Amanda55

Nie wiem jak u Was, ale u mnie przez tą całą sytuację na Ukrainie, mój lęk tak się powiększył, że nie mogę wytrzymać. Oczywiście wszystko bóle somatyczne na raz mam, na zmianę to nie mogę oddychać albo mi słabo i serce kołacze.

Motylek31 ja po problemach z kręgosłupem ujawniły się lęki o własne życie i zdrowie oraz taka mania, że zapętliłam się w tym strachu o siebie. Miałam multum badań wykonywanych i wychodzi na to, że reszta moich narządu pracuję dobrze i na pewno nie mam żadnej choroby. Jeśli tylko poczuje się jakoś inaczej coś mnie strzyknie, zaboli itp. ja mam w głowie wizję ciężkiej choroby albo nagłego zgonu, że nikt nie zdąży mi pomóc Przez to też boję się wychodzić z domu, chociaż z tym walczę, kilka razy zrobiło mi się słabo w sklepie. Byłam u psychiatry i tobie też radzę iść to żaden wstyd. Dostałam leki, ale nie czułam się po nich najlepiej i czekam na kolejną wizytę. Zapisałam się też na psychoterapię na NFZ, ale na to akurat chwile poczekam. Ważne, żeby szukać pomocy, a nie męczyć się z tym samemu, bo naprawdę można zbizikować. Widzę to po sobie. Byłam dziewczyną, która góry mogła przenosić, niczego się nie bała, a aktualnie wyjście z domu czy minimalny zawrót głowy potęguje we mnie wielki lęk.

Motylek31 strasznie Ci współczuje. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić co czułaś kiedy dowiedziałaś się, że ma raka. Ale myślę, że w tej twojej obsesji w której, szukasz nowych chorób potrzebny jest ci psychiatra lub psychoterapeuta nie warto się męczyć, czasem lepiej poprosić o pomoc.

Marlenka85 strasznie Ci współczuję, ale pomyśl sobie tak na spokojnie, te objawy, które napisałaś, że masz mogą świadczyć o szeregu innych chorób. Stany podgorączkowe wieczorami są jak najbardziej normalne. Zawsze wieczorem temp. ciała człowieka jest najwyższa. Ja czasem podczas złego stanu psychicznego i stresowania się miałam z automatu podwyższona temperaturę, a nie miałam żadnej infekcji ani stanu zapalnego w organizmie. Czy bierzesz jakie leki przeciwlękowe? Może lekarz powinien ci wypisać chociaż hydroksyzynę, abyś mogła iść spokojnie na wizytę i się przebadać. Całkowicie cię rozumiem, Cierpię podobnie jak ty. Od dwóch lat jestem wrakiem człowieka, jak patrzę na swoje stare zdjęcia to zastanawiam się czy kiedykolwiek jeszcze będę się dobrze czuć. Ale wierzę w to głęboko, że trzeba walczyć i nie da się ponieść swoim lękom. Nie wiem jak Wy, ale ja od tej pogody chyba mam nasilenie moich objawów. Serce mi kołacze, cały czas mam jakieś duszności i schizy, że się uduszę. Chociaż próbuję, sobie tłumaczyć, że jeśli było by to coś poważnego to już dawno bym się udusiła, albo to, że mam te objawy od dwóch lat to już powinnam dawno nie żyć, jeśli świadczy to o jakiejś poważnej chorobie. No, ale mój mózg oczywiście wszystko wyolbrzymia i jeszcze bardziej pogłębia. No nic zaparzyłam sobie melisę i będę próbować się czymś zająć, że przestać myśleć i w miarę przyjemnie przetrwać ten dzień

To bardzo dobra decyzja. Ja już się nauczyłam, gdy tylko coś się dzieje, idę do lekarza, niech sprawdzi czy wszystko ok zamiast samemu się stresować i nakręcać. Ostatnio pisałam też tutaj o tym, że od pandemii pogłębiły się moje objawy. Od tamtej pory staram się nie oglądać tv i nie czytać informacji o covidzie, tak jak pisała tutaj parę postów wyżej inna użytkowniczka. Mam nadzieję, że w końcu ten stres mnie opuści

Może warto to skonsultować z lekarzem, ja bym tak czy siak wykonała USG brzucha. Weź sobie nospę lub inny lek rozkurczowy i zobacz czy Ci po nim przejdzie

Patrycja idealnie Cię rozumiem. Mam to samo. Ostatnio podczas zakupów spożywczych w sklepie nagle zrobiło mi się tak dziwnie słabo, później duszności, zawroty głowy. Byłam sama w tym sklepie z wózkiem załadowanym rzeczami, do kasy kolejka ogromna. Ja się bałam, że zemdleje i będą dzwonić po pogotowie. Ale wzięłam się w garść chociaż nogi się pode mną uginały i poszłam do samoobsługi, że się na czymś skupić. Udało mi się wszystko ogarnąć i dojechać do domu. Ale przez reszta dnia byłam taka osłabiona i spędziłam go w łóżku. Dzisiaj to wgl mam jakieś dziwne lęki, że stanie się coś złego, że mam coś nie tak z sercem. Myślę, że w moim przypadku bardzo to wszystko pogłębia pandemia. Nigdy, aż tak nie miałam nasilonych objawów. Już nie mogę słuchać w tv jak straszą ciężkim przebiegiem covida. A tak samo boje się szczepienia, że dostane odczynów poszczepiennych. I niestety jestem w kropce.

Też mam takie duszności, a z płucami i sercem wszystko jest ok. Mam przepuklinę w kręgosłupie szyjnymi i uciski na nerwy rdzeniowe. Moja fizjoterapeutka tłumaczyła mi, że na swoje nieszczęście mam te przepukliny bardzo wysoko, bo c2/c3 i c3/c4, i że w tych miejscach jest bardzo dużo ośrodków odpowiadających za prace całego organizmu. No więc zmagam się z zawrotami głowy, dusznościami, czasem nawet mnie przytyka, szumy uszne i drętwienia rąk i potylicy.

Chyba większość ludzi tak ma. Jak pijesz z mlekiem może laktoza ci nie służy. Spróbuj z roślinnym.

Wiem, że ciężko jest się uspokoić i przyjąć do wiadomości, że tak naprawdę nic nam nie dolega. Ja potrafię zawsze trzeźwo myśleć i nie panikować, jeśli dotyczy to drugiego człowieka. Natomiast, jeśli chodzi o mnie to nigdy sobie nie przegadam. Nakręcałam się tak jak ty. Kiedyś mój ojciec bawił się w chemika i wybielał i dezynfekował wannę sodą kaustyczną. Całą noc ta soda była rozpuszczona w wannie, a w łazience jeszcze jest słaba wentylacja, brak okna itp. Myślałam, że go zamorduje, dostałam takich lęków, że się przytrułam, że nagle umrę i nawet nikt nie zdąży mi pomóc. Byłam nawet z tym na sorze, bo naprawdę, źle się czułam. Byłam osłabiona, dostałam gorączki i miałam nudności. Do tej pory żyje, a było to 4 lata temu Tak czy siak u mnie w domu sody kaustycznej się już nie używa. Najgorsze jest, że to bardzo silny detergent i nie wiem co mój ojciec sobie myślał używając go w domu i jeszcze robiąc z niego wywar w wannie. Z resztą pomyśl sobie tak na spokojnie dlaczego od soli miałabyś dostać krwotoku? Jemy sól praktycznie codziennie i każdy z nas żyje. W kopalniach soli ludzie non stop ją wdychają. Ludzie jeżdżący do sanatorium chodzą do takich specjalnych pomieszczeń gdzie można to wydychać.

Marlenka zawsze najwyższa temperatura ciała jest w około 16-19 wieczorem. Mierz temp. rano i jeśli rano jest okej to nie masz się czym martwić

Hej, dawno nie pisałam na forum, pewnie z kilka miesięcy. Chce wam powiedzieć, że warto o siebie zawalczyć. Ja ciągle próbuje. Mimo wszystko, że wyszła mi przepuklina kręgosłupa szyjnego, która mogła dawać te wszystkie objawy w postaci: zawrotów głowy, bólu, pisków w uszach itp., to zapisałam się do psychiatry. Dostałam lek, ale niestety, źle się po nim czułam i czekam na kolejną wizytę. W między czasie załatwiłam sobie od lekarza rodzinnego skierowanie na psychoterapię. Oczywiście na NFZ, więc chwile poczekam, ale mam nadzieję, że będzie warto Mam dość zapętlenia w tym lęku o własne zdrowie, chce żyć normalnie i nie dam się jakimś wyimaginowanym lękom. Nie czekajcie, aż będzie naprawdę źle. Wizyta u psychiatry to nie koniec świata Warto szukać pomocy.

A może to problem z kręgosłupem szyjnym, tym bardziej ,że się uderzyłaś. Ja miałam podobne problemy non stop zawroty głowy, piski w uszach, uczucie osłabienia. Okazało się ze mam przepukliny w odcinku szyjnym kręgosłupa, które uciskają na korzenie nerwowe. Nie ma na to jakiegoś cudownego leku, pozostaje rehabilitacja, a jeśli są duże to zabieg neurochirurgiczny. Na twoim miejscu wybrałabym się do neurologa lub fizjoterapeuty. Naprawdę czasem warto się przejść niż męczyć się ze swoimi objawami :)

Opisz dokładniej o co chodzi z tym zrywem mięśni. Może zacznij suplementować magnez. Ja jak zasypiam ostatnio i jestem już w pół śnie, wtedy się nagle budzę i wydaje mi się, ze się dusze. Nienawidzę tego uczucia. Mam też uczucie w stylu zapadania się, jakbym miała zaraz odpłynąć i stracić przytomności. Dzisiaj to wgl jestem słaba. Wstaje i mam wrażenie, że zaraz zemdleje. Stresem choroby neurologicznej nie wywołasz, nie masz się akurat tutaj czym martwić. A dla świętego spokoju zawsze polecam wizytę u lekarza.

U mnie wydaję mi się, że była to śmierć bliskiej osoby, wszystko się wtedy posypało i mimo, że minęło już trochę czasu nadal mnie to prześladuje i codziennie się z tym mierzę.

W takim razie mam pytanie po co sam tu wchodzisz? Nie rozumiem naprawdę twojego zachowania. Jeśli wyleczyłeś się z nerwicy swoim sposobem, który polecasz idź ciesz się życiem, a nie siedź na forum. Bardzo bym chciała, aby pomogło mi to co mówisz, ale niestety każdy przypadek jest inny. Walczę z tym dość długo od kilku lat, dokładniej od śmierci bliskiej mi osoby, na ogół miałam stany zaostrzenia, ale przechodziły bez pomocy lekarskiej. W tym momencie nie jestem w stanie sama sobie poradzić i z tego powodu zaglądnęłam na to forum oraz umówiłam się do psychiatry. Jeśli to pomaga mi i innym, bo nie mamy się komu wygadać, proszę cię nie komentuj głupio myśląc, że pozjadałeś wszystkie rozumy. Ciastko uwierz mi nie masz się czym martwić z powodu tych bóli brzucha gwarantuję ci, że zapalenie wyrostka robaczkowego na pewno byś nie przeoczyła A jeśli się stresujesz umów się na usg brzucha i po sprawie, będziesz mieć czarno na białym.

Patrycja to super, że w końcu zdecydowałaś się na gastroskopie. Na pewno wyjdzie wszystko w porządku i może twoje lęki chociaż na jakiś czas odpuszczą. Ciastko jakie masz zmiany w kręgosłupie szyjnym? Ja od dłuższego czasu zmagałam się z zawrotami i dziwnymi bólami głowy i niestety na rezonansie kręgosłupa szyjnego wyszły mi dwie przepukliny, czekam na wizytę do fizjoterapeuty, niestety w moim mieście ceny zabójcze prywatnie, także przez chwile miałam kryzys psychiczny, ale będę próbować to leczyć ile się da, na nfz także załatwiłam sobie zabiegi, ale oczywiście długo trzeba czekać. Na rezonansie głowy wyszło wszystko ok, więc chociaż tyle. Przeszłam też diagnostykę w szpitalu, pod kątem chorób autoimmunologicznych, ostateczne wyniki mam mieć w październiku. Nie mogę też tego przeżyć, że z jednej strony mamy ufać lekarzom, a to przez nich tak długi okres czasu się z tym męczyłam i naprawdę myślałam, że zwariowałam. Sama drążyłam temat i sama prywatnie zrobiłam rezonans kręgosłupa i proszę wyszły przepukliny, które uciskają na nerw rdzeniowy. No i jak my mamy ufać lekarzom i się nie stresować, jak większość z nich zlewa pacjenta, zamiast dokładnie przebadać. Oczywiście martwię się tym, że w odcinku lędźwiowym i piersiowym też jest coś nie tak i najchętniej cały kręgosłup bym prześwietliła. Na pewno moja nerwica nie pomaga, bo już mam lęki, że zostanę niepełnosprawna i oczywiście zamiast trzymać się od tego z daleko przestudiowałam cały internet na temat dyskopatii :(. Chciałabym, żeby chociaż jeden dzień dobrze się czuć, bez tych bóli i zawrotów głowy. Ehh no nic czekam na tą wizytę i fizjo, w ostateczności czeka mnie zabieg operacyjny. Do neurochirurga też już się umówiłam, bo terminy są kosmiczne.

To super, że trafiłaś na taką doktorkę. Ja prawie rok temu dokonałam też zmiany i jestem bardzo zadowolona, wcześniejsza doktorka nawet nie wysłuchiwała moich objawów do końca i od razu mówiła, że to nerwy. Raz jak przyjechałam do niej ,oczywiście mądra ja pojechałam sama samochodem, myślałam ,już że nie dojadę i zatrzymam się na środku drogi, jak juz weszlam do gabinetu ledwo idąc i dysząc, ona zmierzyła mi temp i pokazało 39 stopni no i stwierdziła, że pewnie w kurtce na korytarzu siedziałam, brak słów po prostu. Myśle, że rzeczywiście skoro tylko troche masz podwyższona bilirubine to nie ma sie co martwić. Jeśli coś było by nie tak ewidentnie by wyszło bardzo podwyższone i oczywiście na USG brzucha tez by bylo widac, a z tego co pisalas wczesniej to kojarzy mi się ze mialas, chyba, ze sie myle Co mi jest cięzko stwierdzic, ogólnie ten rok byl do dupy pandemia itp. dziwnie sie czułam osłabiona, w głowie mi sie kreciło, czułam dziwny ucisk w sercu. Myslałam, ze rzeczywiscie to nerwy i sobie wkręcam. Pod koniec czerwca rozłozyło mnie totalnie. Bardzo silne zawroty głowy, nudnosci, ciagle stan podgoraczkowy 37,5, dziwny ból i drętwienie karku i głowy oraz uczucie dopływania krwi do mozgu. Tego najbardziej nie lubie bo mam wrazenie, że mam wylew. Badania krwi i moczu w normie oprócz leukocytów oraz ANA. Podejrzewają chorobą immunologiczną. Dzisiaj rejestrowałam sie do poradni w krakowie i termin na cito to marzec, troche jestem podłamana, ale z moja pani doktor rodzinną bedziemy szukac czegos innego z szybszym terminem. Przechodze też diagnostykę u neurologa czy to nie jest spowodowane zmianami w mózgu albo w kregołsupie. Dlatego we wtorek czeka mnie jeszcze rezonans głowy, troche sie denerwuje bo z kontrastem, więc jest stres jednak jak sie bede czuć. Ogólnie jestem osłabiona i zmęczona, cięzko mi funkcjonować, nie mam apetytu, a do tego nerwy i stres nie pomaga. A w sumie najgorsze w tym wszystkim jest to, że trzeba czekać tygodniami lub miesiącami i na wizyty i na wyniki. Wczoraj miałam rezonans i wynik za 2-3 tyg. Zapisałam się tez do psychiatry, bo jednak wole, żeby to może jakimś cudem była nerwica niż coś poważniejszego.

Patrycja i jak sie czujesz? Byłaś u lekarza co powiedział? Ja dzisiaj miała wykonywany rezonans kręgosłupa szyjnego, niezbyt przyjemne badanie, ale da się wytrzymać. W moim przypadku myślałam, że tym razem też to były nerwy, ale okazało się, że jednak problem jest głębszy i czeka mnie również diagnostyka pod kątem chorób immunologicznych. Niestety nerwica nie pomaga, psychicznie jestem podłamana i czuję, że przez to bardziej odczuwam wszystkie objawy

Patrycja z tego co patrzyłam IPP, jest na receptę, mi przepisywała go doktorka rodzinna. Spróbuj sobie kupić controloc lub coś innego. Pani w aptece napewno ci doradzi, bo te leki są na takiej samej substancji czynnej, tylko chyba IPP ma większa dawkę. Te tabletki zażywa się rano na czczo i po pół h można zjeść śniadanie. Mi naprawdę pomogło na zgagę.

Hm jesteś młoda, to pewnie nie masz swoich pieniędzy, bo nie pracujesz tylko się uczysz. Ale może porozmawiaj z rodzicami i zróbcie gastroskopię prywatnie. W moim mieście można robić w uśpieniu. Kolezanka miala, bardzo zadowolona po badaniu zero dyskomfortu. A jeśli psychicznie ma ci to pomoc to myśle, ze powinnaś zrobić i mieć czarno na białym. Ja dość długo jadłam niesteroidowe leki przeciwzapalne, bo miałam problemy z bólem stawów i tez się bardzo bałam wrzodów, ale zażywałam ipp i oprócz zgagi, która po ipp ustała nic więcej mi się nie działo.

Myśle, że jedyna słuszna sprawą jest u ciebie zrobienie gastroskopii. Rozwieje to wszystkie wątpliwości i da jasny obraz, że wszystko jest w porządku.

Ja aktualnie źle się czuję, mam od tego wszystkiego lęk i napady paniki. Kilka tygodni temu zaczęłam mieć dość silne zawroty i opasające bóle głowy. Od tego wszystkiego byłam słaba, nie mogłam jeść, bo chciało mi się wymiotować. Z czasem doszło też do drętwienia karku, mrowiała mi również twarz i oczy, pojawiał się też pisk w uszach. Miałam też takie dziwne uczucie w głowie jakby odrealnienia i bałam się, że zwariuje. A jak skręciłam szybko głową to pojawiał się oczopląs, obraz mi przeskakiwał tak, że nie mogłam skupić uwagi. Mega się tego przestraszyłam. Byłam u pani doktor rodzinnej, wszystkie parametry życiowe w normie, objawów ze strony układu neurologicznego również nie ma. Neurolog dał mi skierowanie na rezonans głowy, ale termin mam za miesiąc. Laryngolog stwierdziła, że to napewno nie błędnik. Kazali mi brać betaserc i rzeczywiście zawroty się zmniejszyły, ale kilka dni temu znów nasiliła się sztywności i drętwienie karku oraz to dziwne uczucie w głowie. Do tego wszystkiego jestem słaba, bo się przejmuje. Zastanawiam się czy mieliście podobne objawy i były one powodowane nerwica? Czy rzeczywiście może mi coś być ostatnio świadomych stresów nie miałam, było w miarę ok. Ale u mnie lęki i napady paniki potęguje właśnie mój stan zdrowia. Strasznie chciałabym się dobrze czuć. Dodam tez ze od pani doktor dostałam hydroksyzyne na uspokojenie, bo mówiłam jej, ze jestem zdenerwowana i psychicznie było lepiej, ale zawroty i reszta były nadal. Robiłam zdj rtg kręgosłupa szyjnego i rzeczywiście wyszły nieprawidłowości. Chodziłam do fizjoterapeuty nastawił mnie, laser, masaże, ale znów coś nie tak i sama nie wiem czy to wszystko od mojej psychiki czy naprawdę się coś dzieje. Zastanawiałam się też nad tężyczką, żaden lekarz mnie nie zbadał w jej kierunku

Czasem mam wrażenie, że oni specjalnie tak piszą, typowe objawy, które może każdy dostosować pod siebie, bo nie są jednoznaczne i mogą świadczyć o różnych chorobach, a nie tylko o raku. To tylko powoduje u nas stres i lęk. Ja więcej w Google nic nie wpisze, bo szkoda moich nerwów. Rozumiem u was strach przed nowotworem, u mnie akurat on nie jest tak bardzo nasilony, ale również się go boje. W mojej rodzinie było dość dużo przypadków zachorowań na nowotwory. Jest też taka pozytywna rzecz naszej hipochondrii, troszkę się z tego śmieje jak opowiadam to mojej rodzinie, ale ja znając dokładnie swój organizm i badając się co chwile wykryje sobie raka we wczesnym stadium i przede mną będzie jeszcze długie życie

Ja jestem pielęgniarką, uwierzcie mi, że na studiach, które niedawno skończyłam chorowałam tam na każda chorobę, która była na wykładach itp. Nie wpisujcie swoich objawów w Google, ja kiedyś robiłam to namiętnie i przez to myślałam, że zwariuje. Oduczyłam się tego. Jeśli mi się coś dzieje to idę do mojej doktorki rodzinnej. Zawsze po wizycie u niej jestem uspokojona, bo jest taką osobą, która zbada mnie od a do z i wszystko wytłumaczy. Wcześniej chodziłam do takiej, która mi każdy mój objaw tłumaczyła nerwami, nawet jak miałam grypę i gorączkę 39 stopni