lofenna

Mam problem ze związkami - relacjami. Boję się porzucenia, wysmiania. Już tak bardzo brakuje mi energii, do życia, że nie chce mi sie z nikim rozmawiać. Więc jak mogę kogoś poznać? Oczywiście całe życie marzę o tym kimś z kim będę szczęsliwa, ale .................. nic nie posunęło się do przodu. Wciąż ten sam patern: Ktoś jest mną zainteresowany, ja uciekam w panice, udaję, że nie jestem zainteresowana chociaż tak bardzo tego kogoś pragnę. Potem ten ktoś się ostatecznie zniechęca, Rezygnuje ze mnie, a ja bardzo , bardzo cierpię. Cierpienie po poznaniu kogoś trwa średnio 2-3 lata. Dlatego nawet boję się kogoś poznać bo to równa się CIERPIENIE, BOL,

Jestem soba ciezko zalamana. Do osiagniecia czegos dzielil mnie centymetr - spieprzylam okazje ----- bo nie zyje tu i teraz tylko jestem gdzies daleko. Wczoraj odlatywalam z powodu stresu zmierzenia sie z nieznanym. Dzisiaj rano mialam haj emocjonalny bo wydarzylo sie cos niespodziewanie milego. Po paru godzinach zdalam sobie sprawe, ze spieprzylam na calej linii. Gdybym zyla "tu i teraz" nie doszloby do tego.

@onnnn21 bardzo polecam Ci ksiazke John Bradshaw "Powrot do swego wewnetrznego domu" Sprobuj najpierw od tego. Narazie nie idz do psychiatry bo z miejsca moze Ci zapisac jakies ciezkie leki. To jest dobra ksiazka --- chociaz nie jest latwo przez nia przejsc z powodu naszych wewnetrznych ran. Ciekawa jestem jak ona Ci pomoze. Zdaj relacje.

pedal

Kupilam dzisiaj buty, ale nie wiem czy jestem z nich zadowolona. Moze je oddam.

W tym momencie pomyslam sobie, ze kazdy z nas ma pewne plany na przyszlosc, marzenia,. Jestesmy nieusatysfakcjonowani z zycia poniewac wciaz nie mamy tego czego chcemy, o czym marzymy, na co czekamy. Ale ja wiem, ze na dzien dzisiejszy gdybym dostala to wszystko co chce ----- to by mnie przeroslo. Bo jesli mam problem ze strawieniem bardzo malej ilosci aktualnej rzeczywistosci, (gdzie nic nie robie) to napewno nie dalabym sobie rady z wieksza iloscia czegokolwiek. Dlatego na TERAZ, to co moge zrobic to skoncentrowac sie na malutkim kroczku do przodu. Nawet jesli nie bedzie doskonaly to jednak bedzie to GEST w kierunku WOLNOSCI.

Odnosnie cwiczen polecam Wam to oto latwe cwiczenie: pod tytulem: "Jak w 5 minut zrzuciłem 3 cm w pasie i wyleczyłem kręgosłup?"

Jem mniej, ale zwracam uwage (tzn. staram sie ---- chce sie starac ), aby jedzenie bylo wartosciowe. Aby dostarczyc organizmowi odpowiednie witaminy ---- w naszym przypadku: Witaminy z grupy B, Magnez, vit. D3, Cynk, potas, Wit. C. Musimy sobie uswiadomic, ze zrzucanie wagi to nie kara, ale piekne doswiadczenie i ciekawy proces.

Ja juz nie biore i nie chce brac lekow, ale problemy z depresja i nerwica powrocily. Mam wciaz problem z kompulsywnym jedzeniem. Powiem Wam co mi pomoglo, aby troche sie opanowac. przed ZARCIEM. Zdalam sobie sprawe, ze moje tycie jest spowodowane zaburzeniami psycho - somatycznymi. Zaczelam to analizowac. Tylam bo mialam problem z trawieniem. Tzn. mialam wielki apetyt na zycie, a zbyt mala pojemnosc na stawienie czola rzeczywistosci - detalom zycia --- w praktyczny sposob. ---- czyli strawieniem tego. Problem z trawieniem to nietrawienie ZYCIA --- niegodzenie sie na rzeczywistosc, blokowanie procesow w zyciu . Zaczelam wiec ograniczac to co jem bo zdalam sobie sprawe, ze moge przyjac tylko tyle ile jestem w stanie przetrawic ----- tzn. przyjac rzeczywistosc taka jaka jest i znalezc rozwiazanie. A poniewaz wciaz trudno jest mi odnalezc sie w mojej rzeczywistosci ------ staram sie jesc malo (oczywiscie nie jestem w tym zawsze dobra) czesto jem wiecej niz jestem w stanie przetrawic, ale jest juz lepiej. To jedno z moich aktualnych rozwazan ........

Jaga92, Dziekuje Ci bardzo. DZIEKUJE. Tak, oczywiscie masz racje. Ale tylko szkoda mi lat - cennego czasu. Robie, co moge, aby zmieniac moje myslenie i juz bylo calkiem niezle, ale pewne wydarzenie zbyt osobiscie potraktowalam - myslalam, ze komus na mnie zalezy - okazalo sie inaczej ---- b a r d z o mnie to wewnetrznie pokaleczylo ---- i znow ogarnela mnie zyciowa bezsilnosc. ........ A tak apropos - to przypomnialam sobie moje imie

Jestem szczesliwa bo przypuszczam, a moze wiem, ze jestem w CIAZY! Cale moje zycie na to czekalam!

Mnie tez te programy irytuja tak samo jak Ciebie, ale nie mam ochoty usprawiedliwiac sie przed nikim. Chociaz wlasnie to teraz robie ... W tym przypadku chodzilo mi o te dziewczyne - MUZYKA, POMOGLA JEJ WSTAC NA NOGI. Jak ogromny krok zrobila w swoim zyciu - PO PIERWSZE WYCHODZAC Z LOZKA (PODZIWIAM), WYCHODZAC Z POKOJU, A POZNIEJ, POZNIEJ POKAZUJAC SIE PUBLICZNIE CALEMU SWIATU. POKAZALA SWOJA AUTENTYCZNOSC I WALKE!!!!!!!!!!!!!! Podziwiam ja.

ja tez

Angelina Jordan

Najbardziej komfortowo i bezpiecznie czuje sie w lozku. Kiedy wychodze na zewnatrz brakuje mi miejsca gdzie moglabym sie polozyc. Uwielbiam moje sny --- nie lubie rzeczywistosci. Zupelnie nie tesknie za ludzmi. Jedynie za natura.