bupropion

Brałam Fevarin kilka lat temu, przez kilka miesięcy i bardzo mi pomógł. Był jednym z dwóch leków, które zdecydowanie przywróciły mnie do życia. Niestety po kilku miesiącach przestałam czuć pozytywne zmiany, zaczęła się tendencja spadkowa, zmieniono mi lek. W każdym razie nigdy już nie było tak dobrze jak na Fevarinie. Moje objawy to pobudzenie, zmniejszenie apetytu, dobry nastrój.

dziś wzięłam pierwszy raz Wellbutrin 300mg, od kilku tygodni biorę tylko wellbutrin, bo skończył mi się seronil. A paroksetyny nie ruszę, bo źle się po niej czuję. No i jakoś sobie żyję powolutku. Nie jest rewelacyjnie, ale nie jest też źle. Chciałabym mieć nadzieję, na lepsze jutro, ale muszę sama budować sobie lepszą przyszłość. Nie wiem czy mam tyle sił...niedługo mam wizytę u psychiatry. Powiem jej o wszystkim. Chciałabym połączyć wellbutrin z Venlafaxyną lub fluoksetyną. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Oczywiście opowiem Wam o wszystkim:) 3majcie się, nie poddawajcie, no siły Wam życzę. Do usłyszenia!

witam! Mój epizod z paroksetyną był krótki i nie przyjemny. Myślałam że skoro inne [wypróbowane przeze mnie ssri po kilku miesiącach kończą swoje lecznicze działanie] to może silniejsza paroksetyna pomoże mi na trwałe. Dostałam recepty na 2 opakowania leku ARKETIS 20mg. Wybrałam kilka tabletek- 4 więcej nie dałam rady. Dla mnie był to nietrafiony lek i wyrzucone pieniądze [EDIT]//Po raz kolejny, juz nawet nie wiem który powtarzam, że FORUM NIE JEST PRZEZNACZONE DO HANDLOWANIA LEKAMI!

strfckr5- czekamy na Twoją relację. Nadal odczuwam mdłości, nie dobrze mi po posiłku. Choć nie jest to tak silne jak na początku. Musze pracować nad swoją dietą. Dużo piję [jak zawsze]. Jestem aktywna umysłowo i fizycznie, uczę się bez problemów. Ze snem nie mam większych problemów. Często boli mnie głowa i lekko trzęsą się ręce. Mam też przesuszoną śluzówkę w jamie ustnej, nie jestem pewna czy to po wellbutrinie- bo równie dobrze może to być efekt wiosennego kataru, lub innej infekcji. Czuję się dobrze, nie jestem naładowana pozytywną ani złą energią. Po prostu żyję, na niektóre trudności kładę lachę i jakoś łatwiej mi zaakceptować pewne rzeczy. Jednak nadal czekam na moment kiedy zacznę myśleć bardziej optymistycznie. Nie pomaga mi fakt, że mam utrudniony kontakt z psychiatrą, a z psychoterapii zrezygnowałam. Wszystkie problemy i lęki trzymam w sobie. Ale widocznie tak musi być. Leki wszystkiego nie naprawią, na pewno nie świata i ludzi.

Miko84- Twój lekarz powinien wiedzieć jak źle się czujesz, spróbuj się z nim spotkać i omówić te sprawę, może lekarz przepisze Ci inny lek. Powodzenia

miko84-ja nadal czekam na wieści co Ci powie lekarz Pamiętaj że ja biorę Wellbutrin razem z SSRI [seronil]. Czuję się dobrze i czuję motywację, taki wewnętrzny napęd, jasność umysłu, a przez to mam też lepszy nastrój. ALE wiem że wellbutrin jeszcze się nie rozwinął w pełni, więc może być jeszcze lepiej Ciekawa jestem co na ten temat powiedziałaby Ania25, ona stosuje wellbutrin już od roku i mogłaby dużo nam przekazać. Mam nadzieję, że ja też będę miała jeden fajny lek na dłuższy czas [a nie tak jak wcześniej na góra pół roku] i że dojdę do równowagi. Inertie- sama się pogrążasz. To co robisz to nie umartwianie, bo asceza ma swój duchowy cel, a Ty dążysz do samospalenia duszy! Uważam że przepisywanie leków nasennych i uspakajających do Wellbutrinu jest jak lanie zimnej wody na rozżarzony piec. Myślę że przez ten nasenny lek nie czujesz działania wellbutrinu, bo tamten znosi jego działanie. Nie jestem lekarzem, wyrażam tylko swoje zdanie. Jestem pewna, że gdybyś poczuła się pewniej i radośniej, miałabyś znajomych i wszystko byłoby dla Ciebie łatwiejsze. Więc walcz, nie poddawaj się. I próbuj zmieniać co się da, żeby tylko było lepiej. Pamiętaj że leki mają nas tylko wspomagać, ale decyzje i działania należą do nas.

Teraz gdy minęło już parę dni i gorączka mi spadła mogę powiedzieć na 100%, że czuję się dobrze po Wellbutrinie. Mam powera, motywacje i jest mi dobrze czuję że dam sobie radę ze swoimi problemami. Nie odchuwam już żadnych nieprzyjemnych objawów. Przypominam, że nadal borę połowę tabletki - 150mg. inertie- ja też studiuję i nie wyobrażałabym sobie życia wegetując. Może zmniejsz dawkę tego leku na noc. Jeśli lekarka przepisała Ci Wellbutrin z takich powodów, to nie rezygnuj zaczekaj bo warto. Do paroksetyny już nie ma co wracać, a skutki odstawienne będą słabnąć i potrwają góra 2 tygodnie. Jeśli ta psychiatra jest niekompetentna zmień lekarza- mamy ich dużo. I nie rezygnuj z opieki lekarskiej, bo sama możesz się zgubić. Sama wiesz jak jest.Musisz poznawać siebie i wiedzieć o swojej chorobie, nie możesz żyć w niewiedzy. Chodź do psychiatry a nawet dodatkowo na psychoterapie. Nadchodzi wiosna- czas regeneracji i odbudowy. Nie czas wegetować. Pomóż sobie a zobaczysz, że potrafisz pokonać złe chwile. Tego Ci życzę!! Wam mówię dobranoc a sama idę czytać książkę [*EDIT*] Kasia000- Wiem, że nie mnie pytałaś ale Ci odpowiem ja w nocy śpię dobrze, ale śpię krócej i czasem trudniej mi zasnąć. Ale nie męczę się i czuję się wypoczęta. A nie tak jak wczesniej- kiedy potrafiłam zasnąć o północy i wstawać w południe.

inertie- Pogorszenie stanu emocjonalnego, może być związane z odstawieniem paroksetyny i działaniem Wellbutrinu. Nie jest to dobry znak, ale nie powinno trwać długo. Spróbuj przeczekać.

inertie- Nie martw się. Wszystkie leki mają wpływ na funkcje seksualne, jak paroksetyna Ci je obniżyła, tak Wellbutrin mógł Ci je podnieść. To nie jest problem ani choroba z którą powinnaś iść do seksuologa, z Tobą jest wszystko w porządku. To jest związane z lekami i jak już masz gdzieś iść, to do psychiatry- bo on ma pełne rozeznanie. Jeśli czujesz że Wellbutrin Ci nie służy i nie możesz już wytrzymać, to go odstaw [ja tak zrobiłam z paroksetyną]. Rezygnowanie z leku nie jest dobre. Ale czasami od samego początku pacjent czuje, że dany lek nie jest dla niego. Ja zawsze przechodziłam katusze, by później było lepiej. Pierwszy raz zrezygnowałam z leku. Czasami jednak nie warto się męczyć, tylko dla tego że lekarz ma podpisany kontrakt z daną firmą farmaceutyczną. Wiemy jak jest- nie wszystkie leki są dla nas, czasami warto zdać się na wiedzę o sobie samym. Spróbuj przetrzymać ten trudny czas, bo może warto. Ale jeśli czujesz że nie dasz rady, niech lekarz zmieni Ci lek.

miko84- a jak długo bierzesz paroksetynę i jak na Ciebie działa?? Czy brałeś kiedyś buspiron [nietypowy lek antydepresyjny, który delikatnie wycisza i uspakaja- jest brany na noc]??? Jak będziemy tak sobie pisać to będziesz miał więcej pytań do swojego lekarza, niż miałeś na początku Z tej anglojęzycznej notatki płyną optymistyczne informacje [dla mnie nawet bardzo optymistyczne, bo dokucza mi uogólniony lęk/ lęki skonkretyzowane też- te pojawiają się częściej ] Ania25- Cały czas bierzesz wellbutrin, jak długo objawy uboczne występowały u Ciebie? Kiedy poczułaś poprawę? Wiem że forum to nie miejsce na zwierzenia itp. przykro mi że życie się gmatwa nawet kiedy ma się wsparcie farmakologiczne. Chętnie porozmawiałabym z Tobą poza forum.

Ania25- Twoje wypowiedzi dają mi dużo nadziei. Chciałabym żeby i u mnie było lepiej. Miko84- Wellbutrin nie będzie lekiem który zmniejszy objawy SSRI. Biorę Seronil [sSRI] + Wellbutrin i objawy uboczne są 10x silniejsze niż po samym SSRI. Nie jestem lekarzem, leki na każdego działają inaczej. Dla tego pogadaj z lekarzem, ale sądzę że on powie Ci to samo. Nie stosowałam minaseryny- lekarka unika silniejszych/ bardziej złożonych środków [to dobrze]. Ale pamiętaj że zawsze jest wybór może Twój lekarz znajdzie coś co Cię uspokoi i zmobilizuje....Brałeś kiedyś paroksetynę, albo escitalopram??-słyszałam że wielu ludziom pomógł. No nie wiem co mam Ci doradzić, ale lekarz Ci pomoże- nie martw się

a co Ci dolega, że lekarz przepisał Ci minaserynę? jeśli można wiedzieć Moim zdaniem SSRI są niezłe, choć mają wiele skutków ubocznych. Ale objawy uboczne trwają krótko i nie są zbyt silne, a lek może pomagać przez kilka miesięcy. Ja sobie chwalę fluoksetynę i fluwoksaminę, a z SNRI dobrze na mnie działała Venlafaxyna. Niestety po kilku miesiącach leki przestawały działać i powracały problemy. Tym razem mam nadzieję że te leki mi pomogą na dłużej.Nie pomagała mi sertralina i paroksetyna, klęską była doksepina. Nigdy nie brałabym leku który wyłącza świadomość, usypia itp. zależy mi na normalnym i aktywnym funkcjonowaniu. [przepraszam, że zamiast nazwy leków podaję nazwy substancji, ale tych było znacznie więcej] [*EDIT*] aha i jeszcze jedno- dziś zmniejszyłam sobie dawkę i objawy uboczne zmalały - nie szumi aż tak w głowie, mam normalną temperaturę, nie pocę się i serce bije normalnie. Zobaczymy jak będzie ze snem

mówię Ci- to nieprzyjemne uczucie kiedy czujesz jakby mózg Ci parował i miał za chwilę wypłynąć nosem i uszami Tak mam lepsze samopoczucie, bardzo szybko myślę,zwiększenie percepcji, szumi mi w głowie. A w nocy kiedy położę się do łóżka słyszę i czuję jak wali mi serce- strasznie głośno i takie piszczenie w głowie.... Nie wiem jak to opisać- jakby mi się synapsy przegrzały- śmieszne to. Nie myślcie że to nie wiadomo co, najwyraźniej tak odczuwam skutki uboczne mówiąc najprościej ze skutków ubocznych u mnie występują następujące: -brak łaknienia, -brak smaku, -osłabiony węch, -problemy z zasypianiem, bezsenność, -hipertermia -drżenie rąk, -szum w głowie, -suchość jamy ustnej, -rozszerzenie źrenic, wzmożona potliwość. No to tyle. Dziś wzięłam połowę tabletki, tak jak pisałam powyżej. Żeby nie odczuwać tak intensywnie objawów ubocznych. Po za tym jestem raczej zadowolona,czuję się dobrze, nastrój stabilny. Z tym że3 ja zaczęłam dopiero brać ten lek- na efekty muszę poczekać. Wcześniej brałam Velafaks 150mg, teraz -od 4 dni, biorę Seronil 60mg+ Wellbutrin 150mg. Nastrój mi się poprawił, czuję w sobie większą siłę. Jest dobrze

witam- mój 4 dzień na wellbutrinie- czuje że mam hipertermię- podkręconą temperaturę ciała, nie mam smaku i osłabiony węch, nie chce mi się jeść, cały czas chce mi się pić. Mogłabym pić wodę litrami! Nie mogę zasnąć- śpię po 2 godziny na dobę. Dla tego będę dzieliła sobie tabletki na pół- w ten sposób każdego dnia będę zażywać 150mg. no i leku wystarczy mi na dłużej. Jestem wyczerpana, zestresowana i niewyspana, na tego typu sytuacje reaguję płaczem [ale to może być związane zbliżającą się miesiączką]. Ogólnie jednak nie narzekam, mogę chodzić i uczyć się- egzamin zaliczyłam na 5. A to najważniejsze.

Czyli ,,nauczyli '' Cię tam jeść. A czy akceptujesz siebie?? Mogę Ci jedynie pozazdrościć i szczerze pogratulować. Mnie te 3 pobyty zrujnowały życie- zamiast mi pomóc. Robiłam całe mile wstecz, zamiast iść naprzód i wychodzić z choroby. Faszerowali mnie strasznymi lekami po których drastycznie tyłam, nie myślałam i byłam na ,,innym świecie''- zrobili ze mnie warzywo. To moje doświadczenie, nie wszyscy tak mają, ale ja już nigdy nie pozwolę się zamknąć. To o czym mówisz jest ciekawe, chciałabym normalnie żyć- ale mam nadzieję że sama sobie poradzę.

evelina- jak pomagają na oddziale zaburzeń odżywiania? Jak to wygląda, gdzie to jest?? Czy to normalny psychiatryczny oddział dzienny, czy jakaś specjalna klinika?? powiedz coś więcej. Na oddziale psychiatrycznym byłam 3 razy w ciągu 10 lat choroby i więcej tam nie pójdę. Teraz chodzę raz na miesiąc lub dwa do psychiatry i na psychoterapię. Terapia mi nie pomaga. Jutro wezmę drugą połówkę - 150 mg wellbutrinu razem z 60mg seronilu. W sobotę wezmę już całą tabletkę 300mg wellbutrinu i 60 mg seronilu. Zobaczymy jak się będę czuła. Mam nadzieję że grypa mnie nie rozłoży bo w niedzielę mam dwa ważne egzaminy. 3majcie się, odwiedzę Was po weekendzie

również mam zaburzenia odżywiania- anoreksję bulimiczną, stany depresyjne i lękowe. Od dziś zaczęłam stosować Wellbutrin. Mam wykupiony Wellbutrin 300mg, ale podzieliłam sobie tabletkę na pół- bałam się. Więc dziś zażyłam 150mg. Na razie nic nie czuję. Miałam brać ten lek razem z Arketisem [paroksetyna] ale po 2 tabletkach Arketisu stwierdziłam że nie dam rady brać go dalej. Na razie ,,testuję'' Wellbutrin, jeśli będzie dobrze to wspomogę go Seronilem [fluoksetyna]. Od kilku dni mam podwyższoną temperaturę- stan podgorączkowy, więc może dla tego czuje sie jakbym spadła z konia. Pokładam nadzieję w wellbutrinie, ze razem z innym lekiem antydepresyjnym pomoże mi wyjść z czarnej rozpaczy i bólu istnienia. Chciałabym zacząć cieszyć się życiem, nie bać się, przestać dążyć do samounicestwienia. Marzę o równowadze. Tak więc trzymam za Was i za siebie kciuki na ,,nowej drodze życia''. Szczególnie za Ciebie Karczoszko- wiem jakim piekłem jest bulimia.