Yen

Tak, to bardzo trudne. Ale na szczęście znajdujesz tę siłę więc brawo

Dzięki Aga... Jestem silna bo nie mam wyjścia, nauczyłam się być silna. Ale czasem mam tak dość bycia silną!! chciałabym nie być zmuszoną ciągle odpierać ataki...ciągle w gotowości i napięciu...

Mój spokój który udało mi się osiągnąć w ubiegłym tygodniu wyparował całkowicie. Mąż z córką na zmianę wyprowadzają mnie z równowagi...ech. Choć mąż tym razem jest mniej inwazyjny. Córka dziś od rana zaczepna i kłótliwa. No ale ja już w pracy. Tu przynajmniej jak na razie spokojnie. Ale jak myślę o wieczornym powrocie do domu to mi się odechciewa... To tyle w kwestii jak sobie radzę sobie ze swoją domową codziennością. Generalnie nie bardzo. Już planuję gdzie tu wieczorem się wybrać, żeby z nimi nie siedzieć...ech

Aga moje gratulacje. Bardzo się cieszę.

Witaj... Od jak dawna sie leczysz u psychiatry? Ja zanim zaczęłam, to minęło około 4 - 5 lat o d pierwszych powaznych objawów... Więc wiem z doświadczenia, że nieloczona deprsja zbiera ogromne zniwo... Skończyło sie tak, że dostałam w pracy ataku paniku i histerii bez konkretnej zewnętrzej przyczyny. Pamiętram, że uciekłam wtedy i tylko sekretarce powiedziałam, że już dziś nie wrócę...Wtedy skończyło się na dwumiesięcznym zwolnieniu i piewrwszych lekach. Alw zanim w ogóle względnie stanęłam na nogi minęło kolejne cztery lata. Z tamtej pracy odeszłam...Nie była w stanie wtedy pracować wśród ludzi

W środe miałam pogrzeb, na szczęście nikogo dla mnie bliskiego, mama koleżanki. Byłam tam, żeby wspuierać koleżankę. Ponadto odwiedziła mnie przyjaciółka na dwa dni - środa czwartek. A dziś (piatek) jak już pisałam gdzie indziej wracją z gór... Jak na razie gotuję jedzenie...wielkie gary pyrkoczą na kuchni

Witaj Mea, Fajnie, że jesteś... Ja walczę od 7,5 roku... Depresja i alkoholizm

No własnie.... Czasem czuję się jak zaszczute zwierze. Czasem tez decyduję się na konfrontację, na tzw postawienie swoich granić. Nieraz sie udaje, kosztuje mn8ie to jednak bardzo dużo nerwów i energii

Własbnie o to chodzi, że zawsze jakis temat sie znajdzie. Ja tez się na początku tej terapii bardzo spinałam o czym to ja będę mówić. Ale potem tak jakos popłyneło samo. Teraz to juz w ogóle się nie zastanawiam o czym mam mówić. Po prostu zwykole zaczynam od tego co na bieżąco a potem to już samo płynie

Na szczęście dziesiejsze południe i wieczór, oraz sobota i niedziela "same się zorganizowały"...więc nie będe musiała zbyt duzo siedzieć w domu i to mnie ratuje. dziś po południu to mam terapię :) potem korepetycje ( ja udzielam) więc do domu dotrę pewnie koło 21. Z rodziną zobaczę się w przelocie... Jutro nieplanowany wcześniej wyjazd z przyjaciółmi :), w niedzielę praca. Urlop mi sie kończy i Dyrektor nagle bardzo mnie potrzebuje...Dla mnie to w gruncie rzeczy lepiej... Agnieszko ja juz tak od wielu lat muszę myśleć pozytywnie i sobie radzić...w tak koszmarnie toksycznej atmosferze to wyjatkowo trudne... Czy daję radę??? Uciekam z domu...do pracy, do przyjaciół... Czy to jest radzenie sobie? Nie wiem,. To mnie ratuje od zwariowania, ale to nie jest rozwiązanie na dłuższą metę. Jestem tym już bardzo zmęczona... No więc mam w głowie pewien konkretny plan, ale do jego wykonania będę mogła przystąpić dopiero w lecie... Niby to już niedługo...tyle lat czekałam, więc wytrzymam jeszcze te kilka miesięcy. Ttylko one zaczynają sie dłużyć. A moja wytrzymałość...No jadę na totalnej rezerwie. Dziękuję za wsparcie

Witaj Czerwonoczarna :) czasem coś jednak napisz, fajnie sie Ciebie czyta

Witaj Monika Nie mam wprawdzie nerwicy, ale depresję. Walczę z nia juz 10 lat. czasem mam dość długie okresy remisji...Więc rozumiem bardzo dobrze jakie męczące i załamujące są nawroty. tutaj na pewno znajdziesz wsparcie

Właśnie zaczęłam terapię psychodynamiczną. Facet powiedział, że 3 pierwsze spotkania będą konsultacjami, a potem wszystko ładnie ustalimy... Czyli później to on będzie ustalał tematy sesji? Będzie pogłębiał to co wie o mnie i o moich schematach, czy na początku będzie się "wszystkiego" dowiadywał? Czy będzie tak, że ja wchodzę i mówię co się tam u mnie działo ciekawego ostatnio i potem on prowadzi dalej? Bo nie wiem Naemo, to wygląda zupełnie inaczej...właściwie wyglada tak jak Ty chcesz. To Ty jestes osobą decydującą o czym bedziesz mówiła i nad czym chcesz pracować przez cały cvzas trwania terapii. Ja też miałam trzy takie konsultajce. Myślę, że po prostu terapeuta musi troche poznać pacjenta. Ja np zaczełam po prostu po kolei opowiadać mój życiorys. Nie miałam innej koncepcji. terapeutka głównie słuchała, ale od czasu do czasu zadawała pytania, celne i zastanawiające. te pytania są chyba kluczowe. Ale ja zawsze mnogę mówić o czym chce, bez żadnych ograniczeń

Zgadzam się w 100%. Akwen wcale nie sądzę, że to az taka rzadkość kobieta, która lubi wspierać!!! Kobieta potrzebuje wsparcia, to prawda, ale prawie każda którą znam, lubi też wspierac i chętnie wesprze swojego faceta w problemach emocjonalych. Nie wszystkie faktycznie, ale naprawde dużo jeste takich. Wiele kobiet raczej narzeka, że faceci nie chcą sie przed nimi otwierac ze swoimi psychicznymi problemami i zgrywaja macho. Chdzi tylko o to, aby wsparcie działało w obie strony. Naemo: Oczywiście poprzedni mój wpis był żatrobliwy. Generalnie jestem jednak za szczereścią w związku, szcvzególnie ważne jest to w sferze emocjonalnej. To nie znaczy, że będę na siłę i manipulacyjnę robić z siebie "biedulkę", ale jak bede sie koszmarnie czuła, to z całą pewnością, nie będe tego ukrywała. Jak sie popłaczę to sie popłaczę, nie będę łykała łez...idt

Dziś dobry dzień :) bardzo piekny i radosny, pełen ludzi, których kocham i w towarzystwie których czuje sie wspaniale.... No ale jutro czeka mnie powrót do codzienności, która jest bardzo trudna...Wraca mąz z córką z nart i będzie ciężko...Juz czuję ciężar w żołądku...ech Ale udało mi sie naprawdę zresetować przez ten tydzień

Przeszłam kilka terapii, więc oceniam każdą z nich i efekty trochę inaczej. 1. Terapia odwykowa, bachawioralno poznawcza....hmmm. skuteczna, ale brutalna. Jak chemia przy raku. Zabija chorobę wraz z wieloma komórkami organizmu. Po terapii odwykowej długo dochodziłam do siebie, ale pić przestałam w końcu. 2. Moja obecna terapia, nie mająca nic w spólenego z uzaleznieniem, psychodynamiczna. Pozwala mi powoli, w moim tempie poznawać siebie, schematy mich zachowań, nawiązuję coraz lepszy i głębszy konakt z samą sobą. To mi pozwala zmieniać perspektywę patrzenia na moje życie, ba p0rzeszłość i teraźniejszość. Czuję wręcz jak ta terapia uzdrawia moje emocje i myślenie. Bardzo dobrze ją oceniam. czasem mam kryzys w tej terapii, ale to te kryzysy posuwaja ja do przodu i mnie w tym wszystkim. To jest terapia skrojona na moja miarę. Bardzo mi odpowiada A czytać najbardzoej lubię sf i fantasy, lubię tez kryminałały. Ale nie stronie od innych gatunków. Generalnie przyswajam prawie wszystko, aby nie było banalne i głupie. Ksiązki są dla mn8ie cudowną rozrywką i nauką jednoczesnie. Działają też terapeutycznie. Pochłaniam ich naprawde dużo. Teraz jak jestem sama w domu, to mój telewizor, od tygodnia nie był włączony...nie potrzebuje go kompletnie. A filmy to lubię w kinie :)

Przez kilka lat byłam kompletnie niezdolan do pracy. Około czterech. Jak poczułam sie troche lepiej, to zaczęłam czegoś szukać. Znalazłam i sie udało. Praca pomogła mi stanąć na nogi psychicznie.

Nie wiadomo. Wiadomo, seksualnie Czyli za przyzwoleniem. Czy za przyzwoleniem? Czasem tak, czasem nie. Generalnie wywierał presje i szantażował. Godziłam się, bo się bałam, ze mnie zostawi. A w swojej naiwnej, szesnastolniej gło9wie, sądziłam, że go zmienię i że jest moja jedyna miłością...ech

Odetchnęłam z ulgą Agnieszko, że jesteś... Zajrzałam rano i zobaczyłam, że sie żeganasz...nie miałam niestety czasu żeby pisać Dobrze, że jesteś

Aga możesz spróbowac napisać do mnie na priv? Bo ja próbje do Ciebie i jakoś nie moge wysłać wiadomości. Może jakbym dostała od Ciebie do udałoby mi sie odpowiedzieć

czyli jeszcze są rzeczy na których Ci zależy...np opinia siostry. Ale nie wiem czy tym warto sie przejmować w tym momencie, jak tak się źle czujesz. Potrzebujesz pomocy i tyle, a ona nich sobie gada co chce

Naprawdę zadzwoniłabym na pogotowie...

Hej hej... Beznadziejniak? Jestes tam gdzieś ( nie bardzo mi odpowiada Twój nik...) Ale jakođ musy Cie nazywać. Poczytałam sobie Twoje posty... Smutna bardzo ta Twoja życiowa historia...nic mądrego nie przychodzi mi do głowy. Czemu nie walczysz o siebie? To mnie przeraża. Pogodziłeś się z przegraną i trwasz. A jesteś wartościowym i godnym szcunku człowiekiem... I nawet jeśli w szkole miałeś problemy, to po sposobie w jaki piszesz zsupełnie tego nie widać. Duży zasób słów, ładny styl i staranność. W każdym razie jakby co ja chętnie porozmawiam

Za to tu możesz rozmawiać z nami

Bo większość facetów uwieolbia się opiekować i dawac wsparcie i możemy ich podrywać "na ofiarę, taka biedna jestem" Działa!!!