sjk1996

Nie ty pierwszy popełniasz taki błąd, też się tak zachowywałem. Po prostu brak ci relacji z drugą osobą albo po prostu w jakiś sposob ta osoba utkwiła ci w pamięci.

Całkowicie się z Tobą zgadzam. Mnie przy życiu chyba trzyma tylko nadzieja, a już jeżeli to żyję chwilami który w pewien sposób doprowadzają do jakiejś euforii krótko,ale zostają wspomnienia i można liczyć na jakąś nadzieję na lepszy dzień. Dodatkowo pomagają leki,ale wprowadzają mnie w jakiś stan pustki bez okazywania jakichkolwiek emocji.

Właśnie, samotność jako towarzystwo jest czymś innym niż związek, Chociaż, czasem wystarczą zwykłe relacje by przezwyciężać samotność i brnąć ku górze.

Troszkę lepiej.

Fajnie jest dzwonić do znajomych którzy nie odbierają,ignorują... Fajnie jest rozmawiać z samym sobą... No nic, idę się przejść w samotności ulicami. Jutro wykupię leki, może coś pomogą.