mhrps

Ręka Alzheimer czy Parkinson

Tak jest. Skoro tak jest, to zostaw w spokoju tych milionerów, niech inwestują w swoje biznesy miejsca pracy, fabryki, nieruchomości - przyczyniając się do tworzenia towarów i usług. A że czasem jest jakaś patologia na styku biznesu i polityki? To tylko efekt uboczny. W ogóle to każdy sposób ograniczenia liczby milionerów wiązałby się z drastycznym spadkiem inwestycji i produktu krajowego - w konsekwencji kryzysu gospodarczego i wzrostu biedy.

Ciekawe, że osiowym objawem depresji jest poczucie winy, a on chce zaj.ać całą rodzinę.

Nie mam Masz coś z czego jesteś dumna?

Tak Masz nierówno pod sufitem?

Nie Masz zgolone włosy łonowe?

Nie Masz włosy łonowe?

Skoro słuchanie muzyki było ucieczką przed problemami, to ciężko obwiniać muzykę za problemy. Na początek proponuję zrobić badanie eeg i zobaczyć czy z aktywnością mózgu jest wszystko tak jak być powinno.

Tylko, że to co on ma to nie jest ani psychoza, ani depresja, ani mania tylko zaburzenia osobowości, których się nie leczy - przynajmniej oficjalnie.

Tylko, że obciążanie milionerów za wady systemu oligarchicznego jest niedorzeczne. Milioner nie posiada zamrożonych pieniędzy. Przykładowo, gdy trzyma je w banku, równowartość jest przekazywana osobom, które biorą kredyty. To tak w dużym uproszczeniu. Nie ma na świecie bogatych społeczeństw bez milionerów. Oczywiście komunistyczna propaganda robi swoje i sieje zamęt w głowach nieświadomych ludzi. Bogactwo społeczeństwa bierze się z pracy, wytworzonych towarów i usług, nie żadnych majątków milionerów. https://cdn.howmuch.net/content/images/world-map-of-billionaires-5bd3.jpg Jeśli procenty podzielisz przez liczbę mieszkańców danego kraju, wyjdą najczęściej wybierane kierunki emigracji zarobkowej.

Eee tam, żaden przytyk. Zdumiewa mnie tylko Twój optymizm, nie za bardzo wiem skąd go bierzesz.

Takie rady dajesz - można odnieść wrażenie, że zacząłeś sam się bać. Naprawdę wierzysz, że takie stany da się wyleczyć? Wg mnie psychiatra chce go skierować by odciążyć siebie samego od odpowiedzialności.

Ja jestem gitarzystą, mam nawet dyplom szkoły I stopnia

[videoyoutube=VzALZjoIx0g][/videoyoutube]

Ja nie jestem dziewczyną, ale wkleję, co mi tam [videoyoutube=l9BbUqHrWFI][/videoyoutube]

To tak nie działa. Akurat zachłanność milionerów sprzyja bogaceniu się społeczeństwa. Pieniądze, które posiadają są wirtualne, nigdy nie zostaną skonsumowane. Bez milionerów stopa życiowa społeczeństw byłaby znacznie niższa. Wystarczy zobaczyć jak żyje się w krajach komunistycznych.

Tzn jakie życie? Wystawne, czy spędzając cały czas na instagramie?

Nie zjem robaka Pijesz do lustra?

Przyjmijmy, że są, lawirują, ukrywają się. Z tym że wg cytatów z powyższego artykułu: "Osiem procent menedżerów to psychopaci Na konferencji psychologicznej w Sztokholmie w sierpniu 2004 roku dr Babiak powiedział, że wśród ogółu ludności psychopaci stanowią od 1 do 2%, natomiast wśród menedżerów około 8%. Podobnego zdania jest prof. Robert Hare z kanadyjskiego University of British Columbia. Według niego najbardziej charakterystyczne cechy psychopatów to egoizm, narcyzm, nieumiejętność wczuwania się w sytuację innych, arogancja, niecierpliwość, impulsywność, niesolidność, powierzchowność, talenty w zakulisowych manipulacjach, wychwalanie się swoimi osiągnięciami i zrzucanie winy na innych w przypadku niepowodzeń." Jest ich zaledwie 8% wśród osób dobrze funkcjonujących na stanowiskach managerskich. Tak więc teza, że są oni potrzebni - a o to chodziło w dyskusji - jest nieuprawniona. Funkcjonują na zasadzie efektu ubocznego, nie fenomenu deficytów, który jest w społeczeństwie bardzo potrzebny, pożądany czy wręcz niezbędny. Raczej wiadomo, że psychopata nie uzna się za osobę zbędną. Ale fakty są takie, że osoby, które uważają, że krzywdzenie innych jest ok, są zbędne. To raz, poza tym trzeba było by zdefiniować kto to jest psychopata. Czy osoba, której cechy to : "egoizm, narcyzm, nieumiejętność wczuwania się w sytuację innych, arogancja, niecierpliwość, impulsywność, niesolidność, powierzchowność, talenty w zakulisowych manipulacjach, wychwalanie się swoimi osiągnięciami i zrzucanie winy na innych w przypadku niepowodzeń" tak jak napisano powyżej, czy też koniecznym kryterium jest odczuwanie satysfakcji i dążenie do takich zachowań. W przypadku managera w jakieś firmie, szybka selekcja osób słabszych, bezwzględność w egzekwowaniu przepisów może świadczyć o braku empatii, ale to nie jest jeszcze psychopatia - jeśli celem jest wynik finansowy, a nie satysfakcja z gnębienia ludzi.

Jarosław Kaczyński. Słyszałem, że uwielbia rodeo, a to przecież tortura

Przyjmijmy, że są, lawirują, ukrywają się. Z tym że wg cytatów z powyższego artykułu: "Osiem procent menedżerów to psychopaci Na konferencji psychologicznej w Sztokholmie w sierpniu 2004 roku dr Babiak powiedział, że wśród ogółu ludności psychopaci stanowią od 1 do 2%, natomiast wśród menedżerów około 8%. Podobnego zdania jest prof. Robert Hare z kanadyjskiego University of British Columbia. Według niego najbardziej charakterystyczne cechy psychopatów to egoizm, narcyzm, nieumiejętność wczuwania się w sytuację innych, arogancja, niecierpliwość, impulsywność, niesolidność, powierzchowność, talenty w zakulisowych manipulacjach, wychwalanie się swoimi osiągnięciami i zrzucanie winy na innych w przypadku niepowodzeń." Jest ich zaledwie 8% wśród osób dobrze funkcjonujących na stanowiskach managerskich. Tak więc teza, że są oni potrzebni - a o to chodziło w dyskusji - jest nieuprawniona. Funkcjonują na zasadzie efektu ubocznego, nie fenomenu deficytów, który jest w społeczeństwie bardzo potrzebny, pożądany czy wręcz niezbędny.

pasta do podłogi

Żeby zachować status quo, osiągnąć pewne cele, uniknąć konfrontacji Lubisz szczerość do bólu?

Przewinął się tutaj wątek o zawodach, które rzekomo wykonują psychopaci. To oczywiście jest nieporozumienie, bo nie można utożsamiać niskiej wrażliwości z psychopatią. Znałem historię rzeźnika, który odmówił ubicia świni reagującej na polecenia właścicielki. Powiedział, że oswojonych zwierząt nie zabija. Trzeba więc wsadzić między bajki tezę, że psychopaci są potrzebni w społeczeństwie. Rzeźnik nie odczuwa ulgi przy zabijaniu zwierza, tak jak chirurg satysfakcji, że kroi pacjenta. Jeśli jest inaczej to dopiero wtedy mamy do czynienia z psychopatią. Takie osoby są zazwyczaj szybko rozpoznawane i eliminowane ze środowiska, jeśli jakimś przypadkiem uda im się zająć stanowiska darzone wysokim zaufaniem społecznym.

A tutaj jest rozpoznawanie emocji poprzez obserwację i interpretację, z wchodzeniem w interakcje i z "okazywaniem" emocji, jednak bez ich odczuwania. No widzisz, czyli wchodzisz w interakcje na innym poziomie bo jesteś nienormalna. Przestrzegałbym też przed przypisywaniem sobie nie wiadomo jakich właściwości intelektualnych. To może wynikać z zaprzeczenia i próby kompensacji deficytów. Normalni ludzie o tym nie myślą, a widzę, że u Ciebie zabrnęło to dość daleko.