Cała aktywność

No i myślę, że trochę odwrotnie podchodzisz do problemu. Niezdecydowanie i przejmowanie się opinią innych może mieć wiele przyczyn, od naturalnych do różnych zaburzeń: 1. Zwykła… niedojrzałość masz 26 lat, ale to nie musi być jeszcze wiek, kiedy człowiek jest bardzo zmotywowany, zdyscyplinowany i pewny siebie. Może środowisko, w którym dorastałeś, nie dało Ci też wsparcia w wykształceniu tych cech (w grę wchodzi zarówno nadopiekuńczość jak i lekkie zaniedbanie). 2. Trochę gorsza wersja nr. 1 - wychowanie w środowisku szkodliwym, w domu przemocowym, lub z chorym psychicznie rodzicem. To może powodować niską samoocenę i szybkie poddawanie się przy najmniejszej przeszkodzie. Wprawdzie często osoby DDD i DDA (dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych/alkoholików) mają niską samoocenę, ale zwykle są wręcz nadmiernie odpowiedzialne i zdyscyplinowane. To dlatego, że zwykle musiały szybko zacząć dbać o siebie, no i dbać o rodziców, zajmować się domem, gotować. Ale zdarza się też tak w rodzinach dyskusyjnych, że rodzic jednak coś tam ogarnia dookoła siebie i domu, za to dziecku wmawia, że jest nic niewarte, nic nie umie i lepiej niech za nic się nie bierze. 3. Zaburzenia osobowości, np osobowość unikająca. To jeszcze poważniejsze, bo zaburzenia osobowości ciężko się leczy. Ale da się potrzeba terapii, być może dostosowania na jakiś czas życia zawodowego do potrzeb, np jakieś spokojne miejsce, z mniejszą ilością ludzi. 4. Wrodzone zaburzenie funkcjonowania układu nerwowego, np ADHD. Przy ADHD człowiek bardzo szybko się nudzi, często zmienia pracę, ma niską samoocenę, bo czuje, że różni się od „normalnych ludzi” i nie wie, co jest z nim nie tak. Poza tym obszary mózgu odpowiedzialne za ogólną dojrzałość (np panowanie nad impulsywnością, przewidywanie konsekwencji) rozwijają się wolniej niż u ludzi bez tych diagnoz. Wyleczyć się tego nie da, ale są metody kompensowania w obszarach problematycznych, są leki, a dojrzałość przychodzi z czasem. Zwykle wymaga dostosowania życia zawodowego na stałe, np poprzez znalezienie zajęcia dającego odpowiedni poziom bodźców i poczucia sukcesu. W przypadku 3 i 4 czasem wyjściem jest zakład pracy chronionej, potwierdzenie problemów zdrowotnych od lekarza dla pracodawcy itd. No i nerwica - w każdym z tych 4 przypadków nerwica bardzo często pojawia się jako zaburzenie towarzyszące, które tylko pogłębia pierwotny problem. Także to nie jest ta kolejność, o której myślisz: nerwica -> niezdecydowanie, niska samoocena. Nie, to raczej wygląda tak: przyczyna -> niska samoocena -> niezdecydowanie -> nerwica

Tu gdzie jestem Wyśmiewasz się z innych?

Hubert

Sekret

Wózek

Akt

Nie, bo to bluźnierstwo Kto gotuje u Ciebie w domu?

Na szczęście nie A Ty?

No i co? To akurat dobre skojarzenie Nastolatki zazwyczaj mają najładniejsze rysy twarzy. Potem rysy robią się coraz ostrzejsze, aż w końcu na starość często trudno rozróżnić, po samej twarzy, kobietę od mężczyzny. Wiadomo, że intelektualnie i psychicznie są niedojrzałe itp., ale dla mnie to pozytywne skojarzenie.

apaszka

Etola( na przykład na szyi Oleńki jadącej w kuligu z Kmicicem ).

Młodszy syn. Tylko kolor oczu mają po mnie.Piwny. To jest chyba kwestia zaakceptowania siebie,nie? Nie znam się. Jestem szatynką,ale lubię swój kolor włosów i nie farbuję, mimo siwych włosów na skroniach.

sanie

180 cm, 72 kg

staram się aktywnie, ale nie zawsze jest to możliwe co Ci nie smakuje?

A wasze dzieci odziedziczyły po nim blond włosy?

183/110

Mój mąż ma blond włosy ( długie, wiąże w kucyk) i niebieskie oczy. Powiem Ci, że ładny facet to jest. Mimo że jest bardzo chudy i ma krzywy zgryz.

Mi się takie włosy kojarzą z nastolatkami A henna? Dobry pomysł? Nawet taki ciemny blond byłby ok.

Eskimos.

Ochłodzenie @murbzamiast psuć zabawę można było napisać aurora borealis

Arktyczne zimno.

Nigdy się nie nudzę. Nawet jeśli nic nie robię,to po prostu odpoczywam. Jak spędzasz wolny czas?

Ja przy tym samym wzroście ważę 72 kg.