Łapa

Witaj :) Ja mam już 22 lata, a jeszcze żadnych studiów nie skończyłem, więc moim zdaniem nie ma co się tak przejmować, że coś się wolniej od znajomych robi. No i wydaje mi się, że warto byś do psychologa na NFZ poszła.

Ja ostatnim razem jednak nie dotarłem, ale killa_amok, bardzo chętnie się spotkam.

Hej :)

hej :)

Hej :)

A nie sądzisz, że to już mania?

Nie żałuję, że zacząłem się leczyć lekami. Wreszcie żyję normalnie i jestem, na swój sposób, normalny.

Nie no, Jose mi się wydaje, że PannaAlicja nie narzeka ciągle, że jest jej źle w chorobie, również nie miałem wrażenia, że jej w życiu się nie udało. Niemniej jednak moim zdaniem jest bardzo cenne Twoje świadectwo, bo sam pamiętam jak świeżo po wyjściu ze szpitala byłem dosłownie zgnieciony perspektywą dalszego życia z Czadem, więc każde, nawet internetowe, świadectwo, że może się udać mimo choroby jest cenne. (swoją drogą mi też w ciągu tego roku sporo się udało, więc nie jesteś sam Jose )

ChADowców też można spokojnie ubezwłasnowolnić, to nic trudnego.

Zgadzam się z wynikami, no może poza tą NDcją

No to wybacz, nie wydaje mi się, żeby to było o wiele straszniejsze od ChADu.

Nieboszczyk, pustka0 a na co Wy jesteście chorzy, bo zaczyna mnie to straszliwie nurtować? Jaka to straszliwie ciężka choroba (w porównaniu do ChADu) Was dotknęła? Błahaha, co za argument. Zapytaj PannyAlicji, Słonecznej_duszy albo Marcina20.04 czy jestem psychiatrą lub przedstawicielem firm farmaceutycznych. Z każdym z tej trójki widziałem się w realu i myślę, że mogą Cię zapewnić, że żaden ze mnie psychiatra nor przedstawiciel firm farmaceutycznych.

Hej! :)

A ja zachowywałem się jak dziesięciolatek w LO, ale bardzo dobrze wspominam ten czas Mimo to nie uważam się za chama, ani idiotę, po prostu to był taki czas, że się było niepoważnym Niektórym palma odbija jak się wyrwą z matczynego gniazdka na studia, a inni po prostu przechodzą to wcześniej, ot wyjaśnienie zagwostki.

Może być i pod muzeum techniki, dajcie mi znać wcześniej smsem gdzie finalnie, posłałem numer w pw.

Strasznie mądrze piszesz jak na swój wiek, jesteś bardzo dojrzała, podziwiam Cię :)

Lubię siebie za swoją chorobliwą pewność siebie

Ech współczuję pannoAlicjo i trzymam kciuki, żeby Ci się udało żyć bez leków.

Bardzo chętnie, wpadnę o 17 pod Kinoteką.

chyba tak

Witaj :)

Zgadzam się w pełni z normą_baker.

Witaj! :)

Cześć!

Zdiagnozowano mnie jak miałem 20 lat, przyczyną hospitalizacji była mania w której się znajdowałem, ale poszedłem do szpitala na własną prośbę. Opinię w rodzinie i środowisku mam niezłą, ale sam sobie na nią zapracowałem. Moja diagnoza to ChAD typu I, a więc choroba dożywotnia o wysokim wskaźniku śmiertelności.