inez3

Ponieważ mój dzień pracy zbliża się ku końcowi, moje spostrzeżenia: - nie było tak źle :) lęków brak w zasadzie poza jedną dziwną rzeczą. Jakiś czas temu ubzdurało mi się, że dużo gorzej zaczynam się czuć jak zapale w pracy papierosa. To wszystko wiąże się z jechaniem windą itd. Jak parę razy się źle poczułam po fajce to z tą windą też miałam problem. Np. dziś odczuwalam lekki stres przed pójściem na papierosa... Strasznie to dziwne - napięcie towarzyszy mi przez cały dzień, tak jakbym ciągle pilnowała czy ze mną wszystko ok czy może trzeba zacząć działać, wiecie co mam na myśli... To poddenerwowanie jest okropnym uczuciem, niech sobie pójdzie... - nie miałam ochoty uciekać :) to już duży sukces :) Suma summarum dzień po urlopie był udany. Minus tylko taki, że be za bardzo mialam dzis co robić :/ -- Pn mar 10, 2014 4:39 pm -- Niestety problem z jedzeniem dalej jest i zamiast zjeść obiadu wmusilam w siebie dwie bułki... Niby jestem glodna, ale jakoś nie mogę. Mam jeszcze nadzieję, że wkrótce znów będę jeździć samochodem, bo póki co tata mnie dziś zawiózł do pracy i będzie mnie z niej odbierać. Trochę mi głupio...

W takim razie póki co nie popadaj w panikę. Zrób dziś coś dla siebie, idź na spacer czy cokolwiek innego. Jutrzejszy dzień będzie inny :).

elmopl79, Skoro to cię niepokoi to zapisz się znów do lekarza. Powiedz, że nie widzisz jednak poprawy... krista, Może to tylko jeden gorszy dzień? Nie przekreslaj wszystkiego. Ludzie bez nerwicy też takie miewają.

Czyli teraz musisz iść do lekarza i popytać się co i jak... Może trzeba teraz poczekać znów albo może zmienić lek.

U mnie poprawa zazwyczaj następowała szybko. Po 3-4 tyg. wracałam do normalnego życia przynajmniej w 80%. Stąd dla mnie nie pojęte jest siedzieć na jakimś leku kilka miesięcy bez poprawy...

Fakt, za bardzo się skupiam na sobie .. xyz90, nic ci nie jest. Jesteś zmęczona jak każdy zwykły człowiek :)

A ja dziś chyba znów skutki uboczne odczuwam. Jestem spieta, ale nie boję się. Nie mdli mnie, nie jest mi słabo, natomiast mam całe ciało potwornie ociężałe, głowę ciężką, ze mam wrażenie, że jej nie utrzymam... Najchętniej bym się położyła. Chyba, że to po afobamie + esci.

lunatic, jakby nie patrzył też masz w tym trochę racji. Co nie zmienia faktu, że po tak długim leczeniu esci skutki powinny być lepsze.

xyz90, Ok, to się nie zrażam :). Na razie pierwszy dzień w pracy po zwolnieniu i mimo lekkiego drżenia, poddenerwowania nie jest źle. Staram się zajmowac praca i skupiać się nad zadaniami :). Mam nadzieję, że teraz już z górki - 7 dzień na dach.

Trzymam, trzymam. Wszystko będzie dobrze. Skup się na obowiązkach i zajmij czymś głowę. Odwracaj uwagę jak tylko się da, a zobaczysz, że będzie lepiej :).

No i jestem w pracy. Stres jakiś tam jest, ale do wytrzymania. Mam nadzieję, że tak będzie dalej i z każdym dniem coraz lepiej... :) -- Pn mar 10, 2014 9:24 am -- Tojaaa, umiesz inaczej tylko nie jesteś w stanie sobie tego wyjaśnić. Czego się boisz? Co może się stać najgorszego? Tak czy siak, dobrze, że we wtorek idziesz do lekarza. Ewidentnie esci ci nie służy. Trzymaj się :).

Dzień dobry wszystkim! Dziś miałam pobudke 4.30, ale potem jeszcze trochę polezalam a może nawet i przysnelam. Zdenerwowanie było nawet niezbyt duże, ale na wszelki wypadek wzięłam od razu stojak. Uczucie dziwne, bo z jednej strony chce iść do pracy, bo może ludzie i jakieś zajęcie pomoze mi trochę odciągnąć myśli od pierdol a z drugiej strony z chęcią powiedziałabym w domu jeszcze. Cóż, kto mówił, że będzie lekko? elmopl79, Brałam kiedyś, przy poprzednich atakach nerwicy czyli 3 poprzednie razy - 2 razy asentre i raz axyven czyli wenle. Wszystkie te leki mi za każdym razem pomagały. Trzymajcie za mnie kciuki dzis! Miłego dnia :) -- Pn mar 10, 2014 8:57 am -- Pisałam z tel i mi słownik od razu wszystko poprawia. Tam gdzie "stojak" powinien być afobam :).

Tojaaa, O dziwo jakoś się nie stresuje, dziś ogólnie po kiepskim poranku cały dzień był bardzo spokojny. Wiem, że trudno jest się nie denerwować. Nie możesz się skupiać nad tym, że w piatek tak było. Skąd wiesz, że teraz znów tak będzie? Nie jesteśmy wszystkowiedzący i nie możemy wszystkiego zaplanować. My nerwicowcy chcielibyśmy być perfekcyjni i wszystko miec pod kontrolą niestety tak się nie da. Każdego dnia może nasz trafić szlag albo też może zdarzyć się coś cudownego. Jeżeli w to uwierzymy i przestaniemy "planować" oraz "przewidywać" jaki będzie dzień kolejny to będzie nam o wiele łatwiej.

elmopl79, Nigdy tak nie miałam. Ja ogólnie w nerwicy nie mam nigdy duszności. U mnie objawy to: "słabość", mdłości, trzęsące się wszystko i walace serce. Teraz mam np. tak, że czuje jakby serce mi drgało lub takie "robaczki" mi po sercu chodziły. To mnie raczej nie straszy tylko wkurza, bo się leżeć nie da jak się cały czas coś takiego czuje. A może coś weź uspokajającego co trochę rozluźni?

xyz90, No to super :), to teraz będzie tylko lepiej :) Ja muszę powiedzieć, że też się nie boję pracy, o dziwo. Ciekawe jak będzie jutro rano... Yhh, niepotrzebnie się nad tym zastanawiam... Błąd każdego nerwicowca. -- N mar 09, 2014 7:37 pm -- Ellora, Jutro będzie lepiej. Przyklej się do tej myśli. Ludzie bez nerwicy też miewają gorsze dni. Tak trzeba myśleć. To co odczuwamy to tylko nasza wyobraźnia. Będzie dobrze :)

Na początku z moją panią dr stwierdzilysmy, że spróbujemy nie ładować się w antydepr i spróbujemy lagodniej. Pomoglo, ale teraz z początkiem lutego się zchrzanilo... Trochę mi smutno, bo myślałam, że dam rade...

lunatic, Masz rację, może dawka źle dobrana. Jednym słowem do konsultacji. Kurcze, a ja już myślałam, że nigdy nie wyląduje na antydepr. Ehh, życie.

A co do benzo to powiem Wam, że boję sie uzaleznienia chociaż ja biorę tylko 0,25 mg afobamu i pomaga. Przy wcześniejszym wchodzeniu w leki nigdy się niczym nie wspomagałam. Teraz jakoś gorzej. Ogólnie się dziwie, że nastapiło u mnie pogorszenie. Na początku czyli grudzien i do zeszłego tygodnia brałam Pramolan 50mg rano i w porze obiadowej. Pomogło - znów robiłam wszystko, chodziłam na fitness, zdarzało mi się nawet jechać autobusem - czekałam na wizytę u psychiatry, bo może wystarczyło zwiększyć dawkę, ale akurat tak się złożyło, że moja pani psych. pojechała na urlop i zaproponowała mi żeby iść do innej. Poszłam i tak mi dała Servenon. Nie brałam przez 2 tyg bo myślałam, że wytrzymam do wizyty u swojej Pani dr., ale niestety wszystko się pochrzaniło i tak wylądowałam z antydepr. -- N mar 09, 2014 4:04 pm -- Tak tak, to prawda, więc stąd moja sugestia aby iść do lekarza i powiedzieć o tym.

elmpol79 Po kiepskim poranku i tak dzisiejszy dzień jest bardzo udany :). Co do Twoich zawrotów głowy to powinnaś to powiedzieć lekarzowi. Ja zawroty głowy mam na początku zażywania leku i przy odstawianiu, ale to już takie delikatne.

No widzicie, dla mnie nie ma większego koszmaru niż ten strach inne skutki uboczne mi nie dokuczają, chyba, że mdłości, a poniewaz za każdym razem jak mi niedobrze to się boję to taka spirala. Aktualnie najgorsze są poranki kiedy się budzę i od razu się denerwuje, ściśnięty żołądek, mimo głodu nic nie mogę zjeśc i od razu wszystkie myśli lawinowo - jak przezyje dzien bla bla bla... Właśnie wróciłam z "wycieczki" po sklepach z rodzicami i nie było tak zle. Jedynie w którymś momencie mnie zemdliło i już mi się włączyła lampka ucieczki, ale starałam sobie wytłumaczyć, że "najwyżej zwymiotuje na środku i co takiego się stanie". Benzo wzięłam o 10 i dalej jestem uspokojona. Jak na razie jest dobrze :)

No to ja nie wiem czemu ty ciagle na tym samym leku. Lęki mne męczą a raczej myśli "boże jak to będzie, jak wytrzymam (tu zależy gdzie)", "boże znów się trzęse", "znów mi niedobrze" czyli standardowe nakręcanie się nerwicowca tylko teraz jakoś na początku brania esci za bardzo nie mogę się sama uspokoić.

Boże, też bym tak chciała, ale na razie pójście gdzieś dalej to dla mnie nie lada wyczyn, tak mnie to esci katuje... Ja też staram się walczyć, ale jak dopada mnie to okropne napięcie i strach nie jestem w stanie racjonalnie myśleć. Czekam na moment aż te uboki trochę złagodnieją, bo u mnie najgorszy z nich to nasilenie lęków i niepokoju. A ja dziś wybieram się z rodzicami do marketu, dawno nie byłam, no może nie dawno, bo z tydzień... A w ogóle mam wrażenie, że na esci te lęki przeżywam jakos bardziej intensywnie niż "na trzeźwo". Ktoś tak miał?

Tojaaa, ja cię bardzo podziwiam, ja po pierwszej dawce esci musiałam się zwolnić do domu, bo chyba bym wykitowała. Ledwo do domu dojechałam autem. Ja normalnie, jak nie mam nerwicy robie wszystko, stres mnie nie paraliżuje, a raczej napędza. Dlatego teraz jestem załamana, bo jeszcze tydzien temu powiedzmy, że w miare normalnie funkcjonowałam, a teraz zaczelam brac esci i jest koszmar. Wzielam benzo i sie uspokoilam tylko teraz to najlepiej bym poszła spać . Właśne wróciłam ze spaceru, piękna pogoda, słońce świeci, a człowiek w stresie bez powodu. Tojaaa ty zdecydowanie powinnaś iść zmienić leki skoro nie widać poprawy.

Wczoraj usnęłam o 9. Potem jedna pobudka przed 1, druga po 4 i teraz już się obudziłam. O dziwo lubię budzić się w nocy, bo wtedy dobrze się czuję, jakoś tak wszystko takie spokojne jest. Teraz wstałam niedawno i czuje poddenerwowanie, taką jakby ekscytację silną. Wzięłam esci i bardzo bym chciała żeby mnie to uspokoiło. Sama próbuje się opanować też, bo to aż bez sensu i wkurza mnie okropnie. Teraz burczy mi w brzuchu, ale jestem tak spięta, że wątpie żebym coś przełknęła... Jakie to wszystko głupie... -- N mar 09, 2014 9:14 am -- Ależ ja jestem na siebie wściekła za te nerwy bez powodu... Co za cholera!!!

Ja wiem, że to tylko nerwica, nie pierwszy raz to przechodzę, ale boję się, że nie wytrzymam w pracy 8h, że nie dam rady. Pracuję w korporacji gdzie jest mnóstwo ludzi to też mnie jakoś przeraża, nie ma się gdzie schować... Mam nadzieje, trzymam się ostatkiem sił tej myśli, że to w końcu zelżeje, że poczuję się trochę lepiej na dniach... Gdybym ja się tylko tego wszystkiego nie bała... -- So mar 08, 2014 8:59 pm -- Mam też do siebie żal, że tak gnębie rodziców... O niczym innym nei rozmawiamy tylko non stop o moim samopoczuciu: czy się trzęsę czy nie. Moja mama tez to przeżywa chociaż to nie pierwszy raz... Jest zła już na mnie, ale jestem w stanie to zrozumieć, bo się martwi, że lepiej nie jest. Nie chce ich martwić, nie mam nikogo poza nimi. Mam 30 lat, a czuje się jak kompletne dziecko, które nie umie radzić sobie z emocjami i ucieka do mamusi. -- So mar 08, 2014 9:00 pm -- Sorry, że tyle pisze, ale muszę to z siebie wyrzucić.