vicious circle

Jovanka z tego co wiem to najlatwiej o polskiego specjaliste wlasnie w Londynie i jego okolicach.. sama natrafilam ostatnio na strone internetowa z oferta terapii za posrednictwem internetu.. nazywaja sie kamyk zielony i na pewno znajdziesz ich w wyszykiwarce.. a jesli chodzi o samo zycie na emigracji z depresja to wiem ze nie jest latwo,, ze bywa nielatwo... szczeolnie jesli poswiecasz sie wylacznie pracy.. tiutaj trudno o przyjaciol bo kazdy zabiegany, zapracowany.. malo tego.. istniejace przyjaznie tez przechodza na emigracji niemaly kryzys.. wiem z wlasnego doswiadczenia.. wysylam Ci serdecznosci i troche slonca.. a pogoda angielska tez dosc melancholijna.. najlepsza pozywka dla depresyjknych klimatow.. podobno pomaga solarium.. i czekolada... podobno...

lubie Briana.. ogladacie serial Family Guy (GLOWA RODZINY).. ?? ja jestem fanka i chlone odcinki jak mleczna czekolade... ale to Stewiego uwielbiam.. porpostu uwielbiam... witaj na forum fray.. :)

witam.. na szczescie tak sadza tylko Ci ktorzy stoja dookola i nie maja zielonego pojecia o tym z czym sie zmagasz.. Ty wiesz ze nie jestes psychopata ""zdolnym wylupac dziecku oczy łyżeczką .." i bedzie o tym wiedzial Twoj terapeuta, który nie spojrzy na Ciebie w ten spodob kiedy staniesz na progu jego gabinetu.. powodzenia zycze.. i witam serdecznie na forum...:)

Duran84 masz rację niestety.. przegladalam różne fora dotyczące depresji bo sama zmagam sie z nia od pewnego czasu.. tutaj spodobalo mi sie najbardziej.. dlatego dolaczylam do grona bo dziwnie tak przygladac sie wszystkiemu jakby zza szyby i nie moc zabrac glosu... ciagle jeszcze jestem na etapie czytania.. czytania i czytania.. szukam postow, w ktorych poruszono kwestie, które mnie interesuja.. nie chce dublowac tematów.. jesli jednak nic nie znajde opisze swoj przypadek w szczegolach i poprosze o pomoc...

bralam deprexetin przez kilka tygodni i przyznaje ze bardzo mi pomogl.. czulam ze odzywam.. wychodze z cienia i ciesze sie zyciem.. otwieralam oczy rano i myslalam co zrobie z dzisiejszym dniem, jak go wykorzystam, pomysl gonil pomysl. mnostwo planow.. itd.. poczulam sie bardziej pewna siebie.. potrafilam pewniej rozmawiac, dyskutowac, nie balam sie wyrazac swoich opinii.. zauwazylam ze mowie odrobine glosniej, moj glos nie drzy i jest pewny... otworzylam sie na ludzi.. przestalam celebrowac wieczory siedzac w samotnosci.. moje zaniedbane zycie towarzyskie rozkwitlo... pamietam swoj pierwszy szczery smiech po kilku dniach.. moze tygodniu zazywania leku.. nigdy noie zapomne slow Mamy.. jak dobrze uslyszec ze sie smiejesz...... :) jesli chodzi o efekty uboczne to przede wszystkim mniejszy apetyt, znaczny spadek masy ciala i co najbardziej mnie martwilo wzmozone wypadanie wlosow.. po dwoch.. moze trzech miesiacach odstawilam lek glownie ze wzgledu na wzmozone wypadanie wlosow.. ale nie tylko.. zrozumialam w pewnej chwili ze ten lek mnie w jakis sztuczny sposob nakreca.. ze to nie do konca ja.. i ze te wszystkie pozytywne zmiany jakie zaszly w moim zachowaniu to tak na prawde nie jest zasluga moja i ciezkiej pracy nas soba ale leku... ja sama z siebie nie dalam nic... dlatego dzis gdy znow zmagam sie z depresja postanowilam zaczac walke troche z drugiej strony... odstawilam leki i pracuja sama nad soba.. sama ze soba.. staram sie... przemysl to.. nie namawiam do odstawiania leku... ale do spojrzenia na to z lekkim dystansem.. lek to tylko polowa sukcesu.. a moze nawet jeszcze mniej.... nie daj sie zlapac w bledne kolo bo obudzisz sie kiedys na wakacjach .. stwierdzisz ze zapomnialas fiolki z deprexetinem czy innym lekiem i stwierdzisz: dzien nieudany....

dzien dobry wszystkim.. jestem nowa ale mam nadzieje ze przyjmiecie mnie do swego grona i ze dla mnie takze znajdzie sie troche miejsca w Waszej wirtualnej przestrzeni.. tak jak w mojej znajdzie sie miejsce dla Was i Waszych spraw.. wszystkich.... pozdrawiam cieplo... vicious circle..