Tremor

Wenlafaksynę brałem przez ponad 2 lata w dawkach 75 lub 150 mg, po czym stopniowo przestała działać. Na razie nie mam ochoty do niej wracać, bo pod koniec naszej "znajomości" czułem się prawie tak, jak gdybym nie brał nic: lęk, brak apetytu, zimno, kluska w gardle, apatia. Może jak przerobię całą farmakopeę to dam jej kolejną szansę. Teraz przez 2 lata jestem na citalopramie i escitalopramie i jestem raczej zadowolony, z wyjątkiem właśnie tego rozleniwienia, o którym pisałem na początku. Charakter mam raczej nadpobudliwy i taka bezczynność mnie denerwuje. Za każdym razem muszę się mocno zmusić, zeby ją przełamać. Rozważam dwa wyjścia: - powrót do paroksetyny: brałem ją jakieś 7 lat temu i dobrze radziła sobie z fobią społeczną. Nie pamiętam, czy aktywizowała - może masz jakieś doświadczenia? - zamiana esci na fluwoksaminę: nigdy jej nie brałem, jest chyba mniej popularna niż wszystkie wyżej wymienione (sądząc po ilości wpisów na forum).

Tremor, A ja polecam jeszcze inne rozwiązanie niż poprzednicy. Możesz zapytać lekarza o zmianę escitalopramu na sertralinę. Niestety sertralina u mnie nie zadziałała, podobnie jak fluoksetyna. Moja psychiatra nie bardzo chce łączyć SSRI z innymi lekami (nie licząc omipramolu, chlorprotiksenu i hydroksyzyny), dlatego raczej nie przepisze mi wellbutrinu do esci. A z tego, co gdzieś tu wyczytałem, sam wellbutrin może nie wystarczyć na zaburzenia lękowe. Moje rozpoznanie to mieszane zaburzenia lękowo-depresyjne.

Hej, doradźcie mi jakiś aktywizujący dodatek do esci (zażywam w dawce 15 mg). Kiedyś brałem wenlafaksynę i chciało mi się dużo ćwiczyć, robić dziesiątki kilometrów rowerem, a na esci bardzo się rozleniwiłem. Wenla niestety przestała działać. Na radę psychiatry niestety nie mogę liczyć. Zaleci powrót do wenlafaksyny na zasadzie "a nuż teraz znowu zacznie działać".

3 tygodnie biorę dawkę 30 mg citalopramu i strasznie mnie nosi, nie mogę spokojnie usiedzieć, muszę czymś się zająć. Czasem mam takie uczucie, jakby wierciło mnie w mózgu. Cały czas coś mnie nakręca, najchętniej wyszedłbym z domu żeby się szwendać do wieczora. To akatyzja?

Właśnie powiedziałem, a psychiatra, że to mania lub hipomania. I że w ogóle za duże dawki biorę (30 mg citalopramu + 10 mg chloprotiksenu na noc). Ja na to, że dopiero taka dawka mi pomaga. Ona na to, że idzie w kierunku zdiagnozowania CHAD i że możemy dołączyć stabilizator, ale najlepiej żebym poszedł na psychoterapię. I na tym się skończyła ostatnia wizyta. Chlorprotiksen jest mi potrzebny, bo rzeczywiście nakręcenie jest tak duże, że trudno mi zasnąć bez tego leku. Czasem prawie mnie wierci w mózgu. Nosi mnie mocno, ale tylko w głowie, nic za tym nie idzie. Poprzednio brałem wenlafaksynę 75 i nie byłem taki nakręcony, ale o dziwo bardziej mnie aktywowała - niby mniejsze nakręcenie, ale więcej działania w realu. Nie pomyślałem, że to może być akatyzja. Dzięki za sugestię. Muszę znowu się zastanowic nad sobą

Cześć wszystkim, moje rozpoznanie: mieszane zaburzenia lękowo-depresyjne (F41.2). Przez pół roku brałem 40 mg citalopramu i działał na mnie nieźle, ale czułem się za bardzo nakręcony. Po pół roku zmniejszyłem do 20 mg i po następnych 3 miesiącach wróciły objawy nerwicy lękowej, dlatego niestety musiałem podwyższyć na 30 mg. Teraz od 3 tygodni biorę 30. Lęków nie ma, ale jest znowu niezdrowe "naspidowanie", nosi mnie, nakręca, czuję jakbym miał ADHD. Czasem sięgam po alkohol, by to spowolnić. Czy to jest mania?

Czyli trzeba zmienić rodzaj leku. Widocznie SSRI nie do końca mi służą. Lekarka mówi, że dla niej to nie problem, możemy przerobić całą Farmakopeę Polską, aż trafimy na coś dobrego. Ale takie podejście lekko dołuje. Chciałbym mieć jakieś wskazówki. Np. co (statystycznie) najlepiej działa u osób, które nie reagują na przeciwlękowe działanie SSRI.

Hej, Mam taką łamigłówkę do rozwiązania. Opiszę wam, co brałem dotychczas (6 lat): - wenlafaksyna w dawce 75 działała na mnie dobrze antydepresyjnie, słabo przeciwlękowo. - wenlafaksyna 150 - lepiej niż 75, ale skutki uboczne nie do przyjęcia. - paroksetyna - słabo przeciwlękowo, średnio antydepresyjnie. - sertralina - nie działała - fluoksetyna - nie działała - citalopram - jak na razie dość dobrze antydepresyjnie, bardzo słabo przeciwlękowo (8 tydzień brania). Wnioski dwa: wenla działa na mnie lepiej niż SSRI SSRI działa u mnie słabo przeciwlękowo. Co teraz radzicie wypróbować? Nie mogę niestety liczyć na psychiatrę, bo ona strzela na chybił-trafił i przyjmie moje sugestie.

Czy komuś z Was nie służy łączenie alkoholu z esci? Jak to się u Was objawia? Czy alkohol może cofnąć postępy w działaniu leku?

Biorę wenlafaksynę 75 od roku i muszę wspomagać się alkoholem, żeby czuć się naprawdę dobrze. 1 kapsułka + 2-3 piwa wieczorem po pracy zapewnia mi dobre samopoczucie następnego dnia. Dzień po tym dobrym dniu znowu czuję się niespokojny, roztrzęsiony i muszę powtarzać "kurację", żeby zyskać dzień dobrego samopoczucia. Coś tu chyba jest nie tak. Zastanawiam się, czy zwiekszyć dawkę wenlafaksyny, czy w ogóle ją zmienić na coś innego. Niby wenla mi pomaga, ale tylko połowicznie. Zlikwidowała depresję, ale z lękami radzi sobie dużo słabiej.

Czy ktoś zamienił wenlafaksynę na citalopram? Mam wrażenie, że wenla nie działa już na mnie tak dobrze, jak kiedyś. A do tego obniża inteligencję, człowiek robi się lekko fajtłapowaty. Moja psychiatra mówiła, że następny do wypróbowania u mnie byłby citalopram, bo kiedyś brałem już paroksetynę. Czy macie jakieś porównanie wenlafaksyny i citalopramu? Moje rozpoznanie to F41.2 - mieszane zaburzenia lękowo-depresyjne.

Czy ktoś z Was też ma wrażenie, że po wypiciu alkoholu wenlafaksyna przez kilka dni działa gorzej i potrzebuje trochę czasu, by znowu wrócić do normalnego stanu? Czy to tylko wkręcanie?

freda dzięki, spróbuję jeszcze poczekać. Może zadziała. Doraźnie wspieram się cloranxenem. W najgorszym razie trzeba będzie "zacząć się pakować i nowego szukać miejsca" Wcześniej próbowałem: - paro - średnio, - fluo - brak reakcji, - sertra - brak reakcji. Co byście polecili na zaburzenia lękowo-depresyjne w następnej kolejności, gdyby wenla jednak nie wypaliła? Sugestia mojej psychiatry to citalopram. Warto?

Hej, Odstawilem wenlę na 6 miesięcy, po czym objawy lęku i depresji wróciły z większym nasileniem. Wróciłem do niej 4 tygodnie temu, ale jakoś nie może zaskoczyć... Wcześniej odstawiałem ją 3 razy i potem za każdym razem potrafiła zadzialać szybciej. Czy warto czekać jeszcze dłużej, czy pora zmieniać lek? Bo jak na razie "jest dobrze, dopóki jest dobrze". W sytuacji kryzysowej pojawia się silny lęk, poczucie beznadziei i pragnienie ukręcenia sobie sznura...

10 i 11 dnia brania sertraliny czułem się już naprawdę nieźle, 12 i 13 dnia wrociły umiarkowane lęki i silne poddenerwowanie. Czuję się chwilami tak, jakbym nie brał żadnych leków. Nawet drobne sprawy potrafią mnie zirytować. Czy to oznacza porażkę sertraliny, czy dać jej szansę i przeczekać to?