacznij nucić coś miłego. Spiewaj coś, co lubisz i teraz to zrób.

Hej!!! Zrób proszę to, co piszę.

odsącz ten obraz z kolorów tak, by stał się przezroczysty I wyobraź sobie, że przesuwasz mały czarny punkcik, jego obraz tak pomniejszony, po linii horyzontu, w lewo. Przesuń ten punkcik za siebie. Do tyłu. Znajdź takie miejsce, może bardziej z prawej, może z lewej z tyłu, a może dokładnie za Tobą. Takie miejsce, w którym poczujesz, że jest to najbardziej komfortowe dla Ciebie.

Czy kiedy widziałaś jego twarz, było ciemno czy jasno? Nie czekam na odpowiedź, bo wiem, że wspomnienie jest ciemne. I wiem, że kiedy go wspominasz, jego postać jest bardzo blisko. Zrób proszę to, co mówię. Zobacz go i oddal go od siebie na odległość 100 kilometrów. Rozjaśnij jego obraz tak, by stał się przezroczysty. Kiedy to zrobisz, daj mi znać.