wiolka

Mam pytanie do osób,które są w Irlandii,albo UK.Postanowiłam wrócić na seroxat,mam 2 opakowania jeszcze z Polski (przez 1,5 roku nie brałam) i moje pytanie: czy jak mi sie będzie kończył to mogę iść po prostu do GP po receptę?Kojarzycie moze też jaki jest koszt leków (nie mam medicala)? Męczyłam się bez leków,ale to jest wegetacja a nie życie...

Mam pytanie do osób,które są w Irlandii,albo UK.Postanowiłam wrócić na seroxat,mam 2 opakowania jeszcze z Polski (przez 1,5 roku nie brałam) i moje pytanie: czy jak mi sie będzie kończył to mogę iść po prostu do GP po receptę?Kojarzycie moze też jaki jest koszt leków (nie mam medicala)? Męczyłam się bez leków,ale to jest wegetacja a nie życie...

No to wzajemnie, skoro ty też rozłożona na łopatki Ja chyba wezmę duomox i poleże kilka dni, mój teść po przechodzodzonej anginie musiał mieć przeszczep nerki robiony, więc nie chcę bagatelizować

Fifciu Leżę chora, chyba mnie angina dopadła, mam spuchnięte całe podniebienie i ledwo jem.Nawet szałwię juz piję, choć nie lubię!!! Z drugiej strony nie boli mnie gardło , nie mam gorączki, wiec sama nie wiem...Za to mój mąż przyniósł mi śniadanie do łóżka i kwiatka, piękne to było Ogólnie w porządku- mąż będzie ze mną dwa tygodnie w domu, bo ma urlop.

W domu ok, póki nie musze nigdzie wyjść.Na początku nawet do sklepu nie chodziłam, teraz tylko spotkania towarzyskie są dla mnie zmorą (przeważnie ich unikam), bo pierwsze co szukam wc a sama być uwielbiam, w domu nie mam żadnych lęków.

Kolego, bez psychiatry sie nie obejdzie, jeśli uzna, ze Twój stan nie musi być leczony farmakologicznie, to wyśle Cie na jakąś terapię.Nie zastąpimy Ci niestety lekarza, także rejestruj sie i nie zwlekaj, ważne, żeby jak najszybciej zostać zdiagnozowanym,powodzenia

To nawet nie to, ze nie chcę pracować, ale nie umiem tego opanować, nawet najsilniejsze leki jak torecan mi nie pomgają, każdy lekarz rozkłada bezradnie ręce i mówi, ze trzeba przeczekać.Dużo osób ma mdłości, ale nie wymiotuje, a ja w chwili ataku zawsze, acha, i badania , gastroskopia ok, wyłącznie nerwy. W momencie gdy odchodziłam z pracy dochodziłam do 20-25 razy dziennie, minus 16 kilogramów

No a ja nie jestem w stanie do niej wrócić, nawet jakbym chciała Ja wiem to wszysto o zasiedzeniu etc., ale ja właśnie czekam na to, zeby zaczęło mnie tak nosić z nudów, żebym powiedziała sobie: w nosie mam tę cholerną nerwice, dłużej w domu nie wysiedzę... Poza tym to nie jest tak, że ja mowię-będzie co ma być.Ustaliłam z moim meżem, ze próbuję sama do końca roku, jak sie nie uda to wracam na leki, a wtedy mam nadzieję opanować te najgorsze ataki (wymioty) i wrócić do pracy. [ Dodano: Dzisiaj o godz. 6:54 pm ] A poza tym myślę, ze mi tak trudno, bo przez pracę sie właśnie zaczęło i praca automatycznie kojarzy mi sie z paniką

Gdybym była w stanie, to nie siedziałabym przecież w domu i na tym forum na przykład.Nie wiem, w jakim Ty jesteś stanie, ale ja już nie dawałam sobie rady.Nie popracujesz za długo jak wymiotujesz po kilkanascie razy dziennie.Nie można generalizować i przyrównywać swojej sytuacji do innych, bo to nie zawsze wygląda tak samo. Wyobrażasz sobie w swoim stanie szukać pracy za granicą, kiedy jesteś bez lekarstw, i boisz się nawet spotkać ze znajomymi? Bo ja sobie nie wyobrażam.Wybrałam swoją drogę i staram sie konsekwentnie nią kroczyć.

Strasznie sie cieszę, damy radę, kochana! A ja zaprosiłam do siebie moją rodzinę-siostre z meżem i synem i kuzyna, już umieram ze strachu, ale mam dość chowania sie po kątach Przyjadą na około tydzień w przyszłym miesiącu

Brawo, kolego, powtarzaj mi to często, bo czasem niestety sama o tym zapominam

Kochani może to śmieszne, ale jak jest mi wyjątkowo źle, to myślę sobie, że może ta nerwica jest najlepszym, co mogliśmy dostac od życia? Załóżmy, że ktoś tam na górze miał dla nas np. perspektywę: rak mózgu albo nerwica... wiec czym jest nerwica przy wizji raka? Nagrodą staram sie nie tracić czasu na pytanie: dlaczego? tylko nauczyć sie z tym żyć, choć jest kur... trudno.

Właśnie sie staram;) Kupiłam sobie maszynę do ćwiczeń i mam zamiar w chwilach lękliwych cwiczyć aż padne na ryjek

bo boję, ze jak znowu odstawię, to znowu będzie kiepsko, a poza tym, tu, za granicą nie jest tak łatwo dostać psychotropy. Tak jak mówiłam, jeśli do końca roku nie wyjdę z tego sama udam się do psychiatry i wróce na seroxat.A odstawiłam sama, bo czułam się rewelacyjnie i wydawało mi sie, ze niebędzie już potrzebny. Ja właśnie chcę wrócić do pracy a jak Tobie idzie mia25?

Co robisz na tym forum zatem? Nie widziałam żadnych postów o manii wielkości pod którymi mógłbyś sie podpisać. Śmiać mi sie chce z twojej "wypowiedzi"Dla Ciebie bogatszy=lepszy od innych? Zatem gratuluję szerokich horyzontów. Podejrzewam, że zarabiałam pieniądze, o których Ty mógłbyś tylko pomarzyć, natomiast wciąż obstaję przy tym, że nie zapewniają szczęscia.