psychoterapia-ozarow

Witajcie, dawno tu nie zaglądałam. Powodzenia w Nowym Roku wszystkim czytającym ten wątek. Marcosm - w czasie nasilenia ataku bywa też pomocne koncentrowanie uwagi na spowolnieniu oddechu i doświadczeniach czuciowych. Co prawda niektórzy uważają, że techniki relaksacyjne im nie pomagają, ale warto spróbować i nie zniechęcać się na początku. Do poczytania i zastosowania polecenia godne są progresywna relaksacja mięśniowa i relaksacja Jacobsona. Warto ćwiczyć codziennie na początku pełną wersję, by potem skutecznie używać szybszej wersji skróconej. W razie wątpliwości podpowiem co nieco na prv. Powodzenia

Rozmawianie w trakcie sesji o odczuwanych efektach odstawienia lub zmiany leków daje sposobność do wypracowania sposobów radzenia sobie w tym trudnym dla pacjenta czasie. Pozdrowienia i dobrej nocy

Witam Zainteresowanym tematem polecam książkę Irwinga Kirscha "Nowe leki cesarza. Demaskowanie mitu antydepresantów". Psychoterapia skutkuje zapisywaniem się i utrwalaniem nowych doświadczeń. Przyjmowanie leków modyfikuje ten proces, stąd część psychoterapeutów we współpracy z psychiatrą sugeruje odstawianie leków w przebiegu terapii (jeśli to możliwe z uwagi na stan pacjenta). Powodzenia

Kontakt przez DaniMed lub napiszę tel na PW. Pozdrawiam

Witaj lillka, proponuję Ci rozważyć udanie się do psychoterapeuty na wstępna konsultację. Życzę powodzenia

Tego nie wiem, przyjmuje chyba w DaniMed. To bardzo profesjonalna i zarazem życzliwa, ciepła osoba. Powodzenia

Polecam Agnieszkę Daniluk, psychologa i psychoterapeutę zarazem. Przyjmuje prywatnie.

AmDg Jeśli się uczysz, to możesz poszukać bezpłatnej terapii indywidualnej lub grupowej w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, opiekującej się Twoją szkołą. Jeśli jesteś niepełnoletni, to jak do lekarza, na pierwszą wizytę udaj się z mamą. Rodzic może nie wyrazić zgody na kontakt ze szkołą, co zapewnia dyskrecję. Możesz ustalić z psychologiem, psychoterapeutą w poradni czy i ew. w jakim zakresie będzie rozmawiał na Twój temat z mamą. Pomyśl o tej opcji. Pozdrawiam

Witajcie Coccinella -Dodam coś od siebie trudności adaptacyjne w nowej pracy powinny zmniejszać się z czasem. Zwykle poprawa jest odczuwalna po 2-3 miesiącach, gdy zwiększa się poziom kompetencji na danym stanowisku i przewidywalność wykonywanych zadań. Osoby wrażliwe, którym zależy na jakości wykonania pracy i takie, które nie są pewne swoich umiejętności, tego jak będą ocenione doświadczają początków w pracy często jako męki. To co może w tym trudnym okresie być pomocne to: nie rezygnować pośpiesznie pomimo wątpliwości, odwoływać się do tych faktów, które świadczą o tym, że w przeszłości "dawałaś radę z trudnościami", zająć czas wolny aktywnościami, które lubisz, nagradzać się za wytrwałość (każdego dnia). Jeśli po pewnym czasie nie odnotujesz poprawy samopoczucia to poszukaj profesjonalnej pomocy terapeutycznej. Rezygnacja z pracy to ostateczność -lepiej przy zaostrzeniu objawów wziąć urlop lub zwolnienie. Pozdrawiam i życzę powodzenia

Witajcie, Dodam coś od siebie. Przebieg leczenia nerwicy psychoterapią powinien być dostosowany do konkretnego pacjenta. Intensywna terapia grupowa o której pisze petter, nie jest leczeniem pierwszego wyboru, jest zwykle proponowana osobom ze współwystępującymi zaburzeniami osobowości, w przebiegu których nasilone są tednencje autodestrukcyjne. Osoby funkcjonujące zawodowo i w miarę stabilne w przebiegu choroby mogą korzystać z terapii indywidualnej lub grupowej (np. 2-3 godzinne sesje w tygodniu z ew. kilkoma sesjami weekendowymi tzw. maratony). O skuteczności terapii indywidualnej w konkretnym przypadku decyduje wiele czynników - do najważniejszych należy relacja terapeutyczna. Dobra relacja tworzy sprzyjający klimat do przemian. Pozdrawiam serdecznie

Mishiya, nieadekwatne reakcje to względna sprawa, nie jesteśmy robotami i pewne reakcje dzieją się nam same bez świadomości. W terapii zmienia się często również paleta ekspresji ciała i to świadczy o tym, że zachodzą przemiany. Po terapii poczujesz (planowo) większą integrację wewnętrzną. Pozdrawiam i miłego dnia wszystkim czytającym ten wątek

Wiele osób nie przyznaje się, do napadów śmiechu, bo uważa je za przejaw niedojrzałości, odsłanianie się (zwykle byli pewnie upominani kiedyś w takich sytuacjach). Z mojej perspektywy dochodzi wówczas do głosu wewnętrzne dziecko i jeśli się tak dzieje to jest to sygnał, że warto zatroszczyć się bardziej o tę ważną część samego siebie. PS. Widok żaby na kozetce poprawia nastrój po długim dniu pracy. Pozdrawiam i dobranoc

Do: Nerwosol-men Poczucie humoru i dystans do siebie i innych zwykle sprzyjają wychodzeniu na prostą. Czego Ci życzę (Poczucie humoru jest dobrym wskaźnikiem bystrości umysłu) A tak na marginesie -Twoja partnerka może czuć się trochę z boku z powodu super fajnej nerwicy (taka refleksja mi się nasunęła - kobiecy punkt widzenia, ale może być to nietrafne, bo was nie znam). Mówienie do siebie służy zwykle....i pojawia się, gdy....- zdania do dokończenia w myśli w celu rozwijania samopoznania. Pozdrawiam

Witajcie, Wrażliwe osoby tak o sobie mówią, gdy słyszą na swój temat te słowa w formie ataku, zarzutu. Płaczliwość i chwiejność emocjonalna nie są błahymi objawami - często skłaniają osoby ich doświadczające do podjęcia psychoterapii (z moich doświadczeń zawodowych). Trochę z innej perspektywy - napadowe reagowanie śmiechem/płaczem to często impulsywne reakcje ciała związane z odczuwaniem dużego napięcia (silne pobudzenie emocjonalne). Trudno je opanować siłą woli, bo w takich przypadkach aktywacja śmiechu/płaczu odbywa się starym (pierwotnym i szybszym) szlakiem z układu limbicznego (emocje) do obszarów inicjujących odruchy (też bez kontroli kory mózgowej). Mówimy wtedy o porwaniu emocjonalnym...taka nasza spuścizna po praprzodkach - decydująca o przetrwaniu osobników we wrogim świecie. Ewolucyjnie nadmierna reaktywność na bodźce okazała się przystosowawcza (czujniejsze osobniki miały okazję przekazać swoje geny potomkom itd.) i się utrwaliła jako cecha w populacji. W sumie jesteśmy potomkami tych sprytniejszych i czujniejszych, którzy przetrwali w świecie ówczesnych zagrożeń Powodzenia

Zapraszam do Gabinetu psychoterapii w Ożarowie Mazowieckim. Zajmuję się psychoterapią indywidualną osób dorosłych, dzieci i młodzieży, psychoterapią par i rodzin. Stosuję podejście integracyjne. Swoją pracę terapeutyczną poddaję superwizji. Najczęściej pomagam: - osobom cierpiącym z powodu depresji, zaburzeń nerwicowych (lęki, fobie, ataki paniki, myśli i czynności natrętne), - osobom doświadczającym zaburzeń odżywiania się, zaburzeń snu, uporczywych dolegliwości somatycznych, pomimo braku medycznych przyczyn, - osobom doświadczającym skutków przemocy, traum, określającym się jako DDA i DDD, - osobom i parom w kryzysie, doświadczającym nasilonego stresu, żałoby, - osobom dążącym do wzmocnienia poczucia tożsamości, rozwoju osobistego i większej samoświadomości, - osobom z zaburzeniami osobowości i zaburzeniami rozwoju psychicznego (zaburzeniami rozwoju mowy i języka, umiejętności szkolnych, funkcji motorycznych, Zespołem Aspergera, autyzmem), - osobom z nadpobudliwością psychoruchową, tikami, zaburzeniami emocjonalnymi wieku dziecięcego, - rodzinom osób chorych lub ujawniających problemy rozwojowe. Prowadzę konsultacje psychologiczne, udzielam porad - w tym porad dla rodziców, prowadzę zajęcia rozwijające kompetencje osobiste dla dorosłych, dla dzieci i młodzieży, w tym - zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, prowadzę ćwiczenia relaksacyjne. Wspieram klientów w przezwyciężaniu trudności oraz w poszukiwaniu nowych rozwiązań i możliwości. Gabinet Psychoterapii Aleksandra Działa Ożarów Mazowiecki, ul. Wolności 5 Tel. 518 511 030 e-mail: kontakt@psychoterapia-ozarow.pl www.psychoterapia-ozarow.pl Zapraszam od poniedziałku do soboty po wcześniejszym umówieniu terminu wizyty.

Witaj Aurora 92, podzielę się z Tobą swoim doświadczeniem pomagania osobom z ED. Często pewnemu ograniczeniu napadów objadania się sprzyja spożywanie 5-6 małych posiłków dziennie (co 2-3 godziny)- jedzenie o niskim indeksie glikemicznym. Jeśli nadmierne objadanie nie zmniejsza się i wykluczone są przyczyny medyczne (konsultacja endokrynologa, ew. diabetolog, wpływ leków zwiększających łaknienie) to warto skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty. Wiele osób od dziecka jest uczonych pocieszania się jedzeniem i po wielu latach bywa to najbardziej sprawdzona metoda regulowania emocji, na ogół - rozładowywania napięcia. Niektórzy moi klienci odnotowują poprawę po kilku sesjach, służących rozwijaniu metod radzenia sobie ze stresem. Inni klienci - wymagają dłuższej terapii, gdy za problemami z jedzeniem, jak za parawanem, kryją się dotkliwsze obszary rzeczywistości wewnętrznej. Powodzenia

Witaj, Jestem psychologiem i psychoterapeutką. Zawodowo zajmuję się pomaganiem - min. prowadzę grupy dla młodzieży i psychoterapię indywidualną. Nie będę udzielać Ci porad ani bagatelizować Twoich problemów, ale zachęcam, byś spróbował porozmawiać z kimś na żywo o tym, co Cię trapi. Jeśli trudno Ci zaufać komuś z otoczenia, to możesz udać się do psychologa lub psychoterapeuty. Profesjonalna pomoc może być nakierowana na rozwijanie Twoich zasobów i umiejętności nawiązywania relacji. Moim klientom takie spotkania pomagają nabrać perspektywy, chęci do życia, pozwalają poczuć się lepiej z samym sobą. Życzę powodzenia

Witaj, Spróbuj poszukać psychoterapeuty pracującego z DDA/DDD, doświadczonego w pomaganiu osobom w kryzysie. Dobra terapia pozwala poszukiwać dróg wewnętrznego uwalniania się z bolesnych związków rodzinnych, pozwala budować w sobie zaufanie i przychylność wobec samego siebie, rozwija umiejętności radzenia sobie z zagrożeniami, które stwarzają relacje z członkami rodziny (o czym piszesz). Powodzenia