abat

czujesz się źle - twoja psychika tak mówi ,"czas na zmiany", coś mi w moim życiu nie pasuje...

przeciwnie... dużo jeszcze przed Tobą... pracuję z ludźmi z takimi problemami.. i wiem, co mówię..

to mam dobrą wiadomość... możesz mieć dzieciństwo takie, na jakie zasługujesz...bo dzieciństwo jest w naszej głowie.. niestety nie. wyparcie pewnych faktów lub postrzeganie ich inaczej raczej też nie byłoby objawem zdrowia psychicznego... nie mam na myśli ani wyparcia, ani zniekształceń percepcji - mam na myśli zmianę SCHEMATÓW /patrz TERAPIA SCHEMATU/

Niekoniecznie. Unikanie i lęki zawdzięczam przeszłości. Tylko że te 4 lata temu żyłem prawie tak samo jak dziś ale mój komfort życia był wyższy. A to dlatego, że pomimo pewnego odczuwania że jest ze mną coś nie tak nie znałem nazwy tego zaburzenia i do tego jeszcze nie wiedziałem o moich zapóźnieniach w pewnych kwestiach które wyszły na jaw niedługo potem. bo nazwy, etykiety nie pomagają...w terapii ważne jest, co ci w życiu przeszkadza, utrudnia, uniemożliwia..a nie jak się to nazywa...tego potrzebują specjaliści...

to mam dobrą wiadomość... możesz mieć dzieciństwo takie, na jakie zasługujesz...bo dzieciństwo jest w naszej głowie..

- nie przepraszaj... masz prawo tu mówić o sobie.. terapia schematu - wiesz,że to nie jest krótka sprawa; a terapeutce mów o swoich wątpliwościach - może to jest właśnie element twoich "utrudniających życie nawyków i dobrze byłoby to przerobić... Trzymam kciuki..

- domyślam się ,że widzisz,że nie ułatwia Tobie to życia, a jednak, nie potrafisz zmienić swoich reakcji... - teoria mówi tak - reagujesz jakbyś przeskakiwała do przeszłości, dzieciństwa - dlatego z boku często to wygląda, jakbyś nagle "przeskoczyła" w coś innego..

- nie nie daj się.. jeśli są zmiany, to znaczy,że potrafisz je wprowadzać w swoje życie - jeśli tak czujesz szukaj terapeutę TERAPII SCHEMATU - ma sporą efektywność, szczególnie przy F60, w Polsce mało jeszcze znana..

czyli "ja" - jestem fatalna, nie do przyjęcia, gorsza..? - takie sądy zazwyczaj słyszymy, przyjmujemy i wchłaniamy - jak gąbka - gdy jesteśmy dziećmi.. wtedy nie mamy szansy przed nimi się uchronić, zdystansować, odrzucić, sprawdzić - są jak dogmaty... domyślam się, że chronisz tę część siebie, przed tym, że usłyszysz, że .....przed bólem... to chroni ale odcina od innych, od świata...może powodować pustkę, osamotnienie.. trudne emocje..

loshisterykos - czyli odkrywasz,że" lęki spowodowane przeszłością" nie maja racji...?

ooo to super :))) A czy są jakieś statystyki, i czy nimi dysponujesz ilu osobom udało się z tego wyzdrowieć? I jak to w ogóle jest, czy da się z tego wyzdrowieć? Taka osoba nie ma w sobie w ogóle osobowości unikającej, czy ma ale w małym stopniu? No bo ja np widzę jakieś tam mini zmiany w swoim życiu, czuję się lepiej w sytuacjach w których wcześniej czułam się źle ale nie zmieniła się jakość mojego życia... możliwe, że jeszcze na to za wcześnie,bo jeszcze 1,5 roku do końca terapii, ale jakoś nie czuję żeby kiedyś miało się coś zmienić. W sumie nawet nie wiem co miałoby się zmienić i nie potrafię sobie wyobrazić jakby to było. Mam wrażenie że urodziłam się z taką osobowością i taki mam charakter i że tego po prostu nie da się zmienić. Musiałabym stać się innym człowiekiem.[/ najogólniej - w terapii chodzi o to, abyś odzyskała wpływ na swoje życie..i jeśli "jakość twojego życia " się nie zmienia - wiedziała, szukała co i jak trzeba zrobić, zmienić... w terapii SCHEMATU, poznawczej zakłada się, że czujesz się tak jak myślisz- oceniasz siebie, świat, innych...więc b. ważne czy twoje oceny siebie, świata, innych, pomagają ci żyć... - bo tak ma być...

nie powiedziałabym,że głownie... natomiast eksperyment - wypróbowujący nowe zachowania - to ważna część..i nie chodzi w nim tylko o nowe zachowanie, ale przede wszystkim zmianę myślenia, oceniania .. ale zdecydowanie nie jedyna..

to dobry będzie terapeuta pracujący w nurcie poznawczo - behawioralnym...

czyli jest /"pod spodem"/ i ta inna - b.wrażliwa na odbiór, b. dotkliwie przeżywająca reakcje innych innych - którą chronisz...?, nie chcesz, aby świat ją poznał - bo ją skrzywdzi,źle oceni.. niemożliwe, aby mu się spodobała...?

- czyli kontroluję... aby mnie widzieli jaką..?

czyli wiedzieć jak mnie postrzegają czy decydować jak mają mnie postrzegać..?

a przybliż problem...

lulu -"na czym ma polegać terapia bordera? skoro większość teorii uznaje, że to wynik poważnych deficytów z dzieciństwa, to jak niby można je uzupełnić? " - terapia potocznie nazywa się "powtórne rodzicielstwo"; Keji - to co opisujesz, to przeskakiwanie - to nagłe wskakiwanie w siebie - małą dziewczynkę, odczuwanie jej emocjami, myślenie o sobie, o świecie - jej myślami....kiedy...może była bita, pomijana, zostawiona...

przy osobowości unikającej niezłe zmiany przynosi terapia schematu..

TER - a z na czym polega twój problem..? może mogę pomóc..lub pokierować do kogoś odpowiedniego -- 08 sty 2014, 22:26 -- mogę polecić na NFZ poradnię z psychoterapeutami w Gnięźnie "DIAMED"- 30 min jazdy od Poznania

nie wchodzę w dyskusję - co jest lepsze i nie "przeciągam się" na stawianie diagnoz; słyszę problem - umiejscowiony w określonym czasie - dzielę się swoimi doświadczeniami, nie wchodzę w grę "moje lepsze", "wiem lepiej"... angie - myślę,że jedno wiesz, w psychoterapię warto teraz wejść...

angie..- też tak uważam... essprit - nigdy nie lekceważę objawów z ciała.. ktoś powiedział,że pd zajmuje się wyłącznie dzieciństwem ? a że analizuje intensywnie ten czas - tam lokalizując źródła problemów?...

jak to się działo,że z rówieśnikami ci się nie układało,,?

nie wiem czym sugeruje się essprit, wg. mnie jeśli wykluczysz zaburzenia z ciała - to dobra będzie praca nad twoim lękiem, a on pojawia się ponieważ najprawdopodobniej błędnie oceniasz sygnały. które wysyła ci ciało....w określonych sytuacjach, Słyszę, iż opisujesz swój lęk - jako reakcję na konkretna sytuację.. i skupiłabym się na tym, co tu i teraz... - a w tym jest skuteczna terapia poznawczo- behawioralna Terapia psychodynamiczna będzie głównie nawiązywać do czasu twojego dzieciństwa

Czyli najważniejsze były dla ciebie wtedy "nagrody "od dorosłych.. - bo oceny szkolne takimi są...? NA "nagrodach " od kumpli /"jesteś fajny", "masz fajna zabawkę", "lubię cię ". "ale szybko biegasz". "jesteś silny"/ nie zależało ci.. czy nie wiedziałeś jak je zdobyć..?