Queen Of Darkness

Masz rację Amy Lee. Ja mam dwójkę rodzeństwa, braci, w najgorszych chwilach mogłam szukać u nich wsparcia... Dzisiejszy model rodziny trochę mnie przeraża, biedne te wszystkie jedynaki...

Nie wiem dlaczego ludzie pobierają się z wpadek... dziecko to nie jest moim zdaniem wystarczający powód do ślubu... Postaraj się o żonę i dziecko... Postaraj się aby Twoje dziecko miało szczęśliwe dzieciństwo, ale nic na siłę... Życzę siły i wiary w siebie.

Zgadzam się z powyższym postem. Witamy serdecznie, tak swoją drogą to też jestem miłośniczką języków obcych. Pozdrawiam

Ja powróciłam do Lexapro (wcześniej brałam go ponad 3 miechy) ale lekarka chciała spróbować zmienić... zmieniała na Trittico Cr, byłam na tym g*wnie miesiąc... I przestało mi się chcieć żyć, wróciłam do Lexapro i jest o niebo lepiej. Teraz przede mną matura i dużo stresów, ale myślę, że dzięki Lexapro dam radę. Życzę zdrówka wszystkim

Dwójka... czuję się osamotniona bo chyba nikomu 2 nie wyszła...

sanki ach te dziecięce wspomnienia gej czy lesbijka?

Hej zagłubiątko, mnie tam miło że nie tylko ja jestem tu nowa. Pozdrawiam

A dziękuję bardzo za odpowiedź i życzenia Ja też życzę wszystkim wszystkiego naj w tym 2009 roku

Dzięki za wsparcie shadow_no Mnie też wydaje się że jesteśmy z tego samego rocznika, więc matura przed nami... i to jest mój taki największy cel, tak na tą chwilę...

W tym momencie Dyskoteka Dobro czy zło?

Ja też mam ojca alkoholika... Sporo już przeżyłam, choć mam dopiero 18 lat... Myślę że każdy jest inny i na pewno nie wszystkim pomaga to samo. Mnie np pomaga sport i taniec, wyżywam się robiąc brzuszki, ćwiczenia, skacząc na skakance i tańcząc :) Lubie kiedy wokół mnie jest ład i porządek, dziś w nocy nie mogłam zasnąć, więc zrobiłam generalne porządki w swoim pokoju... przynajmniej nie myślałam o tym że nie mogę spać, tylko miałam jakieś zajęcie, no i efekt jest piorunujący

Ja dzisiaj nie potrzebuję tulenia :) Ale jeżeli ktoś tak, to ja bardzo chętnie. Tulę wszystkich Mam dłuuugie ręce

Właściwie to powinnam tu chyba opisać szerzej swoją historię czy coś... Właściwie to od dziecka (szkoły podstawowej) byłam dość nerwowa...dopiero ostatnio uświadomiłam sobie że to chyba przez mojego ojca, jak byłam dzieckiem bił mamę i znęcał się nad nami psychicznie. Mam założyła sprawę, ale on ją przepraszał i obiecywał poprawę i dostał tylko wyrok w zawieszeniu. Jest jeden plus tego, już nigdy nie uderzył mamy... Ale bywały częste kłótnie w domu. Ja myślałam że to "normalne", chodziłam do szkoły, zdawałam z klasy do klas... miałam swój mały świat. Tak to wszystko było "w miarę dobrze" aż do września 2008 roku... Postanowiłam wyjechać na wakacje zarobić sobie (mam kuzynkę w Anglii) byłam tam całe wakacje, w domu teoretycznie było wszystko ok... Bardzo tęskniłam, nawet za ojcem... ale najbardziej za mamą i braćmi. Wreszcie nastał upragniony dzień powrotu do kraju, wróciłam zadowolona, szczęśliwa, pewniejsza siebie... Zaraz widziałam że coś jest nie tak, ale nie przyjmowałam tego do siebie. Na następny dzień mój starszy brat (i zarazem najlpszy przyjaciel) poinformował mnie że ojciec wyje... go z domu, bo nie podoba mu się jego dziewczyna i już... Mój brat musiał znaleźć pracę, mieszkanie (dopiero skończył Technikum w tym roku) Mam nie potrafiła się z tym pogodzić, zaczęły się straszne awantury (o których prawie zapomniałam będąc w Anglii i idealizując rodzinkę) których ja nie potrafiłam znieść. Najpierw zaczęłam mieć obniżony nastrój, cały czas chciało mi się płakać, po jakimś tygodniu doszły do tego bóle głowy i ataki paniki (miałam wszystko gdzieś, chciałam się rozpłynąć, niestety nie potrafiłam ze sobą skończyć). Przez te bóle głowy zaczęłam opuszczać szkołę, zaczęłam mieć rożnego rodzaju schizy... bałam się wszystkiego i wszystkich, po prostu życia. Na szczęście moja mama w porę zauważyła co się ze mną dzieje, najpierw poszłyśmy do neurologa, po wykonaniu badań dostałam dość silne leki. oprócz tego chodzę do terapeutki. W tej chwili czuję się dużo lepiej, chociaż miewam jeszcze trudności z zaśnięciem i stany lękowe... Mam z ojcem doszli do porozumienia, brat mieszka z dziewczyną, studiuje i pracuje a ja mam mieć nauczanie indywidualne od tego półrocza... Nie wiem czy to happy end, ale jak dla mnie, znaczy to dużo...

Zdecydowanie touchpad :) Białe czy czarne?

Przejrzałam cały ten temat, co trochę potrwało... i też nie potrafię Ciebie Friends zrozumieć, proponuję Ci jeszcze raz i na spokojnie prześledzić rady innych... Bo moim zdaniem (i nie mówię Ci tego po to żeby Ci "dokopać") ten chłopak się do Ciebie nie odezwie, bo się przestraszył...