nieodgadniona26

mam lęk przed wyznaniem komus ze potrzebuje pomocy

tak i to bardzo jednotorowo myslisz. Dostalam przed chwila zaproszenie na spotkanie grupy zgodziłam sie ale się boje juz sie zaczynam trząść i bać tego spotkania. boje sie ze stanie sie cos zlego i to wyjdzie na jaw i beda klopoty z tego powodu. RATUJCIE mnie

Cześć! Od dzieciństwa byłam nieśmiała, zamknięta w sobie, nie lubiłam wypowiadać się na forum klasy bądź grupy. Przed chwilką natrafiłam na artykuł o FOBII SPOŁECZNEJ. Zawsze jak mam się wypowiedzieć na forum grupy mojej zaczynają trząść się mi ręce, przyspiesza mi akcja serca oraz robię się czerwona. Jestem na pierwszym roku studiów. Nie wiem jak pokonać nerwicę społeczną, chciałabym skończyć studia ale obawiam się że nie dam rady. Że nie wytrzyma tego moje serce. Jeżeli wiecie jak to pokonać lub jak zmniejszyć ją to pomóżcie. Nie chce rezygnować ze studiów przez socjofobie.

tu sie mylisz to bedzie klamstwo bo bede musiala klamac gdzie ide dlaczego nie bede mogla rozmawiac albo pisac sms wiec wolalabym mu powiedziec

nie mysle ze na czyms takim opiera sie prawdziwa milosc. poprostu mam lek przed przyznaniem sie do tego ze nie jestem silna i potrzebuje pomocy, nie chce go oklamywac

Mam 20 lat. Nie chodi o to że on mnie zostawi jak pojdę do psychologa tak mysle, Nie mowilam mu jeszcze ze chce isc do psychologa i sie boje mu powiedziec to.

aaa... ok

Jaka hujenka

Ale małe kroczki bez pomocy innych nie istnieją

A jest sposób jakiś żeby nie koniecznie iść do psychologa. Najbradziej boje sie że strace kogoś na kim mi zależy

Cześć. W tej części forum są wyodrębnione po szczególne zaburzenia osobowości. z ciekawości poczytałam o wszystkich. Trochę przeraziłam się tego co wyczytałam i wywnioskowałam. Wiem jedno mam duże zaburzenia osobowości i mogę powiedzieć że da sić mnie zakwalifikować do paru grup zaburzeń. A mianowicie: 1. Obsesyjno-kompulsyjne zaburzenia osobowości (nerwica natręctw) 2. Zaburzenia osobowości unikającej 3. Zaburzenie osobowości Borderline 4. Schizoidalne zaburzenia osobowości Tego nie stwierdził lekarz żaden. Boje się że przy tych zaburzeniach stracę jedyną osobę z którą rozmawiam. Nie mam pojęcia co zrobić z sobą

Hej. Mam 20 lat. Jestem samotną osobą. Nie mam przyjaciół ani znajomych. Nie wieże w siebie, mam masę kompleksów. Jestem zamknięta w sobie, z nikim praktycznie nie rozmawiam, no jedynie jak ktoś coś chce odemnie wtedy sie odzywam.