Klimat Buntu

Tak. Lubisz być sama/sam w domu?

Hej

Co dokładnie masz na myśli ?

Dzięki

Żaden z tych psychologów mi nie podszedł. Może pierwszy, ale nie mam możliwości do niego chodzić teraz. Później nie umiałam zbudować relacji, nie wzbudzali mojego zaufania, denerwowali mnie Ale zaczynam rozglądać się za nowym.

Przez cały ten okres byłam 2 razy w szpitalu (trzeci raz wypisałam się na drugi dzień więc się nie liczy ;)), chodziłam na terapię do 2-3 psychologów po kilka miesięcy, cały czas od lat przyjmuję codziennie leki, jestem cały czas pod opieką psychiatry.

Zagląda

Ja uważam, że nad sobą zawsze warto pracować, bo ze sobą będziemy do końca życia, ALE nad tym, co Tobie potrzebne do szczęścia a nie komuś. Praca nad dopasowaniem się do kogoś w moim odczuciu tylko pogłębia problemy. Pozdrawiam serdecznie

Istnieję, nie żyję. Jak Grześ. Niby teraz wszystko wyglada super, pewnie nawet lepiej niż u niejednej zdrowej osoby, funkcjonuję pozornie świetnie, ale w środku zgliszcza i pustka. Również byłam izolowana przez rodziców, nie umiem utrzymywać relacji z innymi, nie mam przyjaciół, długo nie wiedziałam różnych rzeczy o życiu, ludziach. Późniejsza konfrontacja z rzeczywistością zaowocowała fobią społeczną co kompletnie rozwaliło mi życie. Jestem w podobnym wieku co Grześ i mogłabym powiedzieć, że przegrałam życie, ale wierzę, że przede mną jest teraz lepsza połowa życia i codziennie pracuję nad tym, aby sobie ten mój lepszy świat stworzyć. Idzie powoli. Pozdrawiam serdecznie

Dobry wieczór To mój pierwszy post na tym forum, niedawno tu dołączyłam i chciałabym się przywitać Na nerwicę/depresję choruję już baaardzo długo, ale jest to moje pierwsze forum na ten temat. Na ten moment funkcjonuję dobrze, ale wciąż borykam się z trudnościami, których nie rozumieją „normalni” ludzie. Pomyślałam, że poszukam wsparcia wśród Was, jak również może z moim doświadczeniem z chorobą będę mogła wsparcia udzielić komuś z Was. Ściskam