mawae

Mały update. Rozmawiałem ostatnio z psychiatrą i wg niego nie ma potrzeby nic zmieniać na tym etapie, zalecił kontrolną wizytę za 3 miesiące. Wg niego może to wynikać z okresu jesienno-zimowego i braku witaminy D. Trudno mi się z tym zgodzić, bo w okresie wakacyjnym było podobnie i też regularnie suplementuję minerały i witaminy. Zobaczymy za 3 miesiące :)

29

Od roku biorę Escitil, najpierw w dawce 5mg, potem 10mg, a od pół roku w dawce 20mg. Mam poczucie, że pomaga na lęki i ataki paniki. Jest ich mniej i występują z mniejszą intesywnością. Natomiast lek miał także pomóc w radzeniu sobie z melancholią, ograniczoną motywacją, ograniczoną energią "do życia", ale nic takiego się nie dzieje. Mam wręcz wrażenie, że uspokojenie lęków pogłębioło melancholię. Czy ktoś z was spotkał się z czymś takim? Czy lekarz zalecił inne podejście w leczeniu?

Kojarzę ten motyw. Im więcej rzeczy mamy na głowie lub gdy przybędzie ich bardzo dużo w krótkim czasie to bywa tak, że ich ciężar przygniata i nie chce się nic robić. Moja rada jest taka – możesz spróbować wypisać na kartce rzeczy o największym i najmniejszym priorytecie dla Ciebie, spróbować odpuścić sobie część spraw w tym momencie, mniej „emocjonować się” rzeczami (tj. przypisywać sprawom mniejszą dawkę emocji). Wspominana kartka często pomaga mi przelać myśli i częściowo emocje na kartkę papieru. Mając tę kartkę czuję się lepiej bo mniej myślę o tym. Inna sprawa. Możesz poświęcać godzinę dziennie na sprawy związane ze studiami i ani minutę więcej. Robisz kolejne rzeczy z listy i po 60 minutach kończysz, bez rozwlekania tego na cały wieczór lub weekend. Jak masz rzeczy trudniejsze i łatwiejsze to zastanów się czy nie zacząć od tych drugich, a pomiędzy wpleść te pierwsze. Lub odwrotnie. Na koniec pamiętaj aby w chwilach zwątpienia lub nie mocy postarać się mniej krytykować siebie, a częściej próbować przemycić taką myśl – ok, dzisiaj udało się zrobić tylko 3 z 10 rzeczy, nie szkodzi, jutro postaram się aby zrobić 4 z 10. Małymi krokami do przodu.

Piję herbatkę

Mi lekarz zwiększył dawkę Escitil z 10 mg do 15 mg. 10 mg wystarczyło aby ograniczyć ataki paniki i lęki, ale nie pomogło na objawy depresyjne. Skutków ubocznych nie miałem, ani przy 5 mg (początek przyjmowania leków), ani przy 10 mg. Czasem się zastanawiam czy to rzeczywiście działa, czy może placebo odgrywa jakąś rolę...

Ja biorę Escitil na zaburzenia depresyjno-lękowe i epizodyczne ataki paniki. Brak skutków ubocznych, ew. przyrost wagi. Miał działać po 3 tygodniach, u mnie zaczął od razu. Pierwsze kilkanaście dni rzeczywiście było na duży plus, a po 4-5 tygodniach chyba wyczerpała się możliwość tego leku. Wróciły częściowo lęki i ataki paniki. Na razie biorę zgodnie z zaleceniami (10 mg), zobaczę co powie lekarz na kolejnej konsultacji.

Dziękuję za przywitanie!

Cześć, miło mi Was wszystkich tutaj poznać. To mój pierwszy post na tym forum. Mam 31 lat i podjąłem pierwszą niesamodzielną próbę wyjścia z zaburzeń depresyjno-lękowych. W skład moich objawów wchodzi stres związany z pracą, frustracja, brak motywacji i energii do działania, ataki paniki i lęki w niektórych sytuacjach, racjonalizowanie każdej emocji. Jestem po spotkaniu z psychiatrą, przypisał lek na zaburzenia, a niedługo rozpocznę terapię w podejściu psychodynamicznym i psychoanalitycznym. Jeżeli ktoś zmaga się z podobnymi (lub nie) wyzwaniami to z checią pogadam. Dzięki!