Sensys

Dobry wieczór, chociaż konto posiadam już ponad rok to dopiero parę dni temu wróciłem tutaj i udzielam się częściej. Nadrabiam swój wcześniejszy nietakt i chciałem się z wami przywitać:) Coś o mnie? Urodzony w latach 90, żałuję że nie mogłem ich jako dorosły przeżyć. Lubię technologie oraz pokrewne dziedziny, bardzo mocno siedzę od wielu lat w psychologii warsztaty, szkolenia, książki, rozmowy, próby psychoterapii, praca nad sobą, medytacja itp. Bardzo lubię naukę, historię szczególnie czasy 2 wojny światowej, kryminalne historie, seriale, filmy, czasem książki. Muzyka rróżna trance, dance, ambient, czasem rap, rock, lata 80 i 90 oraz wcześniejsze, muzyka filmowa, klasyczna. Kiedyś człowiek sportu, teraz człowiek, który powoli wraca do sportu i medytacji:)

Witaj na forum:) Twój post mnie zachęcił do tego, że sam powinien/dobrze by było swój założyć i się przywitać

A tak faktycznie masz racje zbyt pochopnie to napisałem.

@Verinia"Dlaczego każdy lekarz psychiatra odradza mi terapię? Dziwne." Nie zapytałaś żadnego dlaczego odradzają? Co do psychoterapii psychodynamicznej ma ona trochę ciemnych i negatywnych stron, które mogą mocno zaszkodzić niektórym. Musi być to ktoś naprawdę dobry i mocno etyczny. Istnieją ludzie, którym psychoterapia pomogła i to bardzo nawet Ci mogę odcinek podesłać o gościu, który kiedyś był bardzo zły i zabił człowieka, w więzieniu przeszedł psychoterapie i po wyjściu tak zmienił swoje życie na pozytywne, że szok. Eric Kandel neurobiolog, laureat nagrody nobla udowodnił, że praca mentalna, psychoterapia zmienia realnie mózg. Niestety też jest sporo specjalistów z dziedziny psychologii i psychorerapii, którzy są słabi lub średni sam takie osoby spotkałem, a nawet takie które łamały kodeks psychoterapeuty, przykre. Trafić na kogoś naprawdę dobrego nie jest łatwo.

Kurcze 18h snu to nieźle 13h też... Kiedyś jak dostałem od pewnej dziewczyny nasenny lek kwetiapine 25mg obawiałem się wziąć jak ulotkę przeczytałem na co to jest hah to pamiętam, że spałem po nim jakoś 16h... Dobry nasenny tylko ciężko po nim w ciągu dnia funkcjonować przynajmniej dla mnie heh. Dzisiaj pospałem jakoś 7h oczywiście z przebudzeniem się na siku, a jakoś czuje się nie do końca zregenerowany, a jeszcze brzuch mnie coś zaczął napieprzać, ale to raczej nie okres akurat

Zamiast wyciągnąć jakąś lekcje, autorefleksje z tego, że Ci ludzie zwracają uwagę na zachowania Twoje to piszesz jakieś infantylne i głupie teksty o założeniu jakiegoś klubu... No cóż tak jak myślałem empatia i wyciąganie wniosków nie jest Twoją mocną stroną. To, że ktoś Ci nie sygnalizuje albo nie pisze nie oznacza, że tak nie jest. Koniec tego offtopu.

Ciebie widzę każdy atakuje jak ktoś napisze nie po Twojej myśli albo zwróci uwagę nawet Ci już nie odpisałem na tym priv to nie ma sensu i nie warto, ale dobrze wiedzieć, że jak Ci się zwróci uwagę na coś to tak Cię strasznie dotyka i to właśnie Ty atakujesz. Napisz jeszcze, że Cię wyzywałem tutaj Ja Ci zwróciłem uwagę, że nie potrafisz o tym temacie pisać delikatnie gdzie dotknęłaś jakieś osoby i miałaś nie pisać odnośnie tego tematu jesteś niekonsekwentna i nie szanujesz nawet własnych słów nie potrafiąc się ich trzymać. Mam wrażenie, że empatia i takt w tak delikatnych tematach jest Ci bardzo obca wyciągnij jakieś wnioski i pomyśl czasem o innych.

Odnosisz się do jego wypowiedzi, potem nie chcesz odpowiedzieć. Piszesz, że nie będziesz pisać tu o penisie, a kolejne kilka wiadomości napisałaś odnośnie tego tematu. Zdecyduj się bardzo niekonsekwentna jesteś no i jak sama zauważyłaś nie potrafisz delikatnie pisać o tym temacie to po co go dalej wałkujesz? Niektórym osobom, które zwróciły na to uwagę w tym autor sprawiłaś przykrość itp.

Z tajemnic to wiesz tylko zdjecia i filmiki tamte przejrzałem wiesz które;)

Okey rozumiem po części, ale aż tak odklejony nie jestem by wymyślać o kimś z kim nawet kontaktu nie miałem Z czego wynika to wyczulenie na swoim punkcie?

Myślałem, że się zorientujesz, że to nie do Ciebie było pisane tylko do Dalila

Oj, trochę specjalnie to napisałem, ale lubi kłamać i ironizować Tak nawiasem Twoja sygnatura kojarzy mi się z Mr Robot widziałaś?

Ja bym jej nie wierzył za bardzo

Trzeba by było założyć, że ma cechy ludzkie

No nie wszystko można wyjaśnić naukowymi argumentami. Przykładowo są leki gdzie medycyna nie wie dlaczego to działa nie zna w pełni mechanizmu, a jednak działa. Skąd wiesz, że nikt nie doświadczył krasnoludków?:) Wiesz to co jest widziane przez oczy jest filtrowane przez umysł, więc wcale może tego nie być. Dopiero w 2018 roku udało się naukowcom wyjaśnić jak działają pralki:) Więc zajmują się przeróżnymi rzeczami. Bardzo fajnie i prosto wytłumaczyłeś:) Porównanie z badaniem oka stetoskopem akurat świetne — faktycznie, nauka nie jest narzędziem do wszystkiego. Ale właśnie dlatego jest wartościowa — bo sama wie, że nie wie wszystkiego i próbuje zrozumieć coraz więcej. Ksiądz wierzy, naukowiec sprawdza — i dobrze, że są oba spojrzenia, bo jedno daje sens, a drugie dowody. To, o czym piszesz — o tym połączeniu między ludźmi na odległość — to rzeczywiście temat, który naukowcy badali. Nie telepatia w sensie "czytania myśli", ale zjawiska empatii, synchronizacji fal mózgowych, mikroekspresji, a nawet tego, że ludzie w bliskich relacjach potrafią reagować na siebie podświadomie (np. podobne rytmy serca, oddechu). Więc nie trzeba tego sprowadzać do "magii" — ale też nie trzeba odrzucać jako głupoty. Po prostu jeszcze nie wszystko umiemy wyjaśnić. Jeśli jesteś otwarta i ciekawa to polecam przeczytać:) O co chodzi z tą metodą naukową? Kiedy próbujemy ocenić czy coś działa – np. czy dany lek pomaga wyzdrowieć w przypadku danej choroby -mamy przed sobą duże wyzwanie. W normalnej sytuacji może być masa czynników, których nie bierzemy pod uwagę – indywidualny stan zdrowia, wpływ innych leków, genetyka, niedoleczone inne choroby, itp. Dlatego tak naprawdę nie jesteśmy w stanie powiedzieć w oparciu o pojedynczy przypadek, czy coś zadziałało, czy nie – próbujemy przypisać skutek przyczynie, ale może to być po prostu nietrafne. Możemy zakładać, że dany lek pomógł – a tak naprawdę to dana osoba miała po prostu silny organizm, który sam zwalczył chorobę – i przypadkiem miało to miejsce niedługo po podaniu leku. Stąd metoda naukowa. Polega ona na takim zaaranżowaniu sytuacji, aby dało się porównywać tylko jedną kluczową zmienną (czyli rzecz, której skuteczność chcemy sprawdzić) i jej wpływ na całą sytuację. Uzyskujemy to dzięki kilku zagraniom, z których najważniejsze to: a) Dobór odpowiednio dużej próby (czyli zwykle odpowiednio dużej grupy ludzi) – dzięki temu te wszystkie inne czynniki, mogące zaburzać wynik, będą się losowo rozkładały w całej próbie. Niektórym osobom genetyka pomoże, inni będą mieli gorsze geny w danym kontekście, itp. Wszystkie wpływy się rozłożą po równo i ich efekt będzie zniwelowany, zostanie tylko efekt samej badanej zmiennej. b) Próba musi być też reprezentatywna – tzn. stanowić stosunkowo typowy wycinek populacji, co do której chcemy wyciągać wnioski. Gdybyśmy np. mieli w próbie za dużo osób w bardzo dobrym stanie zdrowia, albo za dużo poważnie chorych, wyniki byłyby zakrzywione. Podobnie, gdybyśmy prowadzili sondaż przedwyborczy w siedzibie którejś z partii, wyszłoby na to, że ta partia ma 100% poparcia – ale przecież w wyborach będą głosowali też zwolennicy innych partii. a) i b) pozwalają nam sprawdzić wpływ zmiennej. ALE zawsze jest ryzyko, że aparatura pomiarowa jest błędna, albo że badacz jest uprzedzony i podświadomie selektywnie dobiera wyniki. Dlatego stosujemy też… c) Replikację – a więc powtórzenie badania przez inny zespół, w innym miejscu i czasie. Im więcej replikacji – tym bardziej wiarygodny wynik. Wszystkie wyniki ocenia się bowiem miarą wiarygodności – od tego mamy taką wartość jak „p”, które w uproszczeniu mówi nam o tym, jaka jest szansa na to, że uzyskane wyniki wyszły nam czysto losowo. Oczywiście, im niższe „p” tym lepiej. Replikacje wymagają też, by cała procedura była wystandardyzowana – tzn. by proces badania dało się powtórzyć niezależnie. [br] Ale… co jeśli replikacje dają różne wyniki? Wtedy mamy d) Metaanalizy i systematyczne przeglądy literatury – czyli metody przeglądu dużej ilości badań w określonym temacie i łączenia ich wyników w jedną całość. Narzędzia metaanalizy są już tak rozbudowane, że potrafimy nawet wychwycić sytuacje, w której jakieś wyniki nie były publikowane (np. ktoś wykonał replikację badania, nie uzyskał potwierdzenia, ale uznał, że musiał się pomylić i nie oddał tych wyników do druku w publikacji naukowej). A’propo publikacji naukowych, od tego mamy jeszcze mechanizm piąty, czyli e) Proces peer-review, czyli recenzji koleżeńskiej. Wyniki badań nie są po prostu publikowane ot tak – musisz je poddać tzw. recenzji koleżeńskiej, analizie przez kolegów po fachu, którzy wychwycą ew. błędy i nadużycia. f) Peer-review działa też wstecznie, co jakiś czas weryfikuje się opublikowane badania szukając w nich ew. problemów i czy nowych, niedostrzeżonych zależności i wielu naukowców zbudowało na tym swoją karierę. Żaden z tych systemów sam w sobie nie jest idealny. Ale połączone tworzą bardzo ciasne sito, które pozwala nam dotrzeć do tego co działa, w oparciu o doświadczenia nie jednej osoby, a setek albo tysięcy, wyizolowane od całej tej masy czynników zaburzających oraz wyizolowane od indywidualnych uprzedzeń badaczy i poddane niezależnej weryfikacji całej procedury. Dzięki temu nauka pozwala nam stwierdzić co działa, a co nie – obiektywnie. źródło: https://tinyurl.com/metodanaukowa

@Dalila_ gdybyś wiedziała jak nauka działa i jak są wykonywane rzetelne badania naukowe to byś tego nie pisała i śmiała byś się z tego co Ty napisałaś. Nauka nie ma możliwości udowodnienia, że coś absolutnie nie istnieje - zwłaszcza jeśli mowa o bytach, które nie mają mierzalnych właściwości, nie dają się zaobserwować zmysłami ani za pomocą instrumentów, i nie wchodzą w żaden powtarzalny kontakt z rzeczywistością fizyczną. To klasyczny problem tzw. negatywnego dowodu - czyli zasady, że brak dowodu nie jest dowodem braku. Dlatego naukowcy nie twierdzą, że Boga lub bytów nadprzyrodzonych nie ma, lecz jedynie, że nie istnieją żadne wiarygodne, powtarzalne dowody naukowe na ich istnienie. Kiedy więc pojawiają się stwierdzenia, że „naukowcy udowodnili, iż nie było kontaktu z bytem nadprzyrodzonym”, nie oznacza to, że dowiedli oni nieistnienia Boga. Oznacza to jedynie, że w konkretnym badanym przypadku - na przykład w zjawisku uznawanym za cud, objawienie czy wizję - nie znaleziono żadnych przesłanek wskazujących na udział czynnika nadnaturalnego. Innymi słowy, wszystko, co zaobserwowano, można wyjaśnić znanymi prawami fizyki, biologii czy psychologii. Naukowcy w takich sytuacjach stwierdzają więc: „Nie znaleźliśmy dowodu, że działał tu czynnik nadprzyrodzony”, a nie: „Udowodniliśmy, że żaden czynnik nadprzyrodzony nie istnieje”.

W ciągu lat przeprowadzono wiele badań medycznych, neurologicznych i psychologicznych wizjonerów — głównie przez niezależnych lekarzy i naukowców, m.in. z Francji, Włoch, Szwajcarii. Wyniki: EEG, EKG, puls, reakcje źrenic i czucie bólu podczas rzekomych ekstaz badano wielokrotnie (np. w latach 1984–1998). W czasie „objawień” odnotowano: nagłe, równoczesne wejście w stan ekstazy, brak reakcji na bodźce zewnętrzne (światło, dźwięk, ból), stabilny rytm serca i oddechu, a po „zakończeniu” — nagły, jednoczesny powrót do normalności. Te obserwacje nie potwierdzają zjawiska nadprzyrodzonego, tylko wskazują, że wizjonerzy nie symulują i że ich przeżycie ma autentyczny charakter psychofizjologiczny (czyli jest realne dla nich, ale niekoniecznie pochodzenia boskiego). Nie stwierdzono żadnych anomalii wskazujących na chorobę psychiczną czy oszustwo — ale też nie dowiedziono kontaktu z bytem nadprzyrodzonym. Ludzki umysł potrafi zobaczyć, usłyszeć lub odczuć coś czego nie ma jesteśmy podatni na błędy poznawcze, więc to nie jest żaden dowód że tak było z tymi duchami czy że u Ciebie się wydarzyło niestety. Pareidolia – naturalna skłonność mózgu do widzenia znanych kształtów (np. twarzy) tam, gdzie ich nie ma (na zasłonie, w cieniu, w dymie). Halucynacje hipnagogiczne – obrazy lub dźwięki pojawiające się między jawą a snem, często bardzo realistyczne. Stres, żałoba, lęk, izolacja mogą wywołać halucynacje wzrokowe lub słuchowe. Mózg jest zaprogramowany, by szukać znaczenia — nawet w chaosie. Gdy widzi cień, szmer lub nagłą zmianę światła, wypełnia lukę interpretacją: „to ktoś”. Mikrowyładowania w płacie skroniowym (badane m.in. przez Michaela Persingera, tzw. God Helmet) mogą wywołać silne wrażenie obecności kogoś w pokoju. Epilepsja skroniowa lub migreny wzrokowe mogą powodować wizje postaci lub światła. Infradźwięki (dźwięki o niskiej częstotliwości) — niesłyszalne dla ucha, ale wywołujące wibracje w gałkach ocznych, przez co ludzie widzą „cienie” lub czują „czyjąś obecność”. Znany eksperyment z 1998 r. (Vic Tandy, Uniwersytet Coventry): „nawiedzone” laboratorium przestało budzić lęk, gdy wyłączono wentylator emitujący infradźwięki. Zmienność pola elektromagnetycznego może wpływać na układ nerwowy i wywoływać uczucie niepokoju lub „czyjejś obecności”. Zatrucia (np. tlenkiem węgla, pleśnią, toksynami) potrafią powodować omamy i poczucie obecności. W kulturach, gdzie wiara w duchy jest silna, sugestia społeczna zwiększa częstość takich doświadczeń.

Potrafię sobie to w jakikolwiek sposób wyobrazić i poczuć chociaż możesz mi nie wierzyć. Nigdy nie wiadomo może akurat się dowiesz jak to jest być z kimś. To nie jest śmieszne nie wiem jak można by było być takim cymbałem lub cymbalicą by to kogoś bawiło prawie każdy chce być z kimś chociaż zdarzają się osoby, które nie chcą może porozmawiaj może z jakimiś mnichami, którzy z własnego wyboru żyją bez drugiej osoby? Może zapoznaj się z buddyzmem? Często mogą być bardziej szczęśliwsi niż ludzie w związkach, bo ludzie w związkach paradoksalnie często są samotni albo przeżywają bardzo trudne rzeczy albo jeszcze gorzej... A powiedz mi czym się zajmujesz zawodowo odnajdujesz w tym chociaż spełnienie jakąś radość?

@Dryagan Łatwiej tamte wątki znaleźć, które są archiwalne niż ten, który podałeś, zazwyczaj, a praktycznie zawsze na forach dyskusyjnych nie ma wątków, które są zdublowane szczególnie takie rozbudowane, więc mogłem założyć że był jakiś stary, okazuje się, że więcej i myślałem, że nie ma żadnego to chyba proste do zrozumienia? A nie przeszukiwałem głębiej i więcej z założenia jak fora dyskusyjne działają lub działały w przeszłości. Już wiesz czego mogłem nie zrozumieć lub czego nie zrozumiałem? Mam wrażenie, że jakoś pejoratywnie piszesz i jest to dziwne. Spokojnie kontynuacja będzie w tamtym wątku.

To w takim razie jest kilka tematów tych samych. Dlaczego akurat na ten zwróciłeś uwagę?

W jakich godzinach najczęściej? W sumie to i to więc FD, a Ty się czym zajmujesz zawodowo?

Hejka żyje ktoś tutaj jeszcze z Poznania? Może jakieś nowe osoby dołączyły lub te które się udzielały chcą się poznać?

Hejka, wpadłem na pomysł założenia tego wątku dla ludzi, którzy siedzą po nocach celowo lub nie celowo nie mogąc spać. Kiedyś taki wątek był z tego co widziałem, ale ostatnia wiadomość z 2014 roku... więc lepiej było założyć nowy:) Pomyślałem też o czacie mógłbym zorganizować/napisać taki dla tego forum nawet jeśli miałoby być to zewnętrzne narzędzie, a może w przyszłości uda się zintegrować z tym forum co wy na to?

Dlaczego tak wielu ludziom ciężko jest się pogodzić ze śmiercią i tak bardzo jej się boją jeśli za życia są już martwi? Zdecydowanie ciężej się pogodzić z tym, że za życia się nie żyło niż ze śmiercią.

Przykro mi naprawdę odczułem ból z czym musisz się mierzyć. Niestety tak naprawdę sam psychicznie się kiedyś zamknąłeś i zablokowałeś na ludzi na kobietę też, bo są mężczyźni niepełnosprawni którzy mają kobiety pełnoprawne, są mężczyźni z deformacją twarzy, tacy bez nóg i bez rąk, którzy mają również bliskie osoby to kwestia mentalności i psychiki. Życzę powodzenia nadal masz szansę kogoś poznać tylko musisz ją sobie dać wiem, że to cholernie trudne domyślam się.