Potejto

Cześć. Moim zdaniem chodzi o to, że używanie alkoholu do regulowania swoich uczuć to prosta droga do uzależnienia. Terapeuta chce Cię przestrzec, nie urazić

Cześć wszystkim. Zaburzenia lękowe zaatakowały mnie już trzeci raz, a raczej trzeci raz zdobyły taką siłę by sparaliżować moje życie. Znam to forum od mojej pierwszej walki z nerwicą, uczestniczyłem tu w swoich najgorszych momentach jednak dopiero teraz wpadłem na to by się przywitać Moim problemem są natrętne, przykre myśli, objawy somatyczne i tiki nerwowe. Prowadzi to do wyczerpania i tracenia nadziei. Brakuje mi energii żyć tak dalej. Znowu po nie długiej przerwie to wróciło z taką mocą że musiałem skorzystać z pomocy psychiatry. Od kilku dni wchodzę na leki. Moja nerwica to taki przeciwnik, który bierze moje kompleksy, obawy, słabe strony i używa ich do niszczenia mnie. Towarzyszy mi ona chyba od dziecka jednak większość czasu nie miała tyle siły by tak skutecznie mnie atakować. Naszły mnie w ostatnich dniach pewne refleksje skąd ten ponowny atak. Czemu wracam znowu do punktu wyjścia. Odkąd pamiętam byłem strachliwy i nie śmiały. W szkole np. obawiałem się zmoczyć gąbkę, wytrzeć tablice, podlać kwiatki z obawą że popełnie jakiś błąd i będą się ze mnie śmiać. Zawsze trzymałem się na uboczu, starałem się nie zwracać na siebie uwagi. Nie podejmowałem żadnych wyzwań z obawą przed porażką. Tak przebrnąłem przez okres edukacji. Na samych dwójkach bo prawie się nie uczyłem, nie miałem do tego motywacji i wiary że mogę coś osiągnąć. Cały czas zrezygnowany po najniższej linii oporu. Potem nastało dorosłe życie i coraz bardziej stresujące doświadczenia. Jednak jakoś sobie poradziłem. Zdałem prawo jazdy, znalazłem pierwszą pracę, sumiennie pracowałem ale chyba wtedy zaczęło to zmierzać w złą stronę. Zacząłem rezygnować ze spotkań z kolegami (których miałem kilku), nasze relacje zaczęły się osłabiać. Zacząłem popijać po 1-2 piwa wieczorem by poprawić sobie humor. W Wekeendy wiadomo że więcej. Poza pracą i domem praktycznie nie miałem życia. Praca była dla mnie najważniejsza by zdobywać pieniądze na "lepsze i bezpieczne jutro". Każdy dzień wyglądał tak samo - praca, ogarnięcie w domu, zakupy (głównie piwka i szlugi) i popijanie do internetu / gierek tuż przed snem. Relacje z znajomymi praktycznie umarły, zostałem sam. Moje życie było mega nudne i bez celu i marzeń. Zacząłem się coraz bardziej zamykać w strefie komfortu. Nawet przestałem chodzić do kościoła bo zacząłem mocno się wstydzić tików nerwowych i ciężko mi tam było wytrzymać. Nie pojadę już samochodem do miasta chociaż kiedyś nie powodowało to u mnie tak przesadnego stresu. Praca, którą dobrze znam zaczęła powodować u mnie lęk i obrzydzenie. Z rana przed pracą zaczęły się odruchy wymiotne i mdłości. W pracy czasami dopadały mnie inne typowe somaty nerwicy. Teraz wiem że muszę przebudować swoje życie. Zadbać o relacje międzyludzkie, rodzinę, o swój samorozwój, znaleźć cele. By każdy dzień był wartościowy. Nie mogę gnić dalej w strefie komfortu bo to mnie wykończy. No i alkohol chcę porzucić na zawsze bo z pewnością potęgował moje rozbujałe emocje, zabijał ambicje i odbierał czas. Trochę się rozpisałem ale dało mi to trochę ulgi. Pozdrawiam

Ja miałem kompletnie wyłączony popęd seksualny przez pierwsze 2-3 tygodnie leczenia, potem zaczęło powoli wszystko wracać do normy.

@Venencja powinno być teraz łatwiej bo juz przez to przechodzilas i wiesz że to tymczasowe co do szybkosci działania to nie ma reguły niestety

Spokojnie, kto jak kto ale psychiatra powinien okazać zrozumienie i "zaopiekować sie" pacjentem, krzywda tam ci się nie stanie jeśli chodzi o radę to może przećwicz przed wizytą co chcesz powiedzieć, poukładaj myśli. Możesz nawet to zapisać na kartce by nie zapomnieć.

@zoom z wymienionych przez ciebie lekow paro cieszy sie najgorsza sławą. Serta jest lajtowym lekiem pierwszego rzutu.

@Venencja tak, wrocilo jakies 4 miesiace po zakonczeniu leczenia ale wydaje mi się że duży wpływ na to miało tragiczne wydarzenie w rodzinie. Teraz jestem na innym leku, już się rozkręcił i czuje się spoko

Hej @Venencja to super że udaje ci się z tego wyjsc ja w miedzyczasie skonczylem leczenie ale po kilku miesiacach musialem niestety zacząć na nowo samemu lepiej nie odstawiać i to w dodatku z dnia na dzień. Ja schodziłem stopniowo z 10 na 5 i nie miałem żadnych nieprzyjemności

Przyganiał kocioł garnkowi sam napisałeś z tego konta że piłeś codziennie. Czy to takie ważne kto ma jakie źródło problemu?

Pregabalina nie ma podjazdu do alpry i rozkręca się czasami nawet 2 tygodnie. Branie pregi i alpry jednocześnie ma taki sam sens jak antydepresanty+alpra

@Szczebiotka pamiętam że na somaty podziałało w 100% ale na natretne rozmyslanie nie do końca.

@Szczebiotka rok temu bralem esci w dawce 10mg i sporo dobrego moge o tym leku powiedzieć ale nie to że pobudzal do dzialania. Mialem po tym leku raczej lekka zamulke i spokój.

Elicea to escitalopram czyli też ssri. Masz na tym forum temat o tym leku

@Cheerful wachania nastroju przy wchodzeniu na lek są normalne. Z czasem się to wszystko powinno ustabilizowac. Jeśli już miałeś lepszy dzień na leku to jest dobra prognoza

Lecze się samymi lekami antydepresyjnymi i trochę edukuje się nt. psychologii. jakoś nie jestem pozytywnie nastawiony do psychoterapii ale nie wykluczam że kiedyś spróbuję:) początki leczenia były bardzo trudne, pierwsze dni i tygodnie... ale teraz już jest bardzo dobrze i bez większych problemów pracuje dalej:)