crack

Ja też się z chęcią z wami spotkam.Choć rzadko się tutaj udzielam to z chęcią sie przyłączę do was.

Ja od 18 roku życia byłem na terpii.Teraz mam 35 lat.Polecam terapię,ale nie tak długo.Z tym też można przegiąć i się uzależnić. Naprawdę polecam dobrego terapeutę i terapię.Ja sobie chwaliłem grupowe terapie.Tam można się dowiedzieć,że nie jest się samemu z podobnym problemem.Wysłuchać kogoś,zobaczyć swoje odbicie.

Rozumiem Cię bardzo dobrze.Miałem podobna sytuację przed dwoma laty.Pociłem się ze strachu nie wiem o co.Miałem ciągle myśli samobujcze.Mnustwo objawów w ciele.Zaczęło mi piszczeć w głowie .Nie mogłem tego wszystkiego uspokoić.Trafiłem wreszcie do szpitala i tam na przepustce miałem próbę samobujczą.Strasznie się sponiewierałem.Po szpitalu dochodziłem długo do siebie. Teraz wiem,że to tunelowe myślenie.Kiedy się zacznie i człowiek zacznie się nakręcać ,to trudno to zatrzymać.Potem przez dwa lata było ok.Teraz znowu jest mi ciężko jak cholera.Staram się jednak nie zwracać uwagi na te wszystkie obiawy i negatywne myśli. Wiele zmieniam w swoim życiu i strasznie się wszystkiego boję.Znowu wpadam w tunelowe myślenie,że na pewno mi się nie uda. No ale to jest jedna część.am też drugą część,która mówi,że się uda na pewno i nie poddam się. Przypominaj sobie kolego chwile,kiedy było Ci dobrze.Uświadom sobie,że żły stan nie trwa wiecznie,że w końcu odejdzie.Na pewno odejdzie.życzę Tobie i sobie tego. Pozdrawiam.

Odwołując się do wcześniejszych postów dotyczących terapii na oddziale dziennym,chciałem powiedzieć,że ja również taką przeszedłem.Była to moja najlepsza terapia w szeregu różnych terapii,które trwały kilkanaście lat w moim życiu. Jest bardzo trudna do wytrzymania.Wychodzi duży opór w trakcie jej trwania i czasem ciężko ją wytrzymać. Efekty przychodzą,nawet po jakimś czasie przypomina się to co się działo podczas terapii.Czasami warto ją powtórzyć po

Fajny temat.Dobrze,że na niego trafiłem.Dobrze,że w zmaganiach nie jestem sam. Mam ostatnio zły i trudny czas.Nie chcę tego nazywać nerwicą,paranoją,czy innym zaburzeniem. Po prostu dotykam takich spraw w swoim życiu,że jest mi ciężej. Przeglądając kiedyś wcześniej to forum myślałem,że tu ludzie tylko żalą się i licytują o to kto ma gorzej. Pomyliłem się jednak.Widzę,że są tu ludzie ,którzy chcą walczyć i iść do przodu. Kochani,życzę wam i sobie wytrwałości.Dobranoc.

komu się to podoba?

uwielbiam

Ja mam problemy narcystyczne.Natręctwa też nie są mi obce. Pozdrowionka

do Pasmana.Z tego co wiem,gdy włączają się zaburzenia,kiedy terapeuta o coś pyta,to jest chyba opór przed pracą.Normalna sprawa. Monika,Oczywiście,że rozmawiałem o tym na terapii.Dlatego zdecydowaliśmy skończyć terapię w marcu. W zeszłym roku miałem podobne próby odstawiania terapii.Nie skończyło się to dla mnie dobrze.Wylądowałem w szpitalu. Poza skłonnościami do uzależnień łatwo się wiążę z ludźmi i trudno mi skończyć taką relację. Teraz staram się ''nosić''swoich terapeutów w sobie.Mam nadzieję,że sobie poradzę.Właściwie jestem pewien.

Cześć Marta.Ja też jestem tutaj nowy.Witam Cię serdecznie.Jakiego rodzaju masz problemy,jeśli można wiedzieć?

Stwierdzono zaburzenia osobowości.Głównie narcystyczne oraz idące z tym zaburzenia psychosomatyczne. Na terapii jestem bardzo długo.Czasem wydaje mi się,że za długo.Uzależnilem się od terapeutów i terapii. Mam 34 lata,a na terapiach jestem od 18 roku życia.Rok temu skończyłem terapię grupową na Broniewskiego. Była to intensywna terapia na dziennym oddziale.Trwała 3 miesiące.Kiedy się skończyła i zabrakło grupy i terapeuty, wtedy było ciężko. Wracając do Twojego pytania.Terapie dały mi bardzo dużo.Nauczyłem się samodzielnie funkcjonować i radzić sobie z wieloma problemami. Teray jestem na indywidualnej co dwa tygodnie. -- 26 gru 2011, 15:18 -- Dodając jeszcze to nie polecam tak długich i intensywnych terapii.Można się uzależnić i opierać całkowicie na terapeutach. Ja swoją kończę ostatecznie w marcu.Zobaczymy jak pójdzie.

Witam wszystkich.Jestem tu nowy i mam nadzieję,że się tu odnajdę.Liczę na wsparcie i chcę ofiarować swoje. Wiele lat jestem w terapii więc myślę,że będę mógł podzielić się swymi doświadczeniami. aaa zapomniałem.Mam 34 wiosny i jestem ze Szczecina.Pozdrawiam gorąco.

Żyje,żyje. Jestem tu nowy i z chęcią nawiążę kontakt z ludkami.Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt.