Agis

To w ogóle nie wygląda jak pieprzyk! To raczej jakaś zwykła zmiana skórna, pewnie zaraz zniknie. Ja tu nawet koloru brązowego nie widzę.

Może to jakiś strup Ci się zrobił? To na pewno znamię? Mówię z doświadczenia, bo kiedyś sama miałam podobną historię.

Dziewczyny a robicie paznokcie hybrydowe? Ja mam od kilku lat żele i lakier, bo moje są straszne, to był mój wielki kompleks. Nigdy bym nie pomyslała, że to może być niezdrowe, ale niektórzy tak mówią. Wiem, że jakbym je zdjęła to ciągle ogladałąbym panokcie, czy nie ma plamek sugerujących czerkniaka, więc chyba wolę mieć pomalowane

@Lejdi dostałaś skierowanie na jakie badanie z tym guzem łydki? Zamierzasz je zrealizować? Ja jestem na etapie panicznego lęku przed badaniami

Ja jestem w takim stanie, że najchętniej poszłabym do szpitala normalnie na oddział psychiatryczny. Ktoś wie, czy w ogóle jest taka możliwość? Czuję się, że sama siebie wykończę.

Właśnie sobie pomyślałam, że znam mnóstwo ludzi - sąsiedzi, przyjaciele, praca - nikt, kogo znam nie chorował np. na czerniaka - czego się obawiam. Czy ta statystyka powinna być jakoś pocieszająca? Mam na myśli to, że każdy z nas boi się takich rzeczy, o których inni nawet nie słyszeli.

Najgorsze jest to zafiskowanie na jakiejś konkretnej chorobie. No ta czerwona kropka mnie wykończy. Ma chyba 1mm, ale ciągle o tym myślę.

U mnie to nie zawsze działa niestety. Ta kropka jest na twarzy, więc codziennie przy malowaniu będa ją widzieć. Moja nerwica jest trochę kompulsywna - pewnie domyslasz się, co mam na myśli. Jak sobie myślę to 99% społeczeństwa by się tym nie przejęło, a ja od rana nie moge pracować - ciągle chodzę do łazienki, albo jeżdżę windą (sic!) - bo tam jest dobre światło.

A ja miałam dziś atak. Na twarzy dostrzegłam czerwoną kropkę - jakby ślad po pryszczu. Ale coś mi się wydawało, że miałam tam kiedyś pieprzyka. Przejrzałam zdjęcia - na niektórych widać tam coś, na niektórych nie. Oczywiście już mam czarne myśli. Jestem pewna, że nikt by nawet na to uwagi nie zwrócił, ale ja już mam najgorsze myśli. Pewnie kiedyś tam nic nie było, potem pojawił się pieprzyk, a teraz już zaczęło się coś z nim dziać i jest czerwone Porażka, wykończę się. Pomóżcie! Jest to małe, ale czerwone -taki ślad jakby. Nie wystające. Jakbym poszła do dermatologa to by mnie pewnie nie potraktował poważnie, więc poczekam.

Ja dziś nie poszłam do pracy Kto z Was bierze asentre? Ja biorę i jeszcze psychoterapia. Ale mam wrażenie że jestem skazana na życie z hipochondrią.

@zakazana88 widać, że na punkcie węzłów jesteś mega zafiksowana. Już kilkukrotnie mówiłam Ci, żebyś odpuściła, jakby coś było nie tak, już dawno by wyszło. też tak macie, że wydaje Wam się, że Wasze lęki są najgorsze? Ja bym wiele oddała żeby mieć obsesję np. na punkcie serca, arytmii, zawałów itp. Wydaje mi się, że jest to o wiele łatwiejsze niż codzienne myśli o raku. Oczywiście, tak mi się tylko wydaje.

@Krokodylica @minou Ja dziś niestety rano przeczytałam historię 2miesięcznej (!!!) dziewczynki chorej na siatkówczaka. Przed wejściem w link zapytałam sama siebie czy mogę - w sensie, czy będzie to dla mnie bezpieczne. I jak się okazało to był duży błąd. Od rana myślę, że u mojej córki w oku coś się ostatnio nie zaświeciło jak było ciemno. I mam ochotę natychmiast wybiec z pracy i jej zrobić zdjęcie z lampą, żeby zweryfikować. Wiem, że tak się zachowując karmię nerwicę. I podświadomie wiem, że wszystko jest ok, ale lęk jest jakiś taki głęboki (sami go znacie). Już wielokrotnie sprawdzałam jej węzły, kości itp. Nie raz już się na mnie zezłościła - raz nawet całkiem świadomie zapytała: mama, czemu Ty mnie sprawdzasz znowu? Moja siostra, która wspiera mnie w chorobie, słusznie zauważyła, że niedługo córka nie będzie chciała się do mnie przytulać itp. bo będzie widziała ten strach w moich oczach i potrzebę kolejnego sprawdzenia czegoś. Przeraziło mnie to. Cały czas wierzę, że terapia mi pomoże.

A ja dziś wkręciłam sobie, że mam za słaby strumień moczu, że sikam jakoś tak za słabo...

@zakazana88 czy ja czasem nie trafiłam na Twój post o węzłach dzieci na grupie mamy mamom? ja wczoraj miałam sesję psychoterapeutyczną, wizualizowaliśmy hipochondrię. polecam Wam to ćwiczenie. Moja to wysoka, koścista kobieta, pstrokato ubrana, mam wrażenie że chodzi jak na szczudłach...bardzo łatwo przyszedł mi ten obraz, sama byłam zdziwiona. @Fabienka a jak się czujesz? nadal masz kłopoty z brzuchem?

Co u Was? Ja wczoraj byłam na 3 wizycie psychoterapii. Chodzę na NFZ, miałam wątpliwości, czy pan sobie ze mną poradzi, ale wczorajsza sesja była naprawdę ok, chyba dam mu szansę. Jeszcze sobie nie wyobrażam, że uda mi się z tym wygrać, mam wrażenie, że to mój ciężar, który będę dźwigać i tyle jeśli się uda, będzie super. Mam nadzieję, że poczuję w końcu ulgę - taką, jaką czujemy po pozytywnym wyniku badania usg, ale na tyle, żeby kolejny niepokój już nigdy nie przyszedł

No pewnie, że dobrze, że Cię skierowała. A kiedy masz kolonoskopię? Pisałaś wcześniej, że bóle mijają po wypróżnianiu - właśnie tak zwykle dzieje się przy jelicie drażliwym. Ja z kolei dziś mam lęk raka piersi, porażka, ciągle coś nowego

@minou a nie obwiniasz się, że to przez ciebie dziecko ma lęki? Ja się boję, że moja córka będzie miała takie schizy jak ja. Na razie nic na to nie wskazuje, ale na pewno widzi, jak obserwuję ją - sprawdzam np. czy nie za dużo włosów jej wypada itp. Chciałabym móc odpuścić czasem, ale w największej panice nie potrafię. @Fabienka a czemu ws ogóle powiedziała, że chce wykluczyć raka jelita? Tak po prostu, dla spokojności?

@zakazana88 i jak, udało Ci się trochę odpuścić z węzłami? Lepiej się czujesz? @maribellcherry to, co wyczułaś to na pewno mięsień, ja też często tak mam. A przelewa Ci się z wiadomych względów - ja się dziwię, że nasze organizmy jeszcze w ogóle funkcjonują przy takim stresie. Jak w ogóle dziewczyny motywujecie się do normalnego funkcjonowania? Przy dzieciach to konieczne, a ja czasem czuję, że już nawet moja 3.5-letnia córka widzi, że ze mną coś nie tak. Dodatkowo boję się, żeby moje obawy o jej zdrowie np. sprawdzanie jej skóry itp. nie wpłynęło na nią negatywnie, żeby czasem sama w przyszłości nie miała takich problemów jak ja

I bardzo dobrze, tylko byś się nakręciła. Odpuść. Wiem, że łatwo mówić, ale inaczej zwariujemy. Ja też mam dziś dzień "macania", też postaram się odpuścić i będę myśleć o Tobie, że też się starasz!

@zakazana88 NAPRAWDĘ po zbadnaiu węzłów i diagnozie, że są ok - w ogóle tym się nie przejmuj, ani trochę. co ja bym dała, żeby mieć tyle siły, żeby iść na usg piersi... na razie każde potencjalne badanie to zawał...

Dzień dobry, u mnie dziś od rana faza na raka odbytu. Tego jeszcze nie grali.

Ja mam wrażenie, że nigdy z tego nie wyjdę. Zaczęłam brać leki, we wrześniu wznawiam psychoterapię. Terapia na NFZ, polecacie jednak prywatnego terapeutę? Jaki jest koszt wizyt i co ile sie odbywają? Naprawdę przez śmierć mojej mamy przed kilkunastoma dniami mam straszne nasilenie objawów. Jak już jest lepiej to znowu coś. Martwię się o córkę - budzi się z płaczem - boje się, że to brzuch, raz nawet powiedziała, że boli ją, ale jak zrobimy siku to wtedy od razu lepiej - sika wtedy pół nocnika. Myślicie że to od tego, że chce jej się siku? Właściwi dopiero w tym roku przestała robić w pieluchę w nocy. Wkręcam sobie strasznie, wczoraj sprawdzałam, czy ma równe kości piszczelowe - panicznie się boję nawet kremem ją smarować, że coś znajdę. Tak mocno ją kocham. @zakazana88 jazdę z węzłami u niej i u siebie też miałam. myślałam, że zejdę na zawał. ale nie chce o tym pisać, bo sobie to już poukładałam w głowie. Dziś wstałam i pierwsze dwa artykuły na fejsie: o kobiecie chorej na raka piersi i 18nastolatce - jakaś miss z Polski, co mieszka w USA, że dostała czerniaka na paznokciu i mówi, że to od lamp hybrydowych. Robię sobie paznokcie od kilku lat. Czytałam kilka razy artykuły, że to bezpieczne, ilość tych promieni jest znikoma i nie może wpłynąć na rozwój raka. Ale już jestem zestresowana i coś czuje, że zrezygnuję z robienia paznokci, co jest jedną z moich naprawdę przyjemności Czy ktoś dziś też ma gorszy dzień? Jak funkcjonować normalnie?

Ja mam obecnie traumatyczne przeżycia. Kilka dni temu zmarla moja kochana mama. A mnie od tego czasu nie odpuszcza nerwica, która przybrała tak nasiloną postać, że jestem na skraju. Przez te dwa tygodnie wmówiłam sobie kilka raków, teraz jestem na etapie czerniaka - mój pieprzyk jakoś się zmienił. Nie wygląda źle, ale inaczej. Z tym pieprzykiem byłam kiedyś u dermatologa, bo wtedy też się zmienił - pani powiedziała, że absolutnie nic się nie dzieje, poszłam wyciąć do najlepszego onkologa i on powiedział, że takie coś w ogole do wycięcia się nie nadaje. Ale teraz bardzo się stresuje, on znowu jest inny. Czy macie też tak czasem? Z tego wszystkie poszłam do psychiatry, bo już nie mogłam i dał mi leki. Powiedział, że to może być i nerwica, i depresja. Zaczęłam niedawno psychoterapię, ale jestem na takim etapie, że nie widzę dla siebie ratunku. To całkowicie niszczy mi życie, odbiera radość, nawet żałoby po mamie nie mogę przeżywać normalnie, bo ciągle coś oglądam, macam itp. Pomóżcie! Na początku mojej choroby - kilka dobrych lat temu - miałam tak, że jak coś mnie zabolało, wyczułam jakiś guz, od razu leciałam do lekarza, prywatnie oczywiście. Teraz jestem na etapie, że na badanie chyba na noszach musieliby mnie zawieźć.

Ratujcie, od 3 dni mam ból brzucha, boli z lewej strony na dole, takie chwilowe ostre kłócia. W nocy spokój, od rana jak wstaje pojawia się ból. Mam w głowie jedną diagnozę, naczytalam się o rakowiaku, nie wiem czemu akurat to, chyba trafiłam przez przypadek w internecie. Czuje też przelewanie i bąbelki po tej stornie brzucha. Łudzę się, że to zespół jelita drażliwego, ale sama już nie wiem... Na dodatek jestem w trakcie psychoterapii, leków na razie nie mam zapisanych, boję się, że nie wytrzymam

@zestresowana1990 ja nie oglądam już stolca bo jakby to robiła chyba bym zwariowała. Dla mnie najgorszy jest ten moment kiedy przychodzi pierwsza myśl: to pewnie rak... Gorąco, niedobrze, zbiera mi się na wymioty, to straszne chwile, długo mija zanim się uspokoje. Zaczęłam się leczyć u psychologa ale czy bez leków się da? Komuś pomogła psychoterapia?